دارو های آرتروز زانو - درمان التهاب و درد

آرتروز و داروهای مسکن تاثیرگذار در کاهش درد ناشی از آن

آرتروز زانو می تواند علائم و مشکلات مفصلی بسیاری از جمله التهاب، تورم، سفتی و مطمئناً درد مفاصل را ایجاد کند. اما داروهای آرتروز برای کمک به کاهش تقریباً همه انواع دردهای آرتروز در دسترس هستند.

داروهای آرتروز به طور کلی در کمک به افراد مبتلا به آرتروز برای مدیریت درد مفاصل و سایر علائم بسیار موثر هستند. با ما در ادامه مطلب همراه شوید تا بدانید که چه نوع داروهای آرتروزی در دسترس هستند و چگونه می توانند به آرتروز شما کمک کنند.

درد آرتروز زانو غالبا با مسکن های ضد التهابی قابل درمان و کنترل می‌باشد. اما بدلیل عوارض احتمالی ناشی از استفاده مداوم از آنها توصیه می‌شود فقط درصورت نیاز مبرم از این دارو ها استفاده شود و درمورد دوز مصرفی دارو ها دقت شود.

اگر به فکر مصرف داروهای مسکن درست قبل از ورزش هستید، بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

حتما مطالعه کنید: کرم های موضعی درمان آرتروز

قرص استامینوفن

استامینوفن که بدون نسخه با نام تجاری تیلنول و غیره به فروش می رسد، اغلب یکی از اولین داروهایی است که برای کنترل درد، از جمله درد مفاصل ناشی از آرتروز توصیه می شود. اگر استامینوفن به درستی مصرف شود، عوارض جانبی ندارد. با این حال، مصرف بیش از حد می تواند منجر به آسیب کبدی شود، بنابراین هرگز بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید و فقط در صورت نیاز از آن استفاده کنید.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی یا NSAIDs برای آرتروز

موثرترین داروهای خوراکی برای آرتروز هستند. این داروها با مسدود کردن آنزیم هایی که باعث درد و تورم می شوند اثر می گذارند. این داروهای استروئیدی علیه سیستم ایمنی بدن برای کمک به کاهش التهاب عمل می کنند و برای شرایط آرتروز خود ایمنی مانند آرتروز روماتوئید توصیه می شوند. این داروها همچنین به صورت تزریقی در یک مفصل خاص تجویز می شوند. کورتیکواستروئیدها را می توان به شکل قرص نیز مصرف کرد که بدون نسخه در دسترس نیستند.

این داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی در درمان آرتروز موثر هستند که به اختصار NSAID نامیده می‌شوند و باعث کاهش درد می‌شوند.

انواع NSAIDها عبارتند از: 

• دیکلوفناک
• ایبوپروفن
• ناپروکسن

برخی از NSAID ها را می توان بدون نسخه در داروخانه ها خریداری کرد. با این حال، اغلب به دوزهای بالاتر نیاز است که توسط پزشک تجویز شود.

کوکسیب ها

دو مسکن ضد التهابی دیگر با اثرات مشابه که کوکسیب نامبده می‌شوند عبارتند از:

• سلکوکسیب
• اتوریکوکسیب

کوکسیب ها معمولا به دو صورت قرص و یا ژل قابل استفاده هستند.

NSAID ها و کوکسیب ها می توانند درد را به طور موثری تسکین دهند، اما در عین حال عوارض جانبی نیز داشته باشند. 

این عوارض جانبی به سن و سایر شرایط پزشکی شما بستگی دارد. مسکن های ضد التهابی برای همه مناسب نیستند. افرادی که بیماری‌هایی از قبیل مشکلات کلیوی یا زخم معده داشته‌اند، ممکن است از استفاده مداوم از این داروها منع شوند یا دائما معاینه شوند. اما در بیشتر موارد کاهش دوز دارو ها میتواند از این آسیب های احتمالی جلوگیری کند.

عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:

• خونریزی در دستگاه گوارش
• افزایش خطر سکته مغزی
• افزایش خطر حمله قلبی
• آسیب کلیه
• زخم در معده

مسکن های اپیوئیدی

اوپیوئیدها مسکن هایی هستند که در مراقبت های اورژانسی و ویژه برای بیهوشی و درمان دردهای شدید استفاده می شوند. این دارو ها معمولا به داروهای افیونی یا مخدر معروف هستند. مورفین شناخته شده ترین داروی مخدر است.

اوپیوئید ها عبارتند از: 

با این حال، هنگامی که صحبت از درد آرتروز به میان می آید، اوپیوئید ها نباید به طور معمول یا برای دوره های زمانی طولانی استفاده شوند. آنها می توانند عوارض جانبی مانند یبوست، حالت تهوع، کاهش میل جنسی، سرگیجه و خستگی ایجاد کنند و همچنین بر توانایی شما در رانندگی تأثیر بگذارند. همچنین مصرف بیش از حد از این دارو ها از عوامل تهدید کننده زندگی است که با اعتیاد به این مواد شروع می‌شود. بنابراین این دارو ها باید طبق دستورالعمل‌های پزشک در مورد نحوه مصرف باشد و بدون مشورت با پزشک خود، دوز را افزایش ندهید. همین امر در مورد چسب های پوستی اپیوئیدی (پچ های فنتانیل) نیز وجود دارد که باعث ایجاد مشکلات فراوانی در روند طبیعی زندگی می‌شود.

مطالعه بیشتر: درمان قطعی آرتروز زانو چیست؟

 بنابراین بنا به توصیه‌ی پزشکان، از مصرف بیش از مدت  یک تا سه ماه از اوپیوئید ها اجتناب کنید، زیرا می‌توانند از نظر فیزیکی اعتیادآور باشند. بر اساس برآوردهای انجام شده از مطالعات، حدود 6 درصد از افراد پس از استفاده طولانی تر از آنها معتاد می شوند.

منابع:

arthritis.org

everydayhealth.com

ncbi.nlm.nih.gov