عفونت استخوان پس از شکستگی، عارضه‌ای جدی اما نسبتاً نادر است. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها ازطریق زخم باز در محل شکستگی یا در طول جراحی ترمیم استخوان وارد بدن شوند و به استخوان برسند. این نوع عفونت می‌تواند روند بهبود طبیعی استخوان را به شدت مختل کند و آن را طولانی و پیچیده سازد. تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع برای جلوگیری از آسیب‌های جدی مانند مرگ بافت استخوان و انتشار عفونت به سایر قسمت‌های بدن، حیاتی است.
علت عفونت استخوان بعد از شکستگی چیست؟
عفونت استخوان بعد از شکستگی از شایع‌ترین عوارض شکستگی استخوان است که بیشتر در آسیب‌دیدگی‌های باز استخوان اتفاق میفتد.
شکستگی استخوان حالتی است که در آن پیوستگی استخوان به‌طور کامل از بین می‌رود و استخوان دچار شکستگی می‌شود.
اغلب شکستگی‌های استخوان به‌دنبال وارد شدن نیرویی مضاعف یا شدید به استخوان اتفاق میفتند یا در مواردی ممکن است در اثر ضعیف شدن استخوان در اثر بیماری‌هایی همچون پوکی استخوان و برخی سرطان‌ها ایجاد شوند که به این نوع شکستگی، شکستگی پاتولوژیک می‌گویند.
عفونت بعد از شکستگی زمانی اتفاق میفتد که با آسیب دیدن استخوان، زخمی در محل آسیب‌دیدگی ایجاد شود؛ زیرا در این حالت ورود میکروب به بدن راحت‌تر انجام می‌شود. در صورتی که شرایط مساعدی برای رشد و فعالیت میکروب‌ها به وجود آید، عفونت ایجاد می‌شود.
حتما بخوانید: علائم پوکی استخوان
در شکستگی بسته استخوان، احتمال بروز عفونت بسیار پایین می‌باشد؛ مگر در مواردی که پزشک متخصص از روش جراحی برای درمان این عارضه استفاده کند.
برخی جراحی‌ها و تزریق مواد به اطراف استخوان از دیگر عواملی هستند که احتمال عفونت استخوان بعد از شکستگی را تا چندین برابر افزایش می‌دهند؛ زیرا در این حالت باکتری‌ها راحت‌تر می‌توانند خود را به استخوان برسانند و عفونت استخوان را تشکیل دهند.
علائم و نشانه‌های عفونت استخوان بعد از شکستگی
علائم و نشانه‌های عفونت استخوان با توجه به اینکه کدام یک از استخوان‌ها را درگیر کرده است، متغیر می‌باشند. همچنین شدت این علائم بسته به سن، سلامت عمومی بیمار بسیار متفاوت است. اما بااین‌حال اغلب عفونت‌ها بعد از شکستگی با چنین علائمی ظاهر می‌شوند:
- ورم استخوان آسیب‌دیده
- تب و بالا رفتن دمای بدن
- تورم و التهاب مفصل
- احساس گرما و قرمزی در محل مفصل
- بروز درد و شدید شدن آن با لمس استخوان آسیب‌دیده
- اختلال در حرکت دادن استخوان شکسته‌شده
- لنگیدن در هنگام راه رفتن
در موارد شدید عفونت استخوان بعد از شکستگی با چنین علائمی ظاهر می‌شوند که شامل:
- تشکیل آبسه پوستی و خروج چرک ازطریق آبسه
- تب و لرز شدید در افراد مبتلا به عفونت
چه افرادی بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت بعد از شکستگی قرار دارند؟
با اینکه عفونت استخوان بعد از شکستگی ممکن است در هر شخصی اتفاق بیفتد اما برخی عوامل و شرایط هستند که بروز چنین عارضه‌ای را در برخی افراد شایع‌تر می‌کنند. گروه‌های زیر بیشتر در معرض عفونت بعد از شکستگی استخوان قرار دارند:
افراد با سیستم ایمنی ضعیف
سیستم ایمنی بدن متشکل از ساختارها و فرایندهای بیولوژیکی است. زمانی که این سیستم به‌درستی عمل کند، به از بین بردن میکروب‌ها یا ارگانیسم‌های مضر عامل بیماری و عفونت کمک می‌کند.
اما در افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف این فرایند به‌درستی انجام نمی‌شود و بدن در برابر میکروب‌ها و باکتری‌هایی که روزانه با آنها در تماس است بی‌دفاع می‌ماند و در برابر بیماری‌ها آسیب‌پذیر می‌شود.
افراد با سابقه قبلی ابتلا به عفونت استخوان
مسلماً افرادی که سابقه ابتلا به عفونت استخوان را دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت استخوان بعد از شکستگی قرار می‌گیرند؛ زیرا بدن این افراد مستعد ابتلا به عفونت است.
افراد سیگاری و کسانی که اعتیاد به مصرف الکل و مواد مخدر را دارند
وقتی دود سیگار وارد بدن می‌شود، همراه با آن موادی بسیار مضر وارد بدن می‌شود . سیگار و مواد مخدر با تأثیری که در لایه محافظ مابین شبکه و عروق خونی دارند، منجر به کاهش خونرسانی، تحریک و ایجاد بافت اسکار زخمی و درنهایت عفونت می‌شوند.
افراد دیابتی
متأسفانه شیوع عفونت در افراد دیابتی امری شایع است؛ چرا که این بیماری بخش‌های مختلف سیستم ایمنی را درگیر می‌کند و باعث اختلال در روند سیستم ایمنی می‌شود.
عوامل خطر
به‌طور کلی، هر چه آسیب به پوست، ماهیچه‌ها، رگ‌ها و اعصاب اطراف محل شکستگی بیشتر باشد، خطر عفونت بالاتر است.
بیماری‌های مزمن که سیستم ایمنی شما را تضعیف می‌کنند، ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای عفونت پس از شکستگی قرار دهند. نمونه‌هایی از این بیماری‌ها عبارت‌اند از:
- دیابت قندی
- اچ‌آی‌وی (HIV)
- روماتیسم مفصلی
همچنین، ممکن است به‌دلیل انتخاب‌های سبک زندگی، در معرض خطر بیشتری باشید. این موارد در درجه اول شامل سیگار کشیدن و استفاده از محصولات نیکوتین‌دار است. سایر عوامل شامل چاقی مفرط، تغذیه نامناسب و بهداشت ضعیف هستند.
تشخیص عفونت استخوان
حتی اگر عفونت آشکار به نظر برسد، پزشک ممکن است در صورتی که اخیراً عکس رادیولوژی نداشته‌اید، برای شما آن را تجویز کند. آزمایش خون نیز می‌تواند به تشخیص عفونت کمک کند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- شمارش گلبول‌های سفید خون (WBC)
- نرخ رسوب گلبول‌های قرمز خون (ESR)
- پروتئین واکنش‌گر سی (CRP)
اگر این آزمایش‌ها عفونت را تأیید نکنند، ممکن است پزشک آزمایش‌های دیگری مانند سی‌تی اسکن (CT)، اسکن گلبول‌های سفید علامت‌دار یا اسکن ام‌آر‌آی (MRI) را تجویز کند، اگرچه این موارد نادر است.
اگر عفونت مشکوک نزدیک یک مفصل باشد، ممکن است پزشک از سوزن برای کشیدن مایع از مفصل استفاده کند. این مایع سپس برای تعیین وجود باکتری‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.
ازآنجایی‌که شکستگی در حال بهبود ممکن است نتایج آزمایش مشابهی با عفونت نشان دهد، تشخیص قطعی عفونت پس از شکستگی اغلب برای پزشکان دشوار است. اغلب دانش و تجربه پزشک است که تعیین می‌کند آیا عفونتی وجود دارد یا خیر.
آیا راهی برای پیشگیری از عفونت استخوان بعد از شکستگی وجود دارد؟
عفونت استخوان بعد از شکستگی مشکلات زیادی را برای بدن به وجود می‌آورد. از این رو پیشگیری از بروز چنین عارضه‌ای می‌تواند بسیار مؤثر باشد. مهم‌ترین اقدامات به منظور پیشگیری از بروز عفونت شامل موارد زیر هستند:
مراقبت از پانسمان
برخی از شکستگی‌ها نظیر شکستگی‌های باز نیاز به مراقبت‌هایی دارند تا روند بهبودی خود را با سرعت بیشتری طی کنند. پانسمان زخم و شستشوی زخم یکی از راه‌های جلوگیری از ایجاد عفونت در زخم‌ها می‌باشد که این امر نقش مهمی در ترمیم و بهبود سریع‌تر زخم‌ها دارد.
با مراقبت درست از پانسمان‌ها باید تمام سعی خود را بکنیم تا از ورود و گسترش میکروب در محل شکستگی جلوگیری کنیم. کارهای مهم جهت مراقبت از پانسمان‌ها شامل موارد زیر هستند:
- طبق دستور پزشک روزانه یا چند روز یک‌بار پانسمان را عوض کنید.
- هر روز محل جراحی را بررسی کنید تا ورم یا چرک نکرده باشد.
- پانسمان‌ها را خشک نگه دارید و در هنگام حمام رفتن از لیف زدن محل جراحی بپرهیزد.
پیشگیری از تجمع خون در مفصل یا هماتوم
عموماً بعد از جراحی شکستگی استخوان، در بافت‌های عمقی خونریزی ایجاد می‌شود که این تجمع خون که به آن هماتوم گفته می‌شود محل خوبی برای پرورش و رشد میکروب‌ها است.
با اینکه اغلب پزشکان تمام تمرکز و حواس خود را می‌گذارند تا از تجمع خون در محل مفصل پیشگیری کنند، اما ممکن است مقداری خون در محل مفصل باقی بماند. به همین جهت پزشک پس از عمل جراحی لوله پلاستیکی را داخل زخم باقی می‌گذارد تا خونریزی‌های ایجادشده به بیرون هدایت شوند.
استفاده منظم از داروهای آنتی‌بیوتیک
آنتی‌بیوتیک‌ها با عفونت‌های باکتریایی مبارزه کرده و به کشتن و متوقف کردن رشد آنها کمک می‌کنند. از این رو اغلب پزشکان برای پیشگیری از بروز علائم عفونت و پیشگیری از وقوع آن برای مدتی به بیمار آنتی‌بیوتیک می‌دهند.
برای درمان عفونت استخوان بعد از شکستگی چه باید کرد؟
درمان عفونت استخوان بعد از شکستگی بستگی به شدت عفونت و محل شکستگی دارد. برای مثال در صورتی که عفونت به شکلی مزمن تبدیل شود و مدت‌زمانی طولانی طول بکشد، درمان آن مشکل‌تر است.
روش‌های درمان عفونت استخوان بعد از شکستگی شامل موارد زیر هستند:
دارودرمانی
متداول‌ترین راه برای درمان عفونت استخوان، مصرف آنتی‌بیوتیک است که این داروها عموماً ازطریق ورید بازو و برای مدت 4 الی 6 هفته تجویز می‌شوند. البته هر آنتی‌بیوتیکی نمی‌تواند میکروب‌ها را از بین ببرد؛ زیرا هر میکروبی به یک‌سری آنتی‌بیوتیک حساس است.
به همین جهت پزشک معالج برای اینکه بداند چه میکروبی موجب عفونت شده است تا بتواند نوع آنتی‌بیوتیک متناسب با آن را تجویز کند، مقداری از میکروب را به آزمایشگاه می‌فرستد تا کشت شود.
جراحی
در صورتی که عفونت به عمق استخوان سرایت کرده و موجب تخریب استخوان شده باشد، جراح ارتوپد برای خارج کردن ترشحات چرکی و ترمیم استخوان آسیب‌دیده جراحی انجام می‌دهد. متخصص ارتوپد در حین عمل جراحی که برای درمان عفونت استفاده می‌شود، تمامی بافت‌های مرده و ترشحات چرکی را از محل جراحی خارج می‌کند.
بعد از جراحی نیز بیمار باید مدت‌زمان معینی از داروهای آنتی‌بیوتیک استفاده نماید. البته همان‌طور که اشاره شد انتخاب نوع آنتی‌بیوتیک بستگی به نوع میکروب دارد.
جمع‌بندی
عفونت پس از شکستگی ممکن است به چندین بار مراجعه به اتاق عمل، درمان طولانی‌مدت با آنتی‌بیوتیک و دوره طولانی بهبودی نیاز داشته باشد.
بااین‌حال، اگر عفونت با موفقیت درمان شود، بیماران به احتمال زیاد بدون مشکلات جدی و طولانی‌مدت بهبود خواهند یافت. اگر بعد از شکستگی دچار عفونت شدید و نیاز به جراحی داشتید، پیشنهاد می‌دهیم با تلفن‌های مطب دکتر علیرضا جواهری تماس بگیرید و برای ویزیت هماهنگ کنید.
منابع
سوالات متداول
اگرچه عفونت پس از شکستگی شایع نیست، اما می‌تواند به‌دلیل ورود باکتری‌ها به بدن در زمان آسیب‌دیدگی یا جراحی، رخ دهد. به‌عنوان مثال، زمانی که استخوان از پوست بیرون می‌زند یا زخمی تا استخوان باز می‌شود، باکتری‌ها به‌راحتی به استخوان می‌رسند و منجر به عفونت می‌شوند. در چنین شرایطی، مراجعه فوری برای درمان بسیار حائز اهمیت است.
مطالب مشابه
عمل کوردکامپرشن لگن، عملی جراحی است که برای درمان استئونکروز مفصل ران استفاده می‌شود. این روش شامل ایجاد سوراخی بزرگ، یا چندین سوراخ کوچک در استخوان مرده سر استخوان ران به منظور کاهش فشار در استخوان است. این کار امکان افزایش جریان خون را فراهم کرده و کانال‌هایی برای رگ‌های خونی جدید ایجاد می‌کند تا مناطق آسیب‌دیده مفصل ران را تغذیه کنند. این روش می‌تواند تخریب استخوان و مفصل ران را کُند یا متوقف کند.
پس از جراحی رباط صلیبی، تجربه مقداری درد طبیعی است. سطوح درد می‌توانند بر اساس شرایط فردی متفاوت باشند، اما به‌طور کلی، درد خفیف تا متوسط نشان می‌دهد که بدن در حال بهبودی است. اما درد شدید ، تیز یا دردی که به‌جای بهبودی، بدتر شود نگران‌کننده است و گاها نشانه عفونت، لخته‌ی خون یا بهبود نامناسب است.
عفونت مفصل لگن وضعیتی جدی است که زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها به لگن یا بافت استخوانی اطراف آن حمله کنند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث درد شدید، تورم و سفتی قابل توجهی شوند و حرکت یا استفاده عادی از مفصل لگن را دشوار سازند.
عفونت زانو وضعیت پزشکی جدی‌ای است که اغلب به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد. هنگامی که باکتری‌ها باعث آلوده شدن مایع مفصلی (مایعی که مفصل زانو را روان می‌کند) می‌شوند، عفونتی به نام عفونت مفصلی اتفاق میفتد.
آرتریت زانو به التهاب و تخریب غضروف مفصل زانو اشاره دارد؛ غضروفی که وظیفه دارد به‌عنوان ضربه‌گیر استخوان‌ها عمل کند و خم و راست شدن نرم و روان زانو را امکان‌پذیر سازد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) برای لگن، گزینه درمانی ترمیمی است که برای رفع درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز، پارگی‌های لابروم، یا سایر آسیب‌های بافت نرم طراحی شده است.
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر می‌کند. می‌تواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
نظرات
-
پیمان دهقان
سلام وعرض ادب من دقیقا یک سال پیش تصادف کردم وهردوتا استخوان ساق پام شکست یعنی استخوان درشت نی خرد شد.عمل که کردم بعد چهارماه که دردم کم نشد دوباره گفتن استخوان نارک نی جوش نخورده وازین حرفا دوباره عملم کردن وبه گفته ی خودشون یه مفصل یانمیدونم چی چی از تولگنم برداشتن گذاشتن توپام.الان بعد یکسال که گذشته من هنوز دارم لنگ میزنم و هنوز که هنوزه ازقسمت زانوم خیلی درد دارم بااینکه شکستیم جای دیگه ایه.لطفا راهنماییم کنین ممنون میشم
مدیر سایتخدا قوت اول باید استخوان جوش بخوره بعد از اینکه جوش خوردگی کامل شد با فیزیوتراپی طولانی مدت جبران ضعف عضلات این چند وقت رو انجام بدید.
-
حسن جعفری
سلام من حدود5ماهه که تصادف کردم وساق پام شکسته بود وعمل کردم دکترم پلاتین گذاشته ولی الان ازاون قسمت ساق پام بادکرده قرمزشده به هرکی هم نشون میدم میگه عفونت کرده همش دردمیکنه چیکارکنم لطفا راهنماییم کنید
مدیر سایتخدا قوت برای این مشکل شما در ابتدا باید آزمایش عفونت بدید و در ادامه نمونه از محل عمل شما گرفته بشه تا در ادامه بسته به نتایج آزمایشات درمان مناسب انتخاب گردد.