اگر لوپوس دارید، به احتمال زیاد درد مفاصل یکی از علائم شماست. خبر خوب این است که بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری مزمن خود‌ایمنی می‌توانند درد مفاصل را با دارو و ورزش کنترل کنند. اما اگر درد مفاصل شما از کنترل خارج شده است و در فعالیت‌های روزانه‌تان اختلال ایجاد می‌کند، جراحی تعویض مفصل زانو یا لگن ممکن است راه‌حل مناسبی باشد.
لوپوس چگونه به مفاصل شما آسیب می‌زند؟
التهاب به طور معمول باعث درد مفاصل مرتبط دچار لوپوس می‌شود. التهاب، واکنش طبیعی بدن شما در مبارزه با عفونت یا آسیب است. اگر لوپوس دارید، التهاب به این دلیل رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما بافت سالم را با یک مهاجم خارجی اشتباه میگیرد. التهاب نه تنها باعث درد می‌شود، بلکه تورم، حساسیت و خشکی مفاصل هم ایجاد می‌کند. این بیماری، لوپوس نامیده می‌شود.
داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شوند نیز می‌توانند به مفاصل شما آسیب برساند. پزشکان اغلب برای درمان التهاب منجر به درد و تورم مفاصل، استروئیدهایی مانند پردنیزون تجویز می‌کنند. اما در صورت مصرف طولانی‌مدت با دوز بالا، این داروها می‌توانند باعث مرگ بافت استخوان (نکروز استخوانی) شوند. نکروز استخوانی حدود 10 درصد از افراد مبتلا به لوپوس را درگیر می کند.
چه زمانی جراحی تعویض مفصل توصیه می‌شود؟
قبل از جراحی تعویض مفصل برای آرتریت لوپوس می توانید درمان‌های دیگری مانند کاهش وزن، فیزیوتراپی و دارو را امتحان کنید.
علاوه بر استروئیدها، پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای درمان درد مفاصل تجویز کند. این داروها عبارت‌اند از:
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
- داروهای ضد مالاریا، مانند هیدروکسی کلروکین (Plaquenil)
- داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، مانند متوترکسات (Rheumatrex، Trexall)
- آنتی‌بادی‌های مونوکلونال مانند anifrolumab-fnia (Saphnelo) یا belimumab (Benlysta)
اگر هیچ یک از این درمان‌ها برای کنترل درد مفاصل شما مؤثر نباشند، جراحی تعویض مفصل ممکن است گزینه مناسب پیش روی شما باشد.
دلایل دیگری نیز برای تصمیم به جراحی وجود دارند. ممکن است در راه رفتن، بالا رفتن از پله‌ها و خوابیدن مشکل داشته باشید و وقتی اینقدر درد دارید، احتمالاً در طول روز هم نتوانید زیاد حرکت کنید. این مسئله باعث می‌شود تا قدرت عضلات شما کاهش یابد. ضعف عضلات به نوبه خود می‌تواند درد مفاصل را تشدید کند.
در طول جراحی تعویض مفصل چه اتفاقی میفتد؟
در طی تعویض کامل مفصل، جراح مفصل آسیب‌دیده شما را برداشته و آن را با مفصل مصنوعی فلزی، پلاستیکی یا سرامیکی جایگزین می‌کند. مفصل جدید درد را کاهش می‌دهد و مانند مفصل طبیعی و سالم به حرکت شما کمک می‌کند. سایر مفاصل، ازجمله مچ دست یا مچ پا نیز قابل تعویض هستند، اما جراحی تعویض مفصل لگن و تعویض مفصل زانو شایع‌ترین عمل‌های تعویض مفاصل هستند.
عمل شما در بیمارستان یا مرکز جراحی سرپایی انجام می‌شود. بسته به نوع جراحی تعویض مفصل، جراح ممکن است بتواند از تکنیک کم تهاجمی‌تری استفاده کند که به برش‌های کمتری نیاز دارد (مانند تعویض مفصل لگن به روش قدامی) . این مسئله می‌تواند به معنای بهبودی سریع‌تر برای شما باشد. در صورتی که این جراحی برایتان مناسب است پزشک آن را با شما در میان می گذارد.
در صورت ابتلا به لوپوس، تعویض مفصل ایمن است؟
در گذشته، برای افراد مبتلا به لوپوس، تعویض مفصل زیاد پیشنهاد نمی‌شد. این مسئله به دلیل ترس از عوارض احتمالی عمل بود. به‌عنوان مثال، تحقیقات نشان داده‌اند که 43 درصد از افراد مبتلا به لوپوس پس از جراحی بزرگ، دچار عوارضی مانند عفونت شده‌اند. در حالی که ریسک عفونت برای افراد بدون این یسماری کمتر از برای 30 درصد است. همچنین تحقیقات نشان داده‌اند که در بیماران مبتلا به لوپوس خطر ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون در عروق، معمولاً در پا) پس از جراحی 10 تا 35 درصد بیشتر است.
الیته یافته‌های مثبتی هم وجود دارد. مطالعه‌ای کوچک نشان داد که بیماران مبتلا به لوپوس قبل از تعویض مفصل لگن یا زانو، درد بیشتری نسبت به بیماران مبتلا به آرتروز داشتند. با این حال، دو سال بعد از عمل جراحی، دو گروه سطوح مشابهی از درد و عملکرد مفصل داشتند. در تحقیقات دیگر، ریسک خطر مرگ بعد از عمل جراحی در افرادی مبتلا به لوپوس نسبت به سایرین بررسی شد که تفاوت خاصی مشاهده نشد.
نوع تعویض مفصل ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد. تحقیقات منتشرشده در Clinics in Orthopedic Surgery در سال 2020 نشان دادند که بعد از جراحی تعویض کامل مفصل لگن در افراد مبتلا به لوپوس ، عوارض بیشتری ازجمله سکته مغزی، ذات‌الریه و عفونت نسبت به دیگران مشاهده شد. اما بیماران مبتلا به لوپوس که تحت عمل جراحی تعویض کامل مفصل زانو قرار گرفتند، عوارض بیشتری نداشتند.
تعویض مفصل یک جراحی بزرگ است. بنابراین اگر به انجام آن فکر می‌کنید، حتماً با روماتولوژیست صحبت کنید. افراد مبتلا به لوپوس ممکن است در معرض خطر بیشتری برای برخی عوارض باشند.
آیا باید اقدامات احتیاطی خاصی هنگام انجام تعویض مفصل انجام دهید؟
برای اطمینان از موفقیت‌آمیز بودن جراحی تعویض مفصل، جراح ارتوپد شما باید با روماتولوژیست همکاری کند. آنها باید در مورد داروهای شما و نحوه نظارت بر عملکرد بدنتان در طول و بعد از عمل جراحی با یکدیگر مشورت کنند.
اگر دارویی برای جلوگیری از لخته شدن خون مصرف می‌کنید، ممکن است لازم باشد قبل از عمل برای جلوگیری از خونریزی بیش‌ازحد در حین عمل جراحی آن را قطع کرده و سپس آن را دوباره شروع کنید. اگر استروئید مصرف می‌کنید، پزشک ممکن است لازم باشد که قبل از عمل مصرف آن را متوقف کرده یا دوز آن را طوری تغییر دهید که خطر عوارض کاهش یابد. اگر داروی لوپوس belimumab (Benlysta) یا rituximab (Rituxan) مصرف می‌کنید، قطع موقت آن قبل از تعویض کامل مفصل لگن یا زانو بی‌خطر است؛ مگر اینکه برای جلوگیری از آسیب اندام به آن نیاز داشته باشید.
همچنین بهتر است که روماتولوژیست سلامت کلیتان را بررسی کند تا مطمئن شود که برای جراحی تعویض مفصل آماده هستید. قبل از عمل، ممکن است به آزمایش خون و ادرار و همچنین نوار قلب و اکوکاردیوگرافی برای بررسی عملکرد قلب نیاز داشته باشید.
دوران نقاهت بعد از تعویض مفصل در بیماران مبتلا به لوپوس
پس از عمل، تیم درمان خطر لخته شدن خون را کنترل کرده و سایر عملکردهای بدنتان را زیر نظر خواهد گرفت. اگر تعویض مفصل لگن یا زانو داشته‌اید، معمولاً حدود 4 روز پس از عمل در بیمارستان خواهید بود.
قبل از ترخیص از بیمارستان، از جراحتان در مورد اقدامات بعد از رفتن به خانه از جراحتان سوال کنید. اگر فکر می‌کنید برای انجام کارهای خانه به کمک نیاز دارید، از یکی از عزیزانتان کمک بگیرید. پیش از ورود به خانه، محیط خانه را برای حرکت ویلچر آماده کنید.
با برنامه‌ریزی مناسب و همکاری بین شما و پزشکانتان، بهترین شانس را برای موفقیت‌آمیز بودن جراحی تعویض مفصل خواهید داشت.
منابع
مطالب مشابه
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.
استئوکندرال زانو، به آسیب یا صدمه به غضروف مفصلی صاف اطراف مفصل زانو و استخوان زیرین غضروف اشاره دارد. میزان آسیب ممکن است از پارگی غضروف یا ترک خفیف استخوان گرفته تا شکستن قطعه‌ای از استخوان در داخل مفصل متغیر باشد.
آرتروسنتز زانو که به آن آسپیراسیون نیز گفته می‌شود، روشی ساده برای تخلیه مایع از مفصل ازطریق سوزنی توخالی است. اگر مفصل شما ملتهب و متورم باشد، مایع اضافی در آن جمع می‌شود. تخلیه این مایع، مقداری از تورم و درد را تسکین می‌دهد و همچنین جهت بررسی آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
شکستگی‌های استرسی لگن با ترک ناقص در یکی از استخوان‌های لگن مشخص می‌شود. ممکن است در ابتدا به‌صورت درد خفیف ظاهر شوند که با فعالیت، به‌ویژه فعالیت‌های با ضربه بالا مانند دویدن یا پریدن، بدتر می‌شوند.
آرتروز پس از سانحه (PTOA) نوعی از آرتروز است که پس از آسیب مفصلی ایجاد می‌شود. درواقع، این بیماری درصد قابل توجهی از موارد آرتروز در مراحل پایانی را تشکیل می‌دهد.
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب می‌شود. این مسئله می‌تواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.