در این مقاله برای افزایش آگاهی شما عزیزان در مورد مسائل استخوانی – عضلانی، به بیان تفاوت پوکی استخوان و آرتروز می پردازیم.
بیماری پوکی استخوان
پوکی استخوان نوعی اشکال استخوانی و بیماری ageing می باشد که با بالا رفتن سن اتفاق می افتد. در این بیماری شاهد کاهش استخوان سازی می باشیم و به دنبال این امر تراکم و استحکام تمام استخوان های بدن فرد، رو به کاهش می رود.
شخص مبتلا به این بیماری دارای استخوان های ضعیف و شکننده می باشد. به طوری که ممکن است فرد با یک زمین خوردن ساده دچار شکستگی های شدید استخوانی شود.
آرتروز چیست؟
در واقع آرتروز با از بین رفتن غضروف های بین مفصلی و آسیب دیدگی های استخوانی اتفاق می افتد. مفصل های زانو و لگن بیشتر در معرض بیماری آرتروز قرار می گیرند.
واجب است بدانیم؛ با شروع بیماری آرتروز لازم است تا این بیماری را در مراحل اولیه تشخیص داد و اقدامات درمانی لازم برای درمان آرتروز را مد نظر قرار داد.
درمان پوکی استخوان و آرتروز
درمان پوکی استخوان
درمان هایی برای کاهش سرعت تحلیل استخوان وجود دارد. این درمان ها بر روی ماتریکس استخوان عمل می کنند و با اجازه به استخوان برای حفظ استحکام خود، از شکستگی جلوگیری کنند.
اما بهترین راه پیشگیری است.
با تغییر شیوه ی زندگی می توان از بروز پوکی استخوان تا حد زیادی جلوگیری کرد. به طور مثال مصرف مواد مغذی مانند شیر و سایر منابع غذایی حاوی کلسیم می توان استحکام استخوان ها را افزایش داد.
همانطور که در مقاله ی تاثیر ورزش بر پوکی استخوان بیان شد؛ انجام فعالیت های ورزشی مناسب می تواند قوای جسمانی راتقویت کند و سلامت فرد را تضمین کند. اما لازم به ذکر است تنها انجام فعالیت های ورزشی کافی نیست، بلکه تغذیه ی سالم راهکاری مکمل برای داشتن جسم قوی و سالم می باشد.
نمونه ای از درمان های اصلی:
- بیس فسفونات هایی که می توانند مکانیسم تخریب استخوان را مهار کنند.
- درمان بهینه پوکی استخوان، هر روشی که استفاده شود، نیازمند دریافت کلسیم و ویتامین D در بیمارانی است که دچار کمبود این ویتامین هستند.
- استفاده از مسکن هایی که می توانند درد را تسکین دهند و علائم بیماری را مدریت کنند.
- فعالیت بدنی کافی
فرق پوکی استخوان و آرتروز
درمان آرتروز زانو
هم دارویی هستند و هم غیر دارویی.
درد اغلب غالب است، مسکن ها اولین دارویی هستند که استفاده می شوند و علائم بیماری را درمان می کنند.
داروهای ضد استروئید کلاسیک و داروهای ضد التهاب "نسل جدید" نیز تجویز می شود.
تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروئیدها یا یک مایع چسبناک شبیه مایع سینوویال (ویسکو مکمل) نیز ممکن است در نظر گرفته شود. هدف آنها کاهش درد و/یا ارتقای تحرک بیمار است.
برای حفظ دامنه حرکتی، فعالیت بدنی متوسط توصیه می شود.
استراحت در طی مراحل شعله ور شدن بیماری مفید است.
داروهای آهسته اثر
می توان روش های جراحی را برای جایگزینی مفاصل آسیب دیده غیر قابل جبران پیشنهاد کرد.
لازم ذکر است، آرتروز زانو اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می توان از تکنیک های ساده ای مانند: فیزیوتراپی و دارودرمانی برای رفع این عارضه استفاده کرد.
اما بالعکس اگر آرتروز پیشروی کند و شدت تخریب مفصل مورد نظر به قدری باشد که دیگر راهکارهای مذکور کارآمد نباشند، نیاز است تا با انجام جراحی تعویض مفصل زانو، عضو آسیب دیده را بهبود بخشید.
همانطور که در مقاله ی درمان آرتروز بیان کردیم؛ هیچگونه راهکار حدفاصلی مابین دارودرمانی و جراحی تعویض مفصل زانو وجود ندارد. یعنی اگر بیمار به تکنیک های ساده ی درمانی مانند: فیزیوتراپی و مصرف داروهای مخصوص جواب نداد و بهبود پیدا نکرد لازم است تا مفصل تخریب شده با پروتزهای مصنوعی جایگزین شود.
حتما بخوانید: آرتروز زانو در جوانان
خلاصه مطلب
با توجه به مطالب فوق الذکر می توان تفاوت پوکی استخوان و آرتروز را فهمید. بیماری پوکی استخوان در واقع ناشی از کاهش استحکام استخوان ها اتفاق می افتد اما آرتروز عارضه ای می باشد که با تحلیل غضروف ایجاد می شود. بنابراین راه های درمانی مورد نظر، برای پوکی استخوان و آرتروز به دلیل تفاوت در بافت مورد هدف در این بیماری ها متفاوت می باشد.
توصیه می شود تا با انتخاب متخصص ارتوپد مجرب و حاذق و تشخیص مناسب، بهترین راهکار درمانی را برای رفع بیماری های استخوانی و عضلانی انتخاب کنید.
مطالب مشابه
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب میشود. این مسئله می‌تواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.
پیشگیری و درمان لخته‌های خون پس از جراحی تعویض مفصل لگن بخش مهمی از بهبودی بیمار است. بیمارانی که تعویض مفصل انجام داده‌اند، دو تا ده روز پس از جراحی در بالاترین خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) قرار دارند و این خطر حدود سه ماه ادامه می‌یابد.
جراحی تعویض مفصل زانو، عمل بزرگی بوده که شامل دوره بهبودی قابل توجهی است و بیمار قطعاً پس از جراحی، علائمی را مشاهده می‌کند. اما تشخیص تفاوت بین درد معمول پس از جراحی و درد ناشی از لخته شدن خون بسیار مهم است. در اینجا تفاوت این علائم را توضیح می‌دهیم.
تشخیص روماتیسم مفصلی توسط معاینه فیزیکی انجام می شود و درمورد سابقه پزشکی و علائم شما سؤال می‌کنند. روماتولوژیست شما همچنین آزمایش خون و آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز می‌کند.
آرتریت نوجوانان، بیماری‌ای خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن کودک شما به‌اشتباه سینوویوم (بافتی که داخل مفصل را می‌پوشاند) و مایع سینوویال داخل مفصل را هدف قرار می‌دهد.
تومور لگن می‌تواند باعث درد، تورم یا شکستگی در بیمار شود. روش‌های مختلفی برای درمان تومور لگن وجود دارند که بهترین آنها، جراحی است.
مور مور شدن پا به‌دلایل متعددی اتفاق میفتد و می‌تواند ناشی از بیماری‌های متفاوتی باشد. به‌عنوان مثال، دیابت کنترل‌نشده می‌تواند به زخم‌های مزمن و درنهایت قطع عضو منجر شود. مشکلات دیسک کمر ممکن است با بی‌اختیاری ادرار، اختلالات جنسی یا حتی فلج همراه شوند. در موارد مسمومیت نیز، مور مور شدن پا می‌تواند نشانه‌ای خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
شکستگی رقصنده در پنجمین متاتارس زمانی رخ می‌دهد که تاندون یا رباط متصل به استخوان، قطعه کوچکی از استخوان را جدا می‌کند. این آسیب اغلب به‌دلیل انقباض ناگهانی و شدید عضلانی رخ می‌دهد که باعث شکستن قطعه‌ای از استخوان میشود.
شیوع روماتیسم مفصلی در زنان جوان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان است و این نسبت با افزایش سن کاهش می‌یابد. بیشترین تشخیص‌ها در زنان جوان 25 تا 45 ساله رخ می‌دهد.