با تقویت عضلات لگن، ران و باسن از ابتلا به آرتروز لگن پیشگیری کنید
مفصل لگن در بالای استخوان ران و لگن خاصره شکل گرفته است. عملکرد اصلی آن تحمل وزن بدن و ممکن کردن حرکت پاهاست. آرتروز لگن مشکلی شایع در میان سالمندان است، که در این عارضه غضروفی که سر استخوان را پوشانده است، تخریب می‌شود، بنابراین حرکات یکنواخت مفصل از بین می‌رود و بیمار در هنگام راه رفتن دچار درد می شود.
بالا رفتن سن و وارد شدن فشار بیش از حد به مفصل از مهم ترین عوامل هستند که احتمال ابتلا به آرتروز لگن را افزایش می دهد. به همین جهت یکی از راه های پیشگیری از آرتروز لگن، تقویت عضلات اطراف مفصل است که با این کار شما می توانید تا حد زیادی از بروز این بیماری پیشگیری کنید.
تقویت لگن، ران و باسن علاوه بر اینکه نقش بسیار خوبی در بهتر شدن عملکرد روزانه دارد؛ می تواند در پیشگیری از بیماری ها و دردهای لگنی همچون آرتروز نیز موثر باشد.
انجام ورزش و تمرینات مخصوص لگن از موثرترین کارهایی است که شما می توانید برای تقویت عضلات لگن از آن استفاده کنید. عضلات درگیر در این حرکات شامل همسترینگ، چهار سر ران و همچین عضلات داخل ران می باشدکه شما می توانید با این تمرینات در آینده از بروز آرتروز لگن پیشگیری کنید.
برای مقابله و جلوگیری از آرتروز علاوه بر ورزش های تقویتی عضلات بویژه عضله چهار سر ران و نزدیک کننده های ران، تمرینات کششی برای افزایش انعطاف پذیری عضلات پشت و کنار ران و حتی تمرینات تعادلی می تواند مفید واقع شود.
پیروی از رژیم غذایی مناسب مفصل یکی از بهترین راه های پیشگیری از آرتروز لگن
غضروف ها در حالت طبیعی دائما در حال ترمیم و بازسازی خود هستند؛ از این رو همواره به یکسری موادغذایی و ویتامین ها نیاز دارد تا بتواند به راحتی ترمیم کند. شما می توانید با انتخاب هوشمندانه مواد غذایی با ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین و البته خوشمزه‌ترین شیوه مفصل لگن خود را تقویت کرده و از بروز مشکلات آتی همچون آرتروز لگن تا حد زیادی پیشگیری کنید.
از جمله بهترین موادغذایی برای پیشگیری از آرتروز لگن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استفاده از موادغذایی و مکمل های حاوی کلسیم( کلسیم با تاثیری که در تقویت استخوان ها دارد باعث می شود لگن توانایی کافی در تحمل وزن را داشته باشد)
- دریافت کافی ویتامین Dبه منظور جذب بهتر کلسیم و پیشگیری از پوکی استخوان و انواع آرتروز
- استفاده از موادغذایی حاوی امگا 3 ( ماهی سالمون، ماهی قزل آلا، گردو از جمله بهترین منابع امگا3 هستند)
- کم کردن مقدار مصرف شیرینی و کربوهیدرات، اسیدهای چرب اشباع به منظور کم کردن وزن
- ترک کردن سیگار و کم کردن مقدار مصرف نمک و شکر برای حفظ سلامت غضروف ها
حتما بخوانید: فیزیوتراپی آرتروز لگن
برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز لگن به گرم کردن و سرد کردن قبل و بعد از ورزش اهمیت بدهید
مسلما زیاد شنیده اید که برای پیشگیری از آسیب های ورزشی، تمرینات ورزشی را با مرحله گرم کردن آغاز کنید و با مرحله سرد کردن به پایان برسانید. همانطور که اشاره شد آسیب دیدن مفصل یکی از عواملی است که احتمال ابتلا به آرتروز را افزایش می دهد از این رو شما با گرم کردن و سرد کردن بدن از این موضوع می توانید پیشگیری کنید.
هدف اصلی گرم کردن افزایش دمای عمومی بدن و عضلات است تا قدرت کشسانی در بافت های کلاژنی بالاتر رود و امکان انعطاف پذیری بیشتری در بدن ایجاد شود.
با این حال احتمال پارگی های عضلانی و پیچ خوردگی های تاندونی کاهش می یابد و در پیشگیری از درد های عضلانی نیز موثر است . برای اینکه فرآیند گرم کردن بدن را به حالت آماده در بیاورد حداقل 15 تا 30 دقیقه وقت لازم است تا دمای بدن نیز افزایش یابد.
سرد کردن نیز به اندازه گرم کردن در ورزش و پیشگیری از آسیب های ورزشی اهمیت دارد؛ زیرا سرد کردن موجب کاهش اسید لاکتیک و کاهش خستگی بدن شده و بدین منظور از کوفتگی و سفتی عضلات نیز جلوگیری می کند.
پیشگیری از آرتروز لگن در سالمندان
از لوازم و تجهیزات ورزشی مناسب و استاندارد استفاده کنید تا در معرض آرتروز لگن قرار نگیرید
ورزش کردن بدون شک به حفظ سلامت جسمی و روحی، تعادل سیستم متابولیک بدن، حفظ تناسب اندام و تقویت عضلات اصلی کمک می‌کند. اما در صورتی به درستی و با تجهیزات مناسب انجام شود.
جای هیچ تعجبی نیست که برخی ورزشکاران با انجام نادرست حرکات ورزشی و استفاده نکردن از تجهیزات ورزشی مناسب به جای تقویت عضلات به آسیب ها و دردهای آرتروزی مبتلا شده اند.
بیماری آرتروز از آن دست بیماری های است که در کنار افزایش سن و چاقی، صدمات و آسیب های شغلی و ورزشی از دیگر عوامل ابتلا به این آسیب ها محسوب می شود. توجه داشته باشید استفاده از وسایل ورزشی را بسیار محتاطانه انجام دهید تا از آرتروز و آسیب های مفصلی پیشگیری شود.
استفاده از این وسایل غیراستاندارند ورزشی، ویژه برای سالمندان مبتلا به پوکی استخوان میتواند بسیار آسیب رسان باشد.
مطالب مشابه
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب می‌شود. این مسئله میتواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.
پیشگیری و درمان لخته‌های خون پس از جراحی تعویض مفصل لگن بخش مهمی از بهبودی بیمار است. بیمارانی که تعویض مفصل انجام داده‌اند، دو تا ده روز پس از جراحی در بالاترین خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) قرار دارند و این خطر حدود سه ماه ادامه می‌یابد.
جراحی تعویض مفصل زانو، عمل بزرگی بوده که شامل دوره بهبودی قابل توجهی است و بیمار قطعاً پس از جراحی، علائمی را مشاهده می‌کند. اما تشخیص تفاوت بین درد معمول پس از جراحی و درد ناشی از لخته شدن خون بسیار مهم است. در اینجا تفاوت این علائم را توضیح می‌دهیم.
تشخیص روماتیسم مفصلی توسط معاینه فیزیکی انجام می شود و درمورد سابقه پزشکی و علائم شما سؤال می‌کنند. روماتولوژیست شما همچنین آزمایش خون و آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز می‌کند.
آرتریت نوجوانان، بیماری‌ای خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن کودک شما به‌اشتباه سینوویوم (بافتی که داخل مفصل را می‌پوشاند) و مایع سینوویال داخل مفصل را هدف قرار می‌دهد.
تومور لگن میتواند باعث درد، تورم یا شکستگی در بیمار شود. روش‌های مختلفی برای درمان تومور لگن وجود دارند که بهترین آن‌ها، جراحی است.
مور مور شدن پا به‌دلایل متعددی اتفاق میفتد و میتواند ناشی از بیماری‌های متفاوتی باشد. به‌عنوان مثال، دیابت کنترل‌نشده میتواند به زخم‌های مزمن و درنهایت قطع عضو منجر شود. مشکلات دیسک کمر ممکن است با بی‌اختیاری ادرار، اختلالات جنسی یا حتی فلج همراه شوند. در موارد مسمومیت نیز، مور مور شدن پا میتواند نشانه‌ای خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
شکستگی رقصنده در پنجمین متاتارس زمانی رخ می‌دهد که تاندون یا رباط متصل به استخوان، قطعه کوچکی از استخوان را جدا می‌کند. این آسیب اغلب به‌دلیل انقباض ناگهانی و شدید عضلانی رخ می‌دهد که باعث شکستن قطعه‌ای از استخوان می‌شود.
شیوع روماتیسم مفصلی در زنان جوان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان است و این نسبت با افزایش سن کاهش می‌یابد. بیشترین تشخیص‌ها در زنان جوان 25 تا 45 ساله رخ می‌دهد.