علائم پوکی استخوان در لگن چیست؟
پوکی استخوان بیماری است که موجب ضعیف و شکننده شدن استخوان ها شده و بیمار را در معرض شکستگی استخوان قرار می دهد. یکی از شایع ترین دلایل درد لگن، آن هم در میانسالی بیماری پوکی استخوان در لگن است که این عارضه یک بیماری پیشرونده بوده و در مراحل ابتدایی هیچگونه درد و علائمی برای بیمار به همراه ندارد.
بیماری پوکی استخوان در لگن بیشتر مردان بالای 40سال را درگیر خود می کند؛ البته در مورادی در زنان باردار نیز به دلیل فشار زیادی که به لگن آنها وارد است نیز این نوع پوکی استخوان دیده می شود. از عمده ترین علائم پوکی استخوان لگن در افراد می توان به:
- درد ناگهانی در ناحیه جلویی یا کشاله ران
- درد شدید در ناحیه کنار و پشت کنار خصوصا در زمان راه رفتن و بلند شدن و نشستن
- شدید شدن درد بیمار در هنگام انجام حرکات چرخشی
- بروز لنگش هایی در هنگام راه رفتن بیمار
- این را به یاد داشته باشید درد ناشی از پوکی استخوان لگن در عرض چندین هفته به تدریج زیاد می شود و برای چندین ماه ثابت می ماند و مجدد با انجام فعالیت تشدید می شود.
راه های تشخیص پوکی استخوان لگن
تشخیص پوکی استخوان در لگن با بررسی تصاویر ام آر آی و تصاویر رادیوگرافی انجام می شود؛ زیرا استخوان هایی که دچار پوکی شده اند نسبت به استخوان های عادی باریک تر و سبک تر به نظر می رسند.
متاسفانه، وقتی آزمایش عکس بردرای با اشعه ایکس پوکی استخوان را تشخیص می دهد، حداقل 30 درصد از استخوان تحلیل پیدا کرده است. به همین جهت تصاویر رادیوگرافی تنها در موارد پیشرفته بیماری پوکی استخوان انجام می شود.
مرحله اول تشخیص با رد دیگر بیماری های مربوط به لگن انجام می شود؛ زیرا علائم ناشی از این نوع پوکی استخوان بسیار شبیه به بیماری های لگن می باشد.
بررسی تصاویر ام آر ای از اصلی ترین روش های تشخیص پوکی استخوان لگن در مراحل اولیه است زیرا تصاویر رادیوگرافی در این مرحله میزان تراکم استخوان را نشان نمی دهد.
چه زمانی برای درمان پوکی استخوان لگن باید به پزشک مراجعه کرد؟
اهمیت بیماری پوکی استخوان به قدری بالاست که سازمان بهداشت جهانی روز 20اکتبر را به عنوان روز جهانی پوکی استخوان نامگذاری کرده است.
متاسفانه بیماری پوکی استخوان یک بیماری خاموش و بسیار پیشرونده می باشد از این رو بیماران عزیز باید توجه داشته باشند در صورت مشاهده کوچکترین علائم و نشانه های این بیماری هر چه سریعتر به پزشک مراجعه نمایند.
با اینکه گفته شده بیماری پوکی استخوان بیشتر در کهنسالی و بالا رفتن سن رخ می دهد؛ اما افراد جوانی که در معرض فاکتورهای خطرسازی همچون تغذیه نامناسب، شرایط زندگی نامطلوب و مشکلات ساختاری و فیزیولوژی نامناسب قرار دارد بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند و به گونه ای ممکن است به پوکی استخوان زودرس دچار شوند.
مراجعه سریع هنگام به پزشک متخصص بسیار اهمیت دارد زیرا بیماری پوکی استخوان به عنوان قاتل خاموش شناخته می شود زیرا عموما علامتی ندارد و تا زمانی که مشکل جدی برای بیمار رخ ندهد ممکن است اصلا فرد از بیماری خود اطلاع نداشته باشد.
بیشتر خطر شکستگی ناشی از پوکی استخوان متوجه نواحی از جمله ران، لگن و مهره ها می شود که در مواردی ممکن است قبل از بروز این عارضه جبران ناپذیر بیمار دچار محدودیت های فیزیکی در نحوه راه رفتن و به حرکت در آوردن استخوان ها شود.
پوکی استخوان در لگن به چه دلایلی رخ می دهد؟
سلول های بدن به‌طور پیوسته، بافت قدیمی استخوان را جذب می‌کند و استخوان جدید تولید می‌کند تا تراکم، قدرت و استحکام ساختار استخوان حفظ شود.
تراکم استخوان در دهه بیست زندگی، در بیشترین میزان خود قرار دارد و حدود 35 سالگی شروع به ضعیف شدن می‌کند. با بالاتر رفتن سن فرد، استخوان سریعتر از اینکه ساخته شود، تخریب می‌شود و اگر میزان این تخریب زیاد باشد، پوکی استخوان روی می‌دهد.
با اینکه پوکی استخوان یک فرآیند طبیعی در بدن است و با بالا رفتن سن رخ می دهد اما برخی عوامل و فاکتورها هستند که ریسک ابتلا به این عارضه را افزایش می دهند. از جمله شایع ترین عواملی که ریسک ابتلا به پوکی استخوان آن در هم در مفصل لگن را افزایش می دهد شامل:
- بالا رفتن سن ( اصلی ترین و معمول ترین علت پوکی استخوان)
- افراد با استخوان ها و جسه بدنی ضعیف
- افرادی که در یکی از اعضای خانواده خود دچار پوکی استخوان یا مشکلات در مفصل لگن می باشند.
- افراد با سابقه شکستگی یا آسیب جزئی به لگن
- بی تحرکی و ورزش نکردن
- استفاده از داروهایی که بر سطح هورمون و تراکم استخوان تاثیر می گذارد.
- ابتلا به برخی بیمار ها از جمله سندروم کوشینگ، اختلالات غده هیپوفیز و پرکاری تیروئید
- همچنین شیوع پوکی استخوان در زنان خصوصا بعد از یائسگی شایع تر از مردان است؛ زیرا در این دوره بدن زنان با افت ناگهانی استروژن مواجه می شود که با کاهش این هورمون اساسی در بدن زنان تراکم استخوان ها نیز کاهش می یابد.
درمان پوکی استخوان لگن چیست؟
درمان پوکی استخوان لگن با مصرف دارو، ورزش و ... انجام می شود. پیشنهاد می شود بعد از سن سی سالگی میزان تراکم استخوان های خود را مورد بررسی قرار دهید تا از ابتلا به این عارضه تا حد زیادی پیشگیری کنید.
پس از اینکه سابقه پزشکی مناسب، معاینه و تست پوکی استخوان بدست آمد و تشخیص اولیه صورت گرفت. حالا پزشک متخصص متناسب با شرایط بیمار از چنین روش هایی برای درمان استفاده می نماید:
دارو درمانی
بیوفسفونات ها از رایج ترین داروهایی هستند که برای درمان پوکی استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها اغلب برای درمان پوکی استخوان برای زنان در دوره یائسگی مورد استفاده قرار می گیرد. این داروها مانع تحلیل رفتن استخوان ها می شود. همچنین در مواردی مشاهده شده که این داروها باعث افزایش تراکم استخوان ها نیز می شوند.
اغلب مواقع بیفسفونات ها به صورت قرص و خوراکی تجویز می شوند. اما بعضی اوقات به صورت تزریق میان وریدی نیز ممکن است انجام شود. از جمله داروهای بیفوسفونات ها شامل موارد زیر می شوند:
- آلندرونات (فوساماکس)
- ریسدرونات (اکتونل)
- ایباندرونات (بونیوا)
- پامیدرونات
- اسید زولدرونیک (رکلاست، زومتا)
ورزش کردن و تقویت عضلات و استخوان های بدن
در صورتی که مبتلا به بیماری پوکی استخوان هستید، باید حرکات ورزشی جدیدی به ویژه ورزش های استقامتی (هر نوع حرکت ورزشی که به صورت ایستاده انجام می دهید) را یاد بگیرید که به ایجاد و حفظ استخوان های محکم کمک می کند.
همچنین باید بدانید کدام حرکات ورزشی یا دستگاه های وزنه در افزایش تراکم استخوان های شما تاثیر هستند تا با انجام آنها از ابتلا به پوکی استخوان بپرهیزید. برای مثال، دستگاه های ورزشی یا حرکات ورزشی که باعث چرخش بالا تنه شما می شود در واقع احتمال شکستگی ستون مهره ها را افزایش می دهند.
تغییر سبک زندگی
علاوه بر خوردن غذاهایی که باعث استحکام استخوان ها می شود، ورزش نیز در استحکام استخوان ها و درمان پوکی استخوان بسیار تاثیرگذار است. پوکی استخوان و ورزش مناسب در تضاد با هم اند؛ بدین معنی که هر چقدر از مفاصل و استخوان های خود کار بکشید کمتر در معرض انواع بیماری ها و درد های مفصلی قرار می گیرد.
بهتر است یاد بگیرید که چگونه در زندگی روزمره خود از زمین خوردن و شکستگی اعضای بدن از جمله لگن، مهره ای کمر و ستون فقرات جلوگیری کنید. شکستگی و ترک برداشتن اعضای بدن از عوارض پوکی استخوان است که درد ها و مشکلات متعددی را برای بیمار به همراه دارد.
مطالب مشابه
پیشگیری و درمان لخته‌های خون پس از جراحی تعویض مفصل لگن بخش مهمی از بهبودی بیمار است. بیمارانی که تعویض مفصل انجام داده‌اند، دو تا ده روز پس از جراحی در بالاترین خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) قرار دارند و این خطر حدود سه ماه ادامه می‌یابد.
جراحی تعویض مفصل زانو، عمل بزرگی بوده که شامل دوره بهبودی قابل توجهی است و بیمار قطعاً پس از جراحی، علائمی را مشاهده می‌کند. اما تشخیص تفاوت بین درد معمول پس از جراحی و درد ناشی از لخته شدن خون بسیار مهم است. در اینجا تفاوت این علائم را توضیح می‌دهیم.
تشخیص روماتیسم مفصلی توسط معاینه فیزیکی انجام می شود و درمورد سابقه پزشکی و علائم شما سؤال می‌کنند. روماتولوژیست شما همچنین آزمایش خون و آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز می‌کند.
آرتریت نوجوانان، بیماری‌ای خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن کودک شما به‌اشتباه سینوویوم (بافتی که داخل مفصل را می‌پوشاند) و مایع سینوویال داخل مفصل را هدف قرار می‌دهد.
تومور لگن می‌تواند باعث درد، تورم یا شکستگی در بیمار شود. روش‌های مختلفی برای درمان تومور لگن وجود دارند که بهترین آنها، جراحی است.
مور مور شدن پا به‌دلایل متعددی اتفاق میفتد و می‌تواند ناشی از بیماری‌های متفاوتی باشد. به‌عنوان مثال، دیابت کنترل‌نشده می‌تواند به زخم‌های مزمن و درنهایت قطع عضو منجر شود. مشکلات دیسک کمر ممکن است با بی‌اختیاری ادرار، اختلالات جنسی یا حتی فلج همراه شوند. در موارد مسمومیت نیز، مور مور شدن پا می‌تواند نشانه‌ای خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
شکستگی رقصنده در پنجمین متاتارس زمانی رخ می‌دهد که تاندون یا رباط متصل به استخوان، قطعه کوچکی از استخوان را جدا می‌کند. این آسیب اغلب به‌دلیل انقباض ناگهانی و شدید عضلانی رخ می‌دهد که باعث شکستن قطعه‌ای از استخوان می‌شود.
شیوع روماتیسم مفصلی در زنان جوان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان است و این نسبت با افزایش سن کاهش می‌یابد. بیشترین تشخیص‌ها در زنان جوان 25 تا 45 ساله رخ می‌دهد.
سندرم تونل تارسال (TTS) می‌تواند باعث درد، بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در پاها شود. این بیماری به‌خاطر التهاب عصب تیبیال خلفی که در امتداد قسمت داخلی مچ پا قرار دارد، ایجاد می‌شود. التهاب به‌دلیل آسیب عصبی و فشردگی اتفاق میفتد.
سزاموئیدیت، اختلالی است که در آن استخوان‌های سزاموئید و بافت‌های نرم اطراف آنها دچار التهاب و درد می‌شوند. درد در زیر مفصل انگشت شست پا احساس می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند افراد جوان و فعال بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.
نظرات
-
نیره بائی
با سلام ممنون از زحمات شما دکتر گرامی درود فراوان پاینده باشید