احتمال پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی پس از جراحی وجود دارد اما اکثر افراد عادی که جراحی ACL انجام می‌دهند، چنین مشکلی را تجربه نمی‌کنند. با این حال، اگر رباط صلیبی قدامی شما پاره شده‌است، مهم است که فوراً به دنبال درمان آن باشید. بدون درمان، پارگی ACL می تواند منجر به عوارضی جدی مانند بی‌ثباتی مفصل و افزایش احتمالا ابتلا به آرتروز درد شود. جراحی بازسازی رباط صلیبی اغلب موفقیت‌آمیز است و با فرض انجام توانبخشی مناسب پس از جراحی، بیشتر ورزشکاران می‌توانند ورزش خود را ادامه دهند. بااین‌حال، عوارض احتمالی جراحی ازجمله پارگی مجدد رباط جدید وجود دارند.
تحقیقات نشان می دهد که درصد بالایی از ورزشکاران با پارگی ACL به پارگی مجدد در همان زانو یا آسیب به ACL زانوی دیگر دچار می‌شوند. میزان پارگی مجدد ACL تقریباً 20-25٪ است و این بدان معناست که از هر چهار تا پنج ورزشکار یک نفر دچار پارگی دوم ACL می شود.
و تقریباً 30 درصد از ورزشکاران جوانی که پس از عمل بازسازی ACL به ورزش هایی که مانورهای برشی و چرخشی (مانند فوتبال و بسکتبال و …) بازگشتند، طی دو ماه بعد از عمل دچار آسیب دیدگی دوم ACL شدند.
اگر فکر می‌کنید ممکن است ACL شما دوباره پاره شده باشد، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمان پارگی ACL و احتمال پارگی ACL بعد‌از جراحی، به خواندن مطلب ادامه دهید.
علائم پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی
برخی از علائم رایج پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی شامل موارد زیر هستند:
- اگر بعد از عمل جراحی مجدداً دچار پارگی رباط صلیبی قدامی شوید، درد خفیف یا شدیدی را تجربه می‌کنید.
- همچنین تورم و حساسیت پس از آسیب به رباط و قرمزی اطراف زانو نیز جزو علائم شایع هستند.
- صدای ترک خوردن استخوان‌ها یکی دیگر از علائم پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی است.
- اگر نمی‌توانید زانوی خود را حرکت دهید یا دراز کنید، قطعاً دچار آسیب مجدد شده‌اید.
در این صورت فوراً به پزشک مراجعه کنید. پزشک در طول معاینه، زانوی شما را بررسی می‌کند و اگر نیاز به جراحی مجدد باشد، به شما اطلاع می‌دهد.
دلایل پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی
دلایل مختلفی وجود دارند که رباط صلیبی قدامی می‌تواند پس از جراحی مجدداً پاره شود. برخی از این دلایل مربوط به جراحی، برخی مربوط به بهبودی و برخی مربوط به بیمار هستند.
عوامل مربوط به جراحی
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های موفقیت جراحی رباط صلیبی قدامی، چگونگی قرارگیری پیوند در داخل مفصل زانو است. هر روش جراحی با دقت یکسانی انجام نمی‌شود و اگر رباط جدید به‌درستی در داخل مفصل قرار نگیرد می‌تواند منجر به مشکلاتی شود. پیوند باید عملکرد رباط طبیعی را بازیابی کند، بنابراین باید به روشی مشابه با رباط طبیعی انجام شود. موقعیت نادرست پیوند می‌تواند منجر به مکانیک غیرطبیعی مفصل و افزایش احتمال آسیب مجدد شود. پیدا کردن جراحی باتجربه که به‌طور منظم جراحی رباط صلیبی قدامی را انجام دهد نیز مفید است.
یکی دیگر از عوامل مهم در طول جراحی، اندازه واقعی پیوند مورداستفاده برای ایجاد رباط صلیبی قدامی جدید است. در برخی از مطالعات نشان داده شده است که پیوندهای کوچک‌تر دوام کمتری نسبت به پیوندهای بزرگ‌تر دارند. همچنین تحقیقات نشان می‌دهند پیوندهای اهدایی نسبت به بافت خود بیمار، بیشتر درمعرض خطر پارگی مجدد قرار دارند. بنابراین بیشتر جراحان ترجیح می‌دهند از بافت خود بیمار به‌جای بافت اهدایی استفاده کنند.
عوامل مربوط به بهبودی بعد از جراحی
توانبخشی مناسب پس از جراحی رباط صلیبی قدامی برای موفقیت جراحی ترمیمی بسیار مهم است. پیوند جدید نه تنها باید به بخشی از زانوی شما تبدیل شود، بلکه باید قدرت عضلانی طبیعی را بازیابی کند.
زمان ادغام پیوند متفاوت است. اما اکثر جراحان توصیه می‌کنند برای جراحی با استفاده از بافت خود بیمار (اتوگرافت) حداقل شش ماه و برای جراحی با استفاده از بافت اهدایی (آلوگرافت) حداقل نه ماه پس از جراحی از زانو محافظت شود.
هنگامی که رباط صلیبی قدامی جدید در مفصل زانو قرار می‌گیرد، معمولاً با ایمپلنت در جای خود نگه داشته می‌شود. این ایمپلنت‌ها در اشکال و اندازه‌های مختلف وجود دارند و برخی از فلز ساخته شده‌اند و برخی دیگر جذب می‌شوند. بااین‌حال، همه این ایمپلنت‌ها فقط پیوند را نگه می‌دارند، درحالی‌که بدن شما بافت را در خود جای داده است تا تبدیل به رباط صلیبی قدامی جدید شود. این فرایند زمان می‌برد و انجام فعالیت بیش‌ازحد و زودهنگام در دوره توانبخشی، می‌توانند منجر به آسیب یا پارگی مجدد پیوند شوند.
عامل مهم دیگر پس از جراحی، بازیابی عملکرد طبیعی ماهیچه‌های کل اندام‌ها است. همان‌طور که می‌دانید بسیاری از پارگی‌های رباط صلیبی قدامی به‌خاطر کنترل ضعیف عصبی‌عضلانی اندام‌ها هستند. برخی از ورزشکاران کنترل عصبی‌عضلانی بسیار خوبی دارند و بدن آن‌ها بدون توجه به حرکتی که انجام می‌دهند همیشه در موقعیتی قوی و پایدار قرار دارد. سایر ورزشکاران کنترل عصبی‌عضلانی ضعیفی دارند و بدن آن‌ها در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد که احتمال آسیب‌هایی مانند پارگی رباط صلیبی قدامی را افزایش می‌دهد. بخشی از بهبودی پس از جراحی، اصلاح مشکلات ضعف عصبی‌عضلانی است که می‌تواند منجر به آسیب اولیه رباط صلیبی قدامی شود.
عوامل مربوط به بیمار
درخصوص برخی از دلایل پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی نمی‌توانید کار زیادی انجام دهید. به‌عنوان مثال، افراد جوان و کسانی که به ورزش‌های پرخطر مشغول هستند، بیشتر درمعرض پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی پس از جراحی قرار دارند. تحقیقات نشان می‌دهند احتمال پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی در ورزشکاران زیر 25 سال که پس از عمل مجدداً شروع به ورزش می‌کنند، بیشتر است. همچنین طبق مطالعات انجام‌شده میزان پارگی رباط صلیبی قدامی در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، در مقایسه با بیماران سالم 5-6 برابر بیشتر است. علاوه بر این، احتمال پارگی رباط صلیبی قدامی در زانوی مقابل و پارگی مجدد در زانوی عمل‌شده در زنان بیشتر از سایرین است.
یکی دیگر از دلایل پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی بیومکانیک ضعیف است. این به معنای زوایای غیرطبیعی لگن یا زانو، ضعف نامتقارن در گروه‌های عضلانی یا نشستن در موقعیت نامناسب روی زانو است. زنان درمعرض خطر بیشتری برای برخی از این عوامل هستند؛ زیرا آن‌ها باسن پهن‌تری نسبت به مردها دارند و این مسئله باعث افزایش زاویه لگن به زانو می‌شود. وقتی زنان یا مردانی که عضلات بیرونی باسن ضعیف‌تری دارند، می‌نشینند، زانو تمایل دارد به سمت داخل بچرخد و فشار بیشتری بر رباط صلیبی قدامی وارد می‌کند. برای اصلاح این موارد، هر کسی پس از آسیب رباط صلیبی باید فیزیوتراپی گسترده‌ای انجام دهد تا نه تنها آن را تقویت کرده، بلکه بر روی تقارن، تکنیک نشستن و کاهش استرس روی زانوها کار کند. درواقع، ورزشکاران باید با مربی یا فیزیوتراپ کار کرده تا مشکلات بیومکانیکی خود را برطرف کنند و از آسیب رباط صلیبی قدامی جلوگیری به عمل آورند.
همان‌طور که گفته شد، شما نمی‌توانید درمورد عواملی مانند سن یا ورزش خود کار زیادی انجام دهید، اما جراح و درمانگر با آگاهی از شرایط شما می‌تواند توانبخشی را متناسب با آن تنظیم کند.
حتما بخوانید: عوارض تاخیر در درمان رباط صلیبی قدامی
روش‌های کاهش احتمال پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی
کارهایی که می‌توانید بعد از عمل بازسازی رباط صلیبی قدامی انجام دهید تا احتمال پارگی مجدد رباط کاهش یابد عبارت‌اند از:
- رعایت توصیه‌های جراح و پروتکل توانبخشی: توجه به توصیه‌های پزشک و فیزیوتراپ و رعایت آن‌ها تضمین می‌کنند زانوی شما به‌درستی بهبود پیدا کند و عضلات اطراف قوی‌تر شوند.
- اجتناب از فعالیت‌های پرتحرک: فعالیت‌هایی که فشار زیادی بر زانو اعمال می‌کنند و پرتحرک هستند، باعث پارگی مجدد رباط می‌شوند.
- مشورت با پزشک برای استفاده از زانوبند: هنگام انجام فعالیت‌هایی که شما را درمعرض خطر پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی قرار می‌دهند، باید با پزشک درمورد استفاده از زانوبند مشورت کنید.
- انجام تمرینات سبک پس از عمل جراحی رباط صلیبی قدامی: پس از عمل جراحی تا مدتی از انجام ورزش‌ها و تمرین‌های چالش‌برانگیز اجتناب کنید. تقویت عضلات چهار سر ران، همسترینگ و باسن که اطراف زانو را احاطه کرده‌اند، ضروری است. این کار به حمایت از زانو کمک می‌کند و احتمال آسیب مجدد را کاهش می‌دهد.
نحوه درمان پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی
درمان پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی مشابه درمان آسیب اول است.
در درمان اول پارگی رباط صلیبی قدامی، بیشتر بازسازی با استفاده از آرتروسکوپی زانو انجام می‌شود. در این روش غیرتهاجمی، جراح چندین برش کوچک در اطراف مفصل زانو ایجاد کرده و فیبر نوری باریکی (به نام آرتروسکوپ) را برای بررسی وضعیت زانو وارد می‌کند.
در طول عمل از ابزارهای کوچک برای برداشتن رباط آسیب‌دیده و جایگزینی آن با پیوند استفاده می‌شود. تونل‌هایی در استخوان ران و درشت‌نی (استخوان ساق پا) ایجاد می‌شوند تا پیوند را به‌طور دقیق در جای خود قرار دهند، که سپس با پیچ‌ها یا سایر دستگاه‌های تثبیت‌کننده متصل می‌شوند.
جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی از اتوگرافت (بافتی از بدن بیمار) یا آلوگرافت (بافت اهدایی) برای جایگزینی رباط استفاده می‌کند. روش اتوگرافت معمولاً در بیمارانی که می‌خواهند به سبک زندگی فعال‌تری (ورزش و فعالیت‌های سنگین) برگردند، بیشترین موفقیت را دارد. با افزایش سن بیماران و کاهش تقاضا، موفقیت روش آلوگرافت افزایش می‌یابد.
اگر بیمار به جراحی دوم نیاز داشته باشد، احتمالاً عمل بزرگ‌تری خواهد بود؛ زیرا استخوان‌ها قبلاً سوراخ شده‌اند. همچنین اغلب از پیوند اهدایی استفاده می‌شود که در مقایسه با اتوگرافت (پیوندی از بدن خود بیمار) از استحکام کمتری برخوردار است. گاهی‌اوقات، اگر بیمار بتواند فیزیوتراپی کافی برای تقویت زانو انجام دهد و روی بیومکانیک کار کند، می‌تواند یاد بگیرد که با رباط کاملاً پاره‌شده زندگی کند. اما به احتمال زیاد باید از انجام فعالیت‌ها و ورزش‌های خاصی اجتناب کند.
پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که در ورزشکاران دیده می‌شود. این مسئله باعث می‌شود ورزشکار قادر به انجام فعالیت‌های حرفه‌ای و ورزش‌های سنگین نباشد. یکی از دلایل پارگی مجدد رباط، جراحی نامناسب است. بنابراین مراجعه به پزشکی باتجربه از اهمیت زیادی برخوردار است. دکتر جواهری، جراح ارتوپد و فوق‌تخصص درزمینه زانو و لگن است. او به‌‌صورت تخصصی به انجام عمل‌های مربوط به زانو می‌پردازد و به‌خاطر تجربه و مهارت بالا، جراحی‌های موفقیت‌آمیزی انجام می‌دهد. بنابراین اگر دچار پارگی مجدد رباط صلیبی قدامی شده‌اید و قصد دارید جراحی انجام دهید، به مرکز ما مراجعه کنید و از خدمات ما بهره‌مند شوید.
منابع
pobar.org
oip.com
centenoschultz.com
orthovirginia.com
مطالب مشابه
آرتروز پس از سانحه (PTOA) نوعی از آرتروز است که پس از آسیب مفصلی ایجاد می‌شود. درواقع، این بیماری درصد قابل توجهی از موارد آرتروز در مراحل پایانی را تشکیل می‌دهد.
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب می‌شود. این مسئله می‌تواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.
پیشگیری و درمان لخته‌های خون پس از جراحی تعویض مفصل لگن بخش مهمی از بهبودی بیمار است. بیمارانی که تعویض مفصل انجام داده‌اند، دو تا ده روز پس از جراحی در بالاترین خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) قرار دارند و این خطر حدود سه ماه ادامه می‌یابد.
جراحی تعویض مفصل زانو، عمل بزرگی بوده که شامل دوره بهبودی قابل توجهی است و بیمار قطعاً پس از جراحی، علائمی را مشاهده می‌کند. اما تشخیص تفاوت بین درد معمول پس از جراحی و درد ناشی از لخته شدن خون بسیار مهم است. در اینجا تفاوت این علائم را توضیح می‌دهیم.
تشخیص روماتیسم مفصلی توسط معاینه فیزیکی انجام می شود و درمورد سابقه پزشکی و علائم شما سؤال می‌کنند. روماتولوژیست شما همچنین آزمایش خون و آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز می‌کند.
آرتریت نوجوانان، بیماری‌ای خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن کودک شما به‌اشتباه سینوویوم (بافتی که داخل مفصل را می‌پوشاند) و مایع سینوویال داخل مفصل را هدف قرار می‌دهد.
تومور لگن می‌تواند باعث درد، تورم یا شکستگی در بیمار شود. روش‌های مختلفی برای درمان تومور لگن وجود دارند که بهترین آن‌ها، جراحی است.
مور مور شدن پا به‌دلایل متعددی اتفاق میفتد و می‌تواند ناشی از بیماری‌های متفاوتی باشد. به‌عنوان مثال، دیابت کنترل‌نشده می‌تواند به زخم‌های مزمن و درنهایت قطع عضو منجر شود. مشکلات دیسک کمر ممکن است با بی‌اختیاری ادرار، اختلالات جنسی یا حتی فلج همراه شوند. در موارد مسمومیت نیز، مور مور شدن پا می‌تواند نشانه‌ای خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
شکستگی رقصنده در پنجمین متاتارس زمانی رخ می‌دهد که تاندون یا رباط متصل به استخوان، قطعه کوچکی از استخوان را جدا می‌کند. این آسیب اغلب به‌دلیل انقباض ناگهانی و شدید عضلانی رخ می‌دهد که باعث شکستن قطعه‌ای از استخوان می‌شود.