آیا تعویض مفصل لگن خطرناک است؟ این سوالی است که بسیار از بیماران قبل از انجام جراحی، از جراح ارتوپد می پرسند.
خطرناک بودن یا نبودن یک عمل بستگی به عوامل مختلفی همچون سن بیمار، شدت آسیب دیدگی لگن و ران، شرایط عمومی بیمار، تبحر و تجربه جراح دارد پس نمی توان به همین سادگی جواب این سوال را پاسخ داد و برای پاسخ دادن به آن باید تک تک این عوامل را بررسی کرد.
تعویض مفصل لگن یا تعویض مفصل ران یکی از حساس ترین و پیچیده ترین جراحی های است که در ناحیه لگن صورت می گیرد.
از روش جراحی تعویض مفصل لگن در مورادی که آسیب ها جدی بوده و فرد در معرض خطر باشد؛ استفاده می شود.
اغلب افرادی که تحت اینگونه جراحی ها قرار می گیرند بعد از جراحی به بهبودی کامل دست می یابند و در اکثر مواقع عمل جراحی تعویض مفصل لگن بدون عارضه است.
با اینکه احتمال بروز عارضه در این نوع جراحی بسیار محدود است اما این جراحی نیز ممکن است همچون دیگر جراحی ها با خطرات و عوارضی همراه باشد و وقوع این عارضه سیر بهبودی بیمار را طولانی کرده و مشکلات زیادی را برای بیمار ایجاد کند.
خطرات جراحی تعویض مفصل لگن
واقعیت این است كه عوارض جراحی همواره در درصدی از بیماران اتفاق می‌افتد. خطری كه در تمام دنیا وجود دارد و تمام پزشکان در تلاشند تا این خطرات را کاهش دهند.
حتما بخوانید: کوتاه شدن پا بعد از جراحی تعویض مفصل لگن
جراحی تعویض مفصل لگن نیز از این قانون مستثنی نیست و همواره با عوارضی همراه است البته این بدان معنا نیست که بترسید و گمان کنید که جراحی تعویض همیشه مفصل لگن خطرناک است اما وظیفه یک جراح است که قبل از جراحی تمامی عوارض و خطرات را برای شما بازگو کنید. این عوارض شامل:
- عفونت مفصل لگن
- لق شدن محل مفصل مصنوعی
- ساییده شدن مفصل مصنوعی
- خرد شدن استخوان های اطراف مفصل مصنوعی
- شکسته شدن استخوان های اطراف مفصل مصنوعی
- کوتاه شدن پاها
- خونریزی در محل جراحی و لخته شدن خون یا ایجاد آمبولی
- ایجاد دردهای مفصلی
- بیشتر بخوانید:
همان طور که اشاره شد این جراحی تحت بیهوشی عمومی صورت می گیرد از این رو بیمار بعد از جراحی ممکن است با عوارضی نظیر:
- بروز حساسیت های دارویی
- حملات قلبی و عروقی
- اختلال در عملکرد کلیه و بروز عفونت های ریوی و مثانه ای
- گیجی و کم شدن سطح هوشیاری
- حالت تهوع و استفراغ
اغلب این عوارض بعد از جراحی با برنامه توانبخشی و رعایت یکسری اصول و مراقبت ها بعد از تعویض مفصل لگن بهبود می یابد در غیر این صورت بیمار نیاز به جراحی مجدد خواهد داشت.
مراقبت در حین راه رفتن بعد از جراحی تعویض مفصل لگن
آیا باید از انجام جراحی منصرف شد؟
تشخیص اینکه جراحی تعویض مفصل لگن برای شما مناسب است یا خیر برعهده جراح ارتوپد است. شما باید توجه داشته باشید در هنگام مراجعه به این متخصصین تمامی علائم و سوابق پزشکی خود را برای این پزشکان بازگو کنید زیرا جراح ارتوپد با بررسی تمامی سوابق و علائم بیماری، نظر می دهد که این جراحی برای شما مناسب است یا خیر.
تعداد معدودی از بیماران مبتلا به آسیب های مفصل لگن، برای تعویض مفصل ران مناسب نیستند. که این بیماران شامل:
- بیماران مبتلا به بیماری های عفونی
- افراد مبتلا به پوکی استخوان و نرمی استخوان
- افرادی که قادر به تحمل دردها و عوارض موقت بعد از جراحی نیستند
بنابراین در این صورت جراح ارتوپد گزینه های درمانی دیگری را در نظر می گیرد. با این حال، به این فکر نکنید که اگر به چنین بیماری ها و اختلالاتی دچار هستید پس نمی تواند تحت چنین جراحی هایی قرار بگیرید. به عنوان مثال اگر شما به عفونت دچار باشد مطمئن باشید که با تحت درمان قرار گرفتن می توانید به بهبودی کامل دست یابید.
چطور عوارض بعد از عمل را به حداقل برسانیم؟
فردی که تحت جراحی تعویض مفصل لگن قرار گرفته است به مدت سه الی شش هفته جراحی دوره درمانی و نقاهتش طول می کشد در این دوران باید احتیاط کامل را داشته باشید از عوارض و خطرات دور بماند.
رعایت درست اصول مراقبتی بعد از جراحی بسیار اهمیت دارد زیرا بسیاری از مشکلات و عوارض بعد از جراحی بیشتر به دلیل رعایت نکردن همین موضوع است. از جمله مراقبت های لازم بعد از جراحی تعویض مفصل لگن شامل:
محدود کردن فعالیت ها بعد از تعویض مفصل لگن
پس از جراحی مفصل لگن از فعالیت‌هایی که کشش زیادی روی ناحیه جراحی اعمال می‌کنند بپرهیزید و به هیچ عنوان بدون کمک از پله استفاده نکنید.
اگر هنگام فعالیت، احساس درد داشتید، فعالیت خود را متوقف کنید و به شکل دیگری آن را انجام دهید. به بروز درد پس از جراحی توجه داشته باشید زیرا درد راهنمای شما در نحوه اجرا و شدت فعالیت‌ها می باشد.
مراقبت از زخم های جراحی
بوسیله ی مراقبت خوب از زخم ها ، میتوانید مطمئن شوید که زخم های به خوبی بهبود یابد و عفونت آن گسترش پیدا نمی کند. در بیشتر موارد، محل زخم بین یک تا دو هفته زمان می برد تا بهبود یابد.
اما در شرایط پزشکی یا مصرف داروهای ویژه مثل استرویید ها ممکن است این زمان طولانی تر شود. در زمانی که زخم بهبود می یابد، شما باید مراقب زخم خود باشید, پانسمان آن را عوض کنید, زخم خود را تمیز کنید و مراقب نشانه های بروز مسائل حاد باشید.
برنامه توانبخشی بعد از تعویض مفصل لگن
مراقبت از زخم ها و محدود کردن فعالیت ها دو اصل مهم در بهبودی و مراقبت های بعد از جراحی تعویض مفصل است اما در کنار این عوامل باید به یکسری موارد توجه کافی داشته باشید که این مراقبت ها شامل:
- مصرف داروهای آنتی بیوتیکی که توسط جراح ارتوپد تجویز می شود.
- توجه کردن به نحوه صحیح نشستن و خوابیدن
- راه رفتن با کمک واکر، عصا تا چندین هفته بعد از جراحی
- داشتن برنامه منظم توانبخشی بعد از جراحی تعویض مفصل لگن
در صورت مشاهده علائم و دردهای نظیر موارد زیر حتما پزشک خود را در جریان بگذارید:
- درد در پشت ساق و ران و باسن
- قرمزی در پشت ساق و ران و باسن
- تورم پا یا ساق یا ران
- تب و لرز
- ترشح ماده سفید رنگ از محل جراحی
- ترشح ماده کدر رنگ از محل جراحی
مطالب مشابه
مور مور شدن پا به‌دلایل متعددی اتفاق میفتد و می‌تواند ناشی از بیماری‌های متفاوتی باشد. به‌عنوان مثال، دیابت کنترل‌نشده می‌تواند به زخم‌های مزمن و درنهایت قطع عضو منجر شود. مشکلات دیسک کمر ممکن است با بی‌اختیاری ادرار، اختلالات جنسی یا حتی فلج همراه شوند. در موارد مسمومیت نیز، مور مور شدن پا می‌تواند نشانه‌ای خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
شکستگی رقصنده در پنجمین متاتارس زمانی رخ می‌دهد که تاندون یا رباط متصل به استخوان، قطعه کوچکی از استخوان را جدا می‌کند. این آسیب اغلب به‌دلیل انقباض ناگهانی و شدید عضلانی رخ می‌دهد که باعث شکستن قطعه‌ای از استخوان می‌شود.
شیوع روماتیسم مفصلی در زنان جوان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان است و این نسبت با افزایش سن کاهش می‌یابد. بیشترین تشخیص‌ها در زنان جوان 25 تا 45 ساله رخ می‌دهد.
سندرم تونل تارسال (TTS) می‌تواند باعث درد، بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در پاها شود. این بیماری به‌خاطر التهاب عصب تیبیال خلفی که در امتداد قسمت داخلی مچ پا قرار دارد، ایجاد می‌شود. التهاب به‌دلیل آسیب عصبی و فشردگی اتفاق میفتد.
سزاموئیدیت، اختلالی است که در آن استخوان‌های سزاموئید و بافت‌های نرم اطراف آن‌ها دچار التهاب و درد می‌شوند. درد در زیر مفصل انگشت شست پا احساس می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند افراد جوان و فعال بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.
مورتون نوروما (نوروم مورتون) التهاب عصبی در پای شما است. این بیماری به‌خاطر بزرگ شدن اعصاب بین انگشتی، بین استخوان‌های متاتارس، که پا را به انگشتان سوم و چهارم (انگشتان میانی نزدیک به انگشت کوچک پا) متصل می‌کنند، اتفاق میفتد.
بیماری متاتارسالژیا به درد و التهاب در قسمت توپی‌شکل کف پا اشاره دارد. این ناحیه بین قوس‌ها و انگشتان پا در کف پا قرار دارد. درد ناشی از متاتارسالژیا معمولاً زیر یک یا چند استخوان از پنج استخوان در پایه انگشتان پا و بالای استخوان متاتارس رخ می‌دهد.
التهاب فاشیای پلانتار زمانی اتفاق میفتد که فاشیا بیش‌ازحد استفاده شود یا به‌صورت مداوم تحت کشش باشد. آسیب به این رباط باعث تورم آن می‌شود. این التهاب باعث می‌شود راه رفتن با درد همراه باشد.
آرتریت روماتوئید (RA) در پاها به‌دلیل بیماری‌ای خودایمنی رخ می‌دهد. درنتیجه سیستم ایمنی بدن فرد به اشتباه به بدن خود حمله می‌کند. این حمله باعث التهاب در پوشش مفاصل می‌شود، به غضروف‌های موجود در آن‌ها آسیب وارد می‌کند و درنهایت مفاصل آسیب‌دیده و بافت‌های پشتیبان آن‌ها را از بین می‌برد.
درد کف پا در هنگام راه رفتن می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی، ازجمله پوشیدن کفش‌های نامناسب، انجام فعالیت‌هایی مانند دویدن یا پیاده‌روی‌های طولانی‌مدت، ایستادن طولانی در محل کار و … باشد. این درد ممکن است از مشکلاتی در استخوان‌ها، اعصاب، غضروف، تاندون‌ها یا رباط‌های پا ناشی شود.