استئوفیت یا خار استخوانی در زانو چیست؟

خار استخوانی ، که به آن استئوفیت نیز گفته می شود، برآمدگی استخوان در مفاصل است که به دلیل افزایش فشار ناشی از کمبود غضروف بین استخوان ها ایجاد می شود. خارهای استخوانی در داخل زانو می تواند باعث درد و محدودیت تحرک مفصل شود و در فعالیت های روزمره مانند راه رفتن ، چمباتمه زدن ، خم شدن و بالا و پایین رفتن از پله ها ایجاد مشکل کند و منجر به عدم تعادل ماهیچه ای در پاها شود. با این حال ، همه افراد علائم آن را تجربه نخواهند کرد و برخی ممکن است حتی ندانند که در زانوی آنها خار ایجاد شده است. استئوفیت ها معمولاً در افراد مبتلا به استئوآرتریت ، که به عنوان یک بیماری دژنراتیو مفصل نیز شناخته می شود که باعث تجزیه غضروف می شود ، ایجاد می شوند.

خار استخوان چگونه ایجاد می شود؟

بدون وجود غضروف کافی در اطراف مفصل زانو ، استخوان های زانو در اثر کشیده شدن به یکدیگر تحریک و ملتهب می شوند. این امر به دلیل افزایش فشار و اصطکاک در مفصل در حین حرکت و نیز تحمل وزن توسط پاها اتفاق می افتد. سلولهای استخوانی برای محافظت بیشتر از مفصل با تولید استخوان بیشتر به این فشار افزایش یافته، واکنش نشان می دهند که باعث ایجاد خارهای استخوانی می شود که می توانند ظاهر مفصل را تغییر داده و با محدود کردن امکان حرکت ، تحرک را کاهش دهند.

حتما مطالعه کنید : جراحی تعویض مفصل زانو
 

علائم خار استخوان در زانو

زمانی که استئوفیت ها بر اعصاب مجاور فشار وارد می کنند، حرکت را محدود می کنند و به استخوان ها یا بافت های دیگر مالیده می شوند ، علائمی را ایجاد می کنند.

علائم مرتبط با تشکیل خار استخوان در زانو عبارتند از:

• سطوح برجسته یا ناهموار
• بی حسی و ضعف
• درد در نزدیکی زانو
• کاهش دامنه حرکتی
• سفتی، سختی
• تاندونیت

خار استخوان اغلب بدون علامت است و تا زمانی که از زانوها اشعه ایکس نگیرید ، نمی دانید که دچار این مشکل هستید.

علل خار استخوان در زانو

شایع ترین علت از بین رفتن غضروف در مفصل زانو که می تواند منجر به ایجاد خار استخوانی شود ، آرتروز زانو است که بیش از 45 درصد از آمریکایی ها را در برهه ای از زندگی درگیر می کند.

از دست رفتن غضروف در مفصل زانو نیز می تواند ناشی از آسیب به زانو باشد ، از جمله پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) ، پارگی مینیسک و دررفتگی کشکک (پاتلا) که خطر آسیب غضروف و آرتروز زانو را در آینده افزایش می دهد. هر کسی که از مفاصل خود بیش از حد استفاده کند ، از جمله ورزشکاران ، افراد نظامی و افرادی که مشاغل سختی دارند ، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آرتروز باشند. 

در استئوآرتریت، خار استخوان به دلیل افزایش فشار در مفاصل که ناشی از آسیب غضروف است، ایجاد می شود. رماتیسم مفصلی یک بیماری خود ایمنی است که باعث آسیب مفصلی در اثر حمله بدن به مفاصل خود می شود و در نتیجه التهاب سیستمیک گسترده ای ایجاد می کند. به همین دلیل خارهای استخوانی در بیماران مبتلا به رماتیسم مفصلی به همان اندازه بیماران مبتلا به آرتروز ایجاد نمی شود.

حتما مطالعه کنید : درمان قطعی زانو درد

تشخیص

خارهای استخوانی را می توان با اشعه ایکس تشخیص داد که می تواند به پزشک شما کمک کند تا رشد استخوان اضافی در اطراف مفاصل زانو را به وضوح مشاهده کند. پزشک شما همچنین یک معاینه فیزیکی از زانوهای شما را برای بررسی دامنه حرکتی انجام می دهد و از شما در مورد علائم و سابقه پزشکیتان برای تشخیص کمک می گیرد. همچنین پزشک ممکن است برای بررسی هرگونه آسیب به رباط ها و تاندون ها سی تی اسکن یا MRI درخواست دهد.

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو و خار استخوان که در نتیجه آن ایجاد می شود ، برای مدیریت علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری و آسیب بیشتر به غضروف و مفصل بسیار مهم است.

عوارض

خار استخوان در نتیجه فقدان غضروف ناشی از آرتروز زانو ایجاد می شود. اگر آرتروز درمان نشود ، می تواند تا حدی پیشرفت کند که ایستادن و راه رفتن را بسیار چالش برانگیز و دردناک کند. اگر آرتروز زانو شدید باشد ، معمولاً جراحی تعویض مفصل زانو به عنوان آخرین راه حل انجام می شود.

افراد مبتلا به آرتروز زانو و خار استخوانی ناشی از آن، اغلب در انجام فعالیت ها و حرکاتی که نیاز به خم شدن و ایستادن روی پا با زانوی آسیب دیده دارند ، احساس درد دارند. به دلیل این ناراحتی ، معمولاً با جبران این فشار توسط جاهای دیگر بدن، از فشار بر مفصل زانو جلوگیری می کنند. در نتیجه ، ماهیچه های پشتی باسن و ران ممکن است شروع به آتروفی کرده و قدرت خود را از دست بدهند و تعادل و پایداری پا را محدود کنند.

مشابه شکل گیری خارهای استخوانی ، سلولهای استخوانی زیر غضروفی نیز که در زیر انتهای استخوانهای تشکیل دهنده مفصل زانو قرار دارند ، به این فشار افزایش یافته ناشی از فقدان غضروف واکنش نشان داده و رشد استخوانی را بیشتر می کنند تا محافظت بهتری را از زانو انجام دهند. استخوان آسیب دیده ضخیم تر از قبل رشد می کند ، زیرا بدن سعی می کند آسیب را ترمیم کند ، مانند بافت اسکار ضخیم شده که پس از زخم ایجاد می شود. این منجر به ضخیم شدن غیرطبیعی استخوان موسوم به اسکلروز زیر استخوانی می شود ، که همچنین خطر رشد خار استخوانی را افزایش می دهد.

حتما مطالعه کنیم : برای ساییدگی زانو چه بخوریم

درمان

خار استخوان می تواند بدون علامت باشد و بسیاری از افراد تا زمان انجام تصویربرداری با اشعه ایکس از داشتن آن بی اطلاع هستند. اگر خار استخوان علائمی ایجاد نکند ، هیچ درمانی لازم نیست.

از طرف دیگر خارهای مشکل ساز می توانند باعث درد ، التهاب ، تورم ، سفتی و کاهش دامنه حرکتی در مفصل شوند. اگر یک خار استخوانی از استخوان زانو جدا شود ، به یک تکه آزاد تبدیل می شود که می تواند در فضای مفصل شناور شده و توانایی شما را برای حرکت راحت مفصل زانو محدود کند.

دارو

کورتون یک داروی ضد التهابی است که می تواند برای کاهش درد ، تورم و التهاب به مفصل زانو تزریق شود. تزریق کورتیزون ها رایج ترین نوع تزریق زانو برای درمان زانو درد ناشی از آرتروز است. این تزریق ها با بی حسی موضعی انجام می شوند ، که در آن شما در حین انجام این عمل بیدار خواهید بود اما زانوی شما بی حس می شود. معمولا دارو دو تا سه روز بعد شروع به اثر گذاری می کند

این تزریقات می تواند به کاهش درد و کاهش علائم بین شش هفته تا شش ماه پس از عمل کمک کند ، اگرچه تزریق برای همه موثر نیست. به طور معمول شما مجاز به دریافت بیش از دو یا سه تزریق در سال نخواهید بود.

داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) مانند استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن (Advil) یا داروهای ضدالتهابی مانند ناپروکسن سدیم (Aleve) نیز می توانند به کاهش درد زانو ، تورم و التهاب در مفصل زانو کمک کنند. 

کرم ها و پمادهای بدون نسخه ، به ویژه آنهایی که حاوی کپسایسین ، عصاره ای از فلفل چیلی ، هستند می توانند به صورت موضعی روی زانو استفاده شوند تا با کاهش شدت سیگنال های درد ارسال شده در مسیرهای عصبی ، به تسکین درد کمک کنند. داروهای مسکن موضعی جایگزین مناسبی برای افرادی هستند که نمی توانند از طریق دهان مسکن های دهانی مصرف کنند ، به ویژه کسانی که از مشکلات گوارشی رنج می برند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نقش مهمی در کاهش علائم خار استخوان و جلوگیری از پیشرفت آسیب و از بین رفتن غضروف زانو دارد. متخصص فیزیوتراپی جهت قرارگیری زانو و لگن ، قدرت عضلات ، دامنه حرکتی و الگوهای حرکتی شما را ارزیابی می کند تا برنامه مراقبت فردی را برای رفع محدودیت های شما ایجاد کند.

ماهیچه های اطراف زانو به حمایت از مفصل زانو کمک می کنند. هنگامی که این ماهیچه ها ضعیف می شوند ، استخوان های مفصل زانو در معرض افزایش فشار و افزایش خطر آسیب به غضروف قرار می گیرند ، که منجر به ایجاد خار استخوانی می شود. تقویت عضلات اطراف زانو و لگن به برداشتن فشار از مفصل زانو و تحمل وزن بدن شما کمک می کند تا فشار کمتری به سطوح مفصل وارد شود.

حتما مطالعه کنید : علائم پارگی رباط زانو

عمل جراحی

آرتروسکوپی زانو شایع ترین نوع جراحی است که برای برداشتن خار استخوانی و ترمیم غضروف آسیب دیده در مفصل زانو انجام می شود. در طول این عمل ، جراح از آرتروسکوپ برای مشاهده داخل مفصل زانو استفاده می کند ، ابزاری به اندازه مداد است و دارای دوربین و نور می باشد. این امر به جراح اجازه می دهد تا بدون ایجاد یک برش بزرگ در قسمت خارجی زانو که در جراحی باز زانو انجام می شود ، داخل مفصل زانو را بررسی کند.

به دلیل کاهش قرار گرفتن مفصل در محیط خارجی، خطر عفونت در آرتروسکوپی زانو کمتر است و اغلب با کاهش اندازه برش های جراحی و اسکار ، باعث حفظ ظاهر زیبایی زانو می شود. به دلیل برش های کوچکتر ، آرتروسکوپی زانو همچنین از آسیب دیدن ساختارهای اطراف زانو ، از جمله پوست ، ماهیچه ، تاندون ها و رباط ها جلوگیری می کند. البته اگر آرتروز قابل توجه باشد ، آرتروسکوپی زانو معمولاً برای تسکین طولانی مدت درد مفید نیست.

خارهای استخوانی را می توان با روش های دیگر جراحی ، از جمله جراحی میکرو شکستگی ، کاشت کندروسیت اتولوگ و پیوند اتوپوند استئوئوکندری از بین برد.

مدیریت درد

درد مداوم زانو و ناتوانی ناشی از خار استخوان زانو که در اثر آرتروز و از بین رفتن غضروف ایجاد شده می تواند ناامید کننده باشد ، اما راه هایی وجود دارد که می تواند به مدیریت درد شما کمک کند. حفظ عادات زندگی سالم برای کاهش التهاب و فشار بر روی مفاصل می تواند مدیریت علائم را آسان کرده و از بدتر شدن آسیب به استخوان و غضروف جلوگیری کند. این عادات عبارتند از: 

• داشتن حداقل هفت تا هشت ساعت خواب بی وقفه در شب
• داشتن یک رژیم غذایی سالم از غذاهای کامل و طبیعی
• حفظ وزن سالم و توده بدون چربی از طریق رژیم غذایی و ورزش
• هیدراته ماندن کافی
• حفظ نگرش مثبت و مدیریت استرس به شیوه های سالم
• در ارتباط بودن با دیگران برای دریافت حمایت اجتماعی 
• استراحت دادن به مفاصل زانو برای کاهش درد و التهاب
• محدود کردن فعالیتهای پرفشار و مکرر که به مفصل زانو فشار وارد می کنند ، مانند دویدن و پریدن

جمع بندی

خار استخوان زانو در اثر آرتروز و از بین رفتن غضروف مفصل زانو ایجاد می شود که می تواند منجر به آسیب های جبران ناپذیر به استخوان های زیرین شود. اگر با درد شدید ، سفتی و کاهش دامنه حرکتی و قدرتی روبرو شدید ، باید برای مدیریت علائم و جلوگیری از پیشرفت مشکل و آسیب های بیشتر به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

آرتروز یک بیماری دژنراتیو است که با گذشت زمان بدتر می شود ، اما با مراقبت از بدن و تقویت عضلات حمایت کننده از زانو ، می توانید از آسیب بیشتر به مفصل زانو و غضروف جلوگیری کرده و فعال و بدون درد باقی بمانید.