آیا صبح‌ها با مفاصل سفت که به‌سختی حرکت می‌کنند از خواب بیدار میشوید؟ داروهایی ممکن است به جلوگیری از سفتی مفاصل در صبح کمک کنند و روش‌های درمانی غیردارویی نیز وجود دارند که می‌توانید از آنها برای شل کردن مفاصل سفت‌شده‌تان استفاده کرده و بتوانید روز خود را آغاز کنید.
آرتروز علت معمول خشکی مفاصل است
سفتی صبحگاهی در آرتریت روماتوئید (RA)، بیماریای خودایمنی است که مفاصل شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین ممکن است علامتی برای سایر بیماری‌های مفصلی نیز باشد مانند:
- استئوآرتریت (OA)، هنگامی که غضروف‌هایی که انتهای استخوان‌های شما را پوشانده‌اند از بین می‌روند و استخوان‌ها به هم ساییده می‌شوند.
- آرتریت پسوریاتیک، آرتریت التهابی که اغلب با پسوریازیس مرتبط است، بیماریای که باعث ایجاد پوستی قرمز، لکه‌دار و پوسته پوسته میشود.
- اسپوندیلیت آنکیلوزان، بیماریای التهابی است که میتواند باعث رشد استخوان‌های ستون فقرات در کنار هم شود.
اگر OA داشته باشید، سفتی مفصل صبح معمولاً بعد از چند دقیقه متوقف میشود. سفتی صبح در اثر RA میتواند تا یک ساعت بیشتر طول بکشد.
حتما مطالعه کنید : آشنایی کامل با عفونت استخوان یا استئومیلیت
سفتی طولانی‌مدت صبح معمولاً به معنی التهاب است. در RA، سیستم ایمنی بدن شما به سینوویوم، بافت پوشاننده مفاصل شما، حمله می‌کند و باعث التهاب میشود. این التهاب باعث علائم RA مانند مفاصل سفت و دردناک میشود.
دوره‌های طولانی‌تر از سفتی صبح ممکن است به معنی بالا بودن میزان التهاب یا فعال‌تر بودن بیماری شما باشند.
سایر علل خشکی و سفتی صبحگاهی
- عدم تحرک: بدن شما در طول خواب فعالیت فیزیکی ندارد. با اینکه استراحت برای بهبودی مهم است، اما باعث میشود عضلات و مفاصل تحرک منظمی را که برای انعطاف‌پذیری لازم دارند، دریافت نکنند. درنتیجه، ممکن است در هنگام بیدار شدن از خواب، کمی سفت و خشک باشند.
- وضعیت خواب: وضعیت خواب شما میتواند بر احساس بدن در صبح تأثیر بگذارد. برخی وضعیت‌های خواب میتوانند باعث سفتی و گرفتگی عضلات و مفاصل شوند.
- کم‌آبی بدن: هیدراته ماندن برای حفظ سلامت و انعطاف‌پذیری مفاصل حیاتی است. اگر در طول روز به اندازه کافی آب نمی‌نوشید، ممکن است بدن شما برای روان‌سازی مؤثر مفاصل تلاش کند و این امر منجر به سفتی و ناراحتی در هنگام بیدار شدن از خواب شود.
کدام مفاصل احساس سفتی می‌کنند؟
سفتی صبحگاهی اغلب روی مفاصل کوچک مانند مفاصل دست، انگشتان، مچ و انگشتان پا تأثیر می‌گذارد. ممکن است از خواب بیدار شوید و احساس کنید نمی‌توانید انگشتانتان را خم کرده یا مشت کنید. سفتی صبحگاهی همچنین میتواند در آرنج، شانه‌ها، گردن یا سایر مفاصل نیز ظاهر شود.
چگونه می‌توان سفت شدن مفاصل در صبح را مدیریت کرد؟
- داروها: داروها میتوانند علائم RA مانند سفتی مفاصل در صبح را کاهش دهند. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن به‌صورت بدون نسخه برای درمان درد و التهاب آرتریت در دسترس هستند. دوزهای قوی‌تر آنها فقط با نسخه پزشک عرضه می‌شوند.
سایر داروهای RA که پزشک ممکن است تجویز کند شامل موارد زیر هستند:
- داروهای بیولوژیک مانند adalimumab ، etanercept و infliximab
- هیدروکسی کلروکین
- لفلونوماید
- متوترکسات
- استروئیدهایی مانند پردنیزون که معمولاً بهعنوان دوره‌ای کوتاه برای درمان شعله‌ور شدن التهاب RA تجویز می‌شوند
- سولفاسالازین
- داروهای موضعی: این داروها ازطریق پوست به بدن شما منتقل می‌شوند تا علائم آرتروز را درمان کنند. بسیاری از آنها بدون نسخه در دسترس هستند. داروهای موضعی قوی‌تر مانند NSAID ها با نسخه پزشک در دسترس هستند.کرمها یا ژلهای موضعی را به اطراف مفاصل سفت مانند دست‌ها، انگشتان یا زانوها بمالید. ممکن است برای احساس آرامش لازم باشد چند بار در روز و به‌مدت چند هفته از برخی از آنها استفاده کنید.داروهای موضعی شامل کپسایسین ساخته‌شده از فلفل تند قرمز و مواردی مانند منتول یا کافور هستند که باعث می‌شوند پوست شما سرد یا گرم شود. سایر داروهای موضعی شامل سالیسیلات‌ها هستند که همان مسکن آسپرین را در خود دارند و کرم‌های بی‌حس‌کننده مانند لیدوکائین می‌باشند.
حتما مطالعه کنید: تشخیص و شکستگی استخوان ران
- گیاهان و مکمل‌ها: درمان‌های گیاهی مانند روغن ماهی، گل مغربی، گل گاوزبان، یا روغن‌های توت سیاه ممکن است سفتی مفاصل ناشی از آرتروز را کاهش دهند. قبل از خرید و استفاده هرگونه مکمل دیگر با پزشک خود مشورت کنید.
- کشش و ورزش: هر روز برای کشش مفاصل و انجام حرکات ورزشی ملایم وقت بگذارید. کشش روزانه به شل شدن مفاصل و بهبود دامنه حرکتی شما کمک می‌کند. پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا را در برنامه عادی خود بگنجانید. تای چی یکی دیگر از تمرینات ملایمی است که باعث انعطاف‌پذیری مفاصل شما میشود.
هر روز صبح تمرین کششی ملایم را امتحان کنید تا سفتی مفصل را کاهش دهد و بدن شما را برای شروع روز آماده کند. فیزیوتراپ (PT) میتواند به شما کمک کند تمرینات خاصی را برای درمان و جلوگیری از سفتی مفصل یاد بگیرید.
- گرما درمانی: این روش‌های درمانی میتوانند گردش خون را در مفاصل تقویت کنند این تمرینات درنهایت میتوانند سفتی را کاهش دهند:
- دوش آب گرم بگیرید یا در وان غوطه‌ور شوید.
- پد گرم کن یا کمپرس گرم روی مفاصل خود بگذارید.
- دست‌ها یا پاهای سفت خود را در وان گرم با موم پارافین فرو کنید.
- حوله‌ای مرطوب و نرم را به‌مدت 20 ثانیه در مایکروویو گرم کنید و آن را به دور مفاصل سفت خود بپیچید.
- برنامه خود را تغییر دهید: اگر سفتی مفصل باعث میشود کار کردن در صبح برایتان سخت شود، ببینید آیا کارفرمای شما میتواند ساعات کاری شما را تغییر دهد یا خیر. در هنگام عود علائم ممکن است به‌مدتی مرخصی نیز نیاز داشته باشید.
- استرس خود را کنترل کنید: استرس میتواند علائمی مانند سفتی صبح را بدتر کند. برای کاهش استرس و کنترل آن، روش‌هایی مانند تنفس عمیق، تمرینات آرامش، یوگا، مدیتیشن یا تصاویر هدفمند را امتحان کنید.
جمع‌بندی
سفتی صبحگاهی ممکن است مشکلی معمول باشد، اما لازم نیست روز شما را خراب کند. با گنجاندن عادات ساده‌ای مانند حرکات کششی، ورزش منظم و سایر تغییرات در سبک زندگی، می‌توانید با سفتی صبحگاهی خداحافظی کرده و روز خود را با احساس شادابی و آمادگی برای روبرو شدن با دنیا شروع کنید.
اگر سفتی عضلات شما شدید است یا علائم دیگری مانند تورم، گزگز و بی‌حسی دارید، حتماً به پزشک یا متخصص مراجعه کنید. در صورتی که سفتی همراه با درد قفسه سینه، تعریق و تپش قلب دارید، حتماً با اورژانس تماس بگیرید یا به پزشک مراجعه کنید.
منابع
سوالات متداول
کمی سفتی بعد از بیدار شدن از خواب بسیار رایج است و معمولاً ظرف چند دقیقه از بین میرود. بااینحال، اگر این سفتی شدید باشد، بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد، یا همراه با تورم، درد یا قرمزی باشد، میتواند نشانهای از بیماریای زمینهای مانند آرتریت (التهاب مفاصل) باشد. در این صورت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
مطالب مشابه
در عقب زدگی زانو، مفصل زانو در جهت اشتباه خم میشود که اغلب منجر به تورم، درد و آسیب بافتی می‌گردد. در موارد شدید، رباط‌هایی مانند رباط صلیبی قدامی (ACL)، رباط صلیبی خلفی (PCL)، یا رباط پوپلیتئال (رباطی که در امتداد پشت زانو قرار دارد) ممکن است دچار پیچ‌خوردگی (رگ به رگ شدن) یا پارگی شوند.
عفونت مفصل لگن وضعیتی جدی است که زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها به لگن یا بافت استخوانی اطراف آن حمله کنند. این عفونت‌ها میتوانند باعث درد شدید، تورم و سفتی قابل توجهی شوند و حرکت یا استفاده عادی از مفصل لگن را دشوار سازند.
عفونت زانو وضعیت پزشکی جدی‌ای است که اغلب به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد. هنگامی که باکتری‌ها باعث آلوده شدن مایع مفصلی (مایعی که مفصل زانو را روان می‌کند) می‌شوند، عفونتی به نام عفونت مفصلی اتفاق میفتد.
آرتریت زانو به التهاب و تخریب غضروف مفصل زانو اشاره دارد؛ غضروفی که وظیفه دارد بهعنوان ضربه‌گیر استخوان‌ها عمل کند و خم و راست شدن نرم و روان زانو را امکان‌پذیر سازد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) برای لگن، گزینه درمانی ترمیمی است که برای رفع درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز، پارگی‌های لابروم، یا سایر آسیب‌های بافت نرم طراحی شده است.
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر می‌کند. میتواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده میشود.
آسیب‌های وارده به زانوها میتوانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما بهطور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد میشود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.