تزریقات درمانی برای آرتروز لگن

اگر با وجود امتحان کردن سایر درمان ها، درد ناشی از آرتروز لگن شما را از فعالیت‌های روزمره باز داشته است، ممکن است توصیه پزشکان تزریق مستقیم دارو به مفصل آرتروز باشد.

از جمله تزریق های پیشنهادی برای آرتروز لگن شامل کورتیکواستروئید، اسید هیالورونیک، پلاسمای غنی از پلاکت و سلول‌های بنیادی می‌باشد.

تزریق کورتیکواستروئید ممکن است التهاب را کاهش دهد و درد را کاهش دهد. سایر تزریق‌های آزمایشی‌ مانند اسید هیالورونیک، پلاسمای غنی از پلاکت یا سلول‌های بنیادی، ممکن است درد را تسکین داده و در نهایت منجر به ترمیم بافت‌های نرم آسیب‌دیده شوند. برای برخی افراد، این تزریقات باعث تسکین درد طولانی مدت می شود و به آنها کمک می کند همچنان به فعالیت خود ادامه دهند، ولی ممکن است برای همه مناسب نباشد.

پزشکان این تزریق‌های درمانی را با بهره گیری از اشعه ایکس یا سونوگرافی انجام می‌دهند که تصاویری از مفصل ران بر روی مانیتور کامپیوتر ببینند. این فناوری برای تضمین یافتن محل دقیق مفصل و تزریق دقیق دارو می‌باشد.

مطالعه بیشتر: فیزیوتراپی آرتروز لگن

تزریق کورتیکواستروئید

کورتیکواستروئیدها داروهای ضد التهابی هستند که ممکن است در صورت تزریق مستقیم به مفصل ران باعث تسکین درد شوند. کورتیکواستروئیدها التهاب را کاهش می دهند که بخشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن است و باعث درد و تورم می شود.

به طور معمول، پزشکان علاوه بر کورتیکواستروئیدها، مقدار کمی داروی بی حسی را برای تسکین درد کوتاه مدت اما فوری تزریق می کنند. این داروی بی حسی چند ساعت پس از تزریق به تدریج از بین می رود و در این زمان ممکن است درد لگن بازگردد. محلول کورتیکواستروئید نیز یعد از دو تا سه روز تاثیر خود رانشان میدهد. برای برخی از افراد، تزریق کورتیکواستروئید باعث تسکین درد می‌شود که تاثیر آن ماه‌ها باقی می‌ماند، و در برخی دیگر، تزریق اصلاً مؤثر نیست. پزشکان تزریق بیش از دو یا سه دوز کورتیکواستروئید در مفصل ران را توصیه نمی کنند.

تزریق اسید هیالورونیک

مفصل ران سالم حاوی مقدار کمی ماده ژل مانند به نام مایع سینوویال است. مایع سینوویال حاوی یک جزء منحصر به فرد به نام اسید هیالورونیک است که در مفصل ران در حین فعالیت ضربه گیری و لغزنگی ایجاد می کند.

برای رسیدگی به تغییرات مایع سینوویال لگن درگیرآرتروز، پزشکان اسید هیالورونیک را به فضای مفصل تزریق می کنند. تزریق به گونه ای طراحی شده است که مقدارمایع را به ضورت قابل توجهی افزایش می‌دهد و حرکت مفصل را بهبود می بخشد. این بهبود عملکرد مفصل ممکن است باعث تسکین درد شود که ماه‌ها یا بیشتر طول می‌کشد.

این تزریق‌ها، همانطور که در مورد تمام درمان‌های آرتروز صدق می‌کند، برای همه تاثیر یکسان کاهش درد ندارد.

پزشک شما ممکن است یک تزریق یا یک سری از سه تزریق را یک بار در هفته توصیه کند. پزشکان معمولا تزریق هیالورونیک را حداکثر دو بار در سال تجویز می کنند.

بعد از تزریق کورتیکواستروئید یا هیالورونیک اسید چه انتظاری داریم؟

اکثر افراد می توانند بلافاصله پس از انجام تزریق به خانه یا محل کار خود بازگردند. محل تزریق ممکن است برای یک یا دو روز متورم یا حساس باشد. پزشک ممکن است استفاده از یخ را دو یا سه بار در روز یا مصرف داروهای بدون نسخه برای تسکین درد و کاهش تورم توصیه کند.

طب سوزنی

طب سوزنی یک روش درمانی است که در آن پزشکان سوزن های بسیار نازکی را به نقاط مختلف سطح بدن وارد می کنند. با هدف قرار دادن نقاط خاص در امتداد "مریدین ها" که مطابق با مسیرهای عصبی تحت تاثیر آرتروز مفصل ران هستند، طب سوزنی ممکن است با افزایش جریان خون، عملکرد مفصل را بهبود بخشد و بدن را وادار به ترشح اندورفین کند که مسکن طبیعی درد محسوب می‌شود.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت

پزشکان ممکن است یک ماده طبیعی به نام پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) را به لگن تزریق کنند تا به بهبود سریعتر بافت آسیب دیده کمک کند. پلاسمای غنی از پلاکت از سلول های خونی به نام پلاکت تشکیل شده است که از خون خود شما گرفته می شود. پلاکت ها با آزاد کردن موادی به نام فاکتورهای رشد که ترمیم‌کننده هستند، به بهبود بافت های آسیب‌دیده کمک می کنند.

در این روش، پزشک مقدار کمی از خون شما را از ورید بازوی شما می گیرد و از دستگاهی به نام سانتریفیوژ برای جداسازی پلاکت ها و فاکتورهای رشد از سایر اجزای خون استفاده می کند. این فرآیند حدود 15 دقیقه طول می کشد.

سپس پزشک این مایع غنی از پلاکت به نام پلاسما را مستقیماً به مفصل ران تزریق می کند. پزشکان از سونوگرافی برای اطمینان از یافتن دقیق مفصل و تزریق دقیق دارو استفاده می کنند. افراد اغلب تسکین درد و بهبود عملکرد را در عرض دو تا شش هفته تجربه می کنند.

تزریق سلول های بنیادی

پزشکان تزریق سلول های بنیادی که یک روش آزمایشی جدید است را ارائه می دهند. سلول های بنیادی از این نظر منحصر به فرد هستند که می توانند به هر نوع سلولی تبدیل شوند، به عنوان مثال سلول هایی که به ترمیم بافت آسیب دیده کمک می کنند. هنگامی که سلول های بنیادی به لگن مبتلا به آرتروز تزریق می شوند، ممکن است غضروف آسیب دیده را تحریک به رشد مجدد و بهبودی کنند. تزریق سلول های بنیادی نیز التهاب را کاهش می دهد.

پزشکان این سلول های بنیادی را از بدن شما، معمولاً از مغز استخوان در استخوان لگن، با استفاده از سرنگ دریافت می کنند. قبل از استخراج سلول‌های بنیادی، ناحیه کاملاً بی‌حس می‌شود، اما این روش ممکن است باعث درد خفیفی شود. سپس، پس از جدا شدن سلول های بنیادی از خون و سایر مواد موجود در مغز استخوان، مستقیماً به لگن تزریق می شوند.

درمان با سلول های بنیادی نتیجه‌ی آنی نمی دهد. با گذشت زمان، اثر بازسازی آنها ممکن است به بهبود بافت های آسیب دیده کمک کند. اکثر افراد پس از دو تا شش هفته بهبود عملکرد و تسکین درد را تجربه می کنند.

 حتما بخوانید: علل و عوامل آرتروز مفصل ران

پس از PRP یا تزریق سلول های بنیادی چه انتظاری باید داشت؟

پزشکان توصیه می کنند از مصرف داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن به مدت چهار تا شش هفته پس از تزریق درمانی سلول های بنیادی یا PRP در حین بهبود آسیب اجتناب کنید. این به این دلیل است که تزریق مواد بیولوژیک پاسخ التهابی بدن را تحریک می کند که بخش مهمی از درمان است. اگر در روزهای پس از درمان محل تزریق زخم یا متورم شده باشد، پزشکان مصرف استامینوفن بدون نسخه و استفاده از کیسه یخ را سه بار در روز به مدت 15 دقیقه توصیه می کنند.

همچنین باید به مدت چهار هفته پس از تزریق از انجام فعالیت‌های شدید مربوط به لگن خودداری کنید تا به بافت آسیب دیده زمان لازم برای بهبودی داده شود. پزشک شما ممکن است عصاهایی را به شما برای حرکت به مدت چند روز برای جلوگیری از وارد کردن وزن به مفصل تجویز کند.

پزشک شما پس از سه یا چهار هفته یک زمان ویزیت برای ارزیابی روند بهبودی تعیین می کند که ممکن است باتوجه به میزان آسیب مفصلی، PRP یا تزریق سلول های بنیادی بیشتر را تجویز کند.