تفاوت بین روماتیسم مفصلی و آرتروز

آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و آرتروز (استئوآرتریت) هر دو باعث درد و سفتی مفاصل می شوند. آنها هر دو از اشکال آرتریت هستند اما علل و درمان های متفاوتی دارند.

بیش از 100 نوع آرتریت و بیماری های مرتبط با آن وجود دارد. دو مورد از شایع ترین انواع آن ، آرتریت روماتوئید (RA) و استئوآرتریت (OA) هستند.

OA  شایع تر از RA است. هر دو شامل التهاب در مفاصل هستند، اما RA باعث التهاب بسیار بیشتر می شود. تا همین اواخر، متخصصان بر این باور بودند که التهاب یکی از ویژگی‌های OA نیست و محققان هنوز در حال بررسی نقش آن در این بیماری هستند – که آیا علت این بیماری است یا نتیجه آن.

همچنین، روماتیسم شامل التهاب سیستمیک است و می تواند باعث تب و سایر علائم مشابه آنفولانزا شود. علائم  آرتروز معمولاً به مفصل یا مفاصل آسیب دیده محدود می شود.

حتما مطالعه کنید :  روماتیسم مفصلی و درمان آن

در زیر، شباهت‌ها و تفاوت‌های بین RA و OA را با جزئیات بیشتر بررسی می‌کنیم و به علائم، علل و درمان آن‌ها نگاه می‌کنیم.

علت ها

مفاصل حاوی بافت های محافظی هستند که از کشیده شدن استخوان ها روی یکدیگر جلوگیری می کند. به عنوان مثال، غضروف روی استخوان ها قرار می گیرد تا حرکت راحت مفصل را تسهیل کند.

آرتریت به این بافت محافظ آسیب می رساند. اما در RA و OA علل آسیب مفاصل متفاوت است.

RA  یک بیماری خود ایمنی است و زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی فرد به اشتباه به بافت های سالم در مفاصل حمله کند. این فرآیند، آنزیم هایی را آزاد می کند که پوشش مفاصل را از بین می برند و منجر به درد، تورم و سفتی می شوند. علائم دیگر نیز می تواند در سراسر بدن ایجاد شود.

استئوآرتریت غضروف محافظ را درگیر می کند که به تدریج فرسوده می شود و باعث ساییدگی استخوان ها می شود. این ساییدگی می تواند ناشی از حرکات تکراری، مانند ورزش باشد که به مفاصل فشار وارد می کند. توده های استخوانی به نام خارهای استخوانی روی مفاصل ایجاد می شوند که آنها را سفت و دردناک کرده و حرکت شان را سخت تر می کنند.

خطر ابتلا به OA و RA با افزایش سن افزایش می یابد، اگرچه هر یک از این بیماری ها در هر سنی ممکن است رخ دهد.

علائم

RA و OA می توانند برخی علائم مشابه را ایجاد کنند، از جمله:

• درد مفاصل
• سفتی مفاصل
• تورم، که در RA شدیدتر است
• تحرک محدود در مفاصل آسیب دیده

علائم هر دو بیماری در صبح بدتر می شود. هر دو می توانند باعث سفتی در صبح یا بعد از استراحت شوند. با این حال، در یک فرد مبتلا به  OA، سفتی معمولا در عرض 30 دقیقه بهبود می یابد. در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، این حالت معمولا بیشتر طول می کشد.

حتما مطالعه کنید :  روماتیسم مفصلی لگن و درمان آن

علائم RA ممکن است به سرعت، گاهی در عرض چند هفته، ایجاد شده و بدتر شود. علائم استئوآرتریت آهسته تر ظاهر می شوند، زیرا بافت های محافظ در مفاصل به تدریج فرسوده می شوند. با این حال، فعالیت های خاص می تواند باعث بدتر شدن ناگهانی علائم OA شود. برای مثال، رفتن به پیاده روی ممکن است باعث تورم ناگهانی و شدید در زانو شود.

هر دو بیماری می توانند مفاصل مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهند. OA  به احتمال زیاد در زانوها و مفاصل انگشت کوچک و شست ایجاد می شود. RA  اغلب در دست ها، انگشتان، آرنج ها، زانوها، پاها و ران ها ایجاد می شود و معمولاً در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن ایجاد می شود. در حالی که،OA  اغلب فقط در یک طرف ایجاد می شود.

به طور کلی، OA  موضعی است و فقط مفصل و بافت های اطراف آن را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است دچار خار استخوان یا سایر ناهنجاری های استخوانی شوند. به عنوان مثال، OA  در دست ها اغلب باعث ایجاد توده های کوچک در اطراف انتهای مفاصل انگشت می شود.

RA  معمولا مفاصل متعدد را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث حساسیت، تورم و سفتی می شود. همچنین، ندول ها می توانند در اطراف مفاصل آسیب دیده ایجاد شوند.RA  بیشترسیستمیک است تا موضعی، بنابراین همچنین می تواند باعث موارد زیر شود:

• خستگی
• تب
• کاهش وزن
• التهاب فراتر از مفاصل، مانند چشم ها و ریه ها

تشخیص

پزشکی که مشکوک به ابتلای یک فرد به آرتریت روماتوئید یا استئوآرتریت است، معاینه فیزیکی انجام می دهد، تاریخچه پزشکی می گیرد و آزمایش های تشخیصی مختلفی را انجام می دهد.

تشخیص این بیماری می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم اغلب با هم تداخل دارند، به خصوص در مراحل اولیه.

آزمایش خون برای RA می تواند به تایید یا رد تشخیص کمک کند. این آزمایش‌ها به دنبال نشانگرهای بیولوژیک مختلفی مانند آنتی‌بادی پپتید سیترولینه حلقوی و فاکتور روماتوئید در خون می‌گردند. پزشک همچنین ممکن است سطح آنتی بادی پروتئین واکنشی C را بررسی کند، نشانگری که نشان دهنده التهاب است.

علاوه بر این، پزشک ممکن است عکس‌برداری با اشعه ایکس، اسکن MRI، اسکن اولتراسوند یا ترکیبی از آنها را برای تعیین میزان و محل آسیب ناشی از RA یا OA درخواست دهد.

حتما مطالعه کنید : روماتیسم مفصلی زانو و درمان آن 

درمان

RA و OA شرایط مزمنی هستند، به این معنی که از بین نمی روند. در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمان ها می توانند به فرد کمک کنند تا علائم خود را مدیریت کند، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیده و پیشرفت بیماری را کاهش دهد.

درمان ممکن است شامل استفاده از داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کاهش التهاب باشد. این می تواند به کاهش درد و سفتی و بهبود دامنه حرکت کمک کند.

پزشکان همچنین ممکن است داروهای مبتنی بر استروئید را برای کاهش التهاب توصیه کنند. به عنوان مثال، هنگامی که کاهش فوری التهاب مهم است، ممکن است مستقیماً استروئیدها را به مفاصل آسیب دیده تزریق کنند.

برای درمان RA، کالج آمریکایی روماتولوژی استفاده از داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) را اغلب در کنار NSAID ها یا استروئیدها و داروهای بیولوژیک توصیه می کند. هدف DMARDها سرکوب سیستم ایمنی و کاهش آسیب آن به بافت های مفاصل است.

برنامه های درمانی RA و OA اغلب شامل فیزیوتراپی نیز می باشد. این به بهبود تحرک و انعطاف پذیری مفاصل کمک می کند.

داشتن یک رژیم غذایی سالم و پایبندی به یک برنامه ورزشی مناسب نیز می تواند کمک کننده باشد. حفظ وزن مناسب می تواند به جلوگیری از وارد آمدن فشار بیش از حد روی مفاصل کمک کند. ترک سیگار و اجتناب از دود نیز ایده خوبی است، به ویژه برای افراد مبتلا به RA.

حتما مطالعه کنید : آشنایی کامل با انواع آرتریت پسوریاتیک

آینده پیش رو

RA و OA شرایط مزمنی هستند که باعث درد و سفتی در مفاصل می شوند. هر دو می توانند در طول زمان بدون درمان مناسب بدتر شوند. اثرات OA و RA بر زندگی روزمره افراد می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

این دو بیماری می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، اما علل و درمان های متفاوتی دارند. OA معمولاً مفاصل کمتری را تحت تأثیر قرار می دهد و علائم آن به طور کلی محدود به مفاصل است. پیش بینی پیشرفت RA دشوارتر است و می تواند علائم گسترده تری ایجاد کند.

چشم انداز آینده افراد مبتلا به RA به دلیل پیشرفت در تحقیقات و درمان ها بسیار بهبود یافته است. پزشکان معمولاً با درمان مؤثر می توانند از پیشرفت بیماری پیشگیری کرده یا آن را کند کنند.