دیسپلازی مفصل ران چیست؟
در این مقاله به بررسی دیسپلازی مفصل ران و علائم و راه های درمانی این عارضه می پردازیم.
محل اتصال مفصلی سر استخوان ران (فمور) با لگن را مفصل هیپ يا لگن می گویند. این مفصل از دو بخش تشکیل شده است. انتهای بالایی فمور که شبیه یک گوی است درون سوکتی (بخش حفره مانند) در لگن به نام استابولوم قرار می گیرد. این مفصل گوی و کاسه ای به ما اجازه می دهد تا پای خود را در جهات مختلفی در ارتباط با بدن حرکت دهیم . تماس و فشار متناسب بین سطوح این دو بخش ، باعث رشد طبیعی مفصل هیپ یا همان لگن می شود.
اگر سوکت هیپ به طور کامل بخش توپی بالای استخوان ران را پوشش ندهد به آن دیسپلازی هیپ یا دررفتگی مفصل ران می‌گویند. اصلی‌ترین علت این بیماری کم عمق بودن سوکت هیپ است.
آناتومی مفصل ران
شیوع ديسپلازی مفصل ران ، در دختران ، بیشتر از پسران است؛ که ممکن است به دلایل هورمونی باشد. بررسی نشان داده اند که هورمون های استروژن و رلاکسین رحم باعث سستی و شلی لیگامان ها می شوند. همچنین در این بیمای احتمال درگیری پای چپ ، بیشتر از پای راست است.
علائم و نشانه های دیسپلازی مفصل ران
- درد کشاله ران و یا یک سمت ران
- بروز حساسیت به هنگام انجام برخی از فعالیت ها
- تشدید درد هنگام نشستن، راه رفتن و یا دویدن
- لنگش
تشخيص ديسپلازی مفصل ران
لنگیدن یا صدای تق مانند در پاها ، از علائمی هستند که؛ گاهی اوقات به تشخیص دیسپلازی ران منجر می‌شوند.
جهت تشخیص دیسپلازی مفصل ران، بررسی سوابق پزشکی و معاینات فیزیکی توسط متخصص ارتوپد بسیار حائز اهمیت می باشد.
دكتر سید علیرضا امین جواهری ، جراح و متخصص ارتوپدی در تهران و فوق تخصص جراحی زانو و لگن از سوئیس هستند . شما عزیزان می توانید، برای كسب اطلاعات بیشتر و معاینه حضوری با دکتر ، از راه های زیر اقدام کنید:
شماره تماس: 71062400 - 09334131004
دیسپلازی مفصل ران در تصویربرداری رادیولوژی با اشعه ایکس نیز قابل رؤیت است. در تصویربرداری اشعه ایکس می‌توان ، شدت دررفتگی هیپ را نیز تعیین کرد. این امر به تصمیم‌گیری برای جراحی کمک شایانی می‌کند. همچنين تصویربرداری MRI نیز می‌تواند به تشخیص دیسپلازی مفصل ران كمك كند.
تشخیص زودهنگام در نوزاد و شیرخوار برای جلوگیری از مشکلات بعدی بسیار با اهمیت است. معاینه و ارزیابی کلینيكی اطفال در تشخیص این بیماری ؛ نقش به سزایی دارد.
لذا بهتر است، نوزادان و شیرخواران در اسرع وقت غربال شوند. آزمون های ارتولانی و بارلو، برای تشخیص این بیماری طراحی شده اند تا جابجایی هيپ به داخل یا خارج استابولوم بررسی شود.
درمان ديسپلازی مفصل ران
هدف از درمان در این بیماری ، نگه داشتن تماس سر فمور با استابولوم است. چرا که تنها در این وضعيت است که حفره و سر گرد فمور شکل طبیعی خود را پیدا و حفظ می کنند.
علائم دیسپلازی هیپ در غربالگری نوزاد بررسی می‌شوند. تشخیص به موقع این بیماری، و با استفاده از بریس می‌توان در اوایل دوران نوزادی ، این بیماری را درمان کرد.
درمان در بزرگسالان با تشخيص ديسپلازی مفصل ران ، معمولا درمان ارجح جراحي می باشد. هم چنين می توان از درمان های غير عمل جراحی مثل استفاده از عصا و کاهش وزن به منظور کاهش فشار، روی مفصل هیپ اشاره کرد. کاهش وزن اندک در این مورد، باعث ایجاد تغییرات بزرگ می‌شود.
در صورتی که دررفتگی شدید مفصل هیپ داشته باشیم ، انجام جراحی پیشگیری کننده مفید است و يكي از مهم ترين علت ها برای انجام جراحی، كاهش درد در بيماران است که اگر دیسپلازی شدید باشد ، موقعیت حفره ران ، می تواند اصلاح شود.
استئوتومی ؛ نوعی عمل جراحی است که در آن ، استخوان بیمار توسط جراح ارتوپد و با ابزار تخصصی خاصی برش داده و شکسته می شود. از این عمل برای اصلاح طول استخوان و یا برای تصحیح امتداد استخوان، استفاده می شود.
در غیر این صورت آرتروز در انتظار بیمار خواهد بود. زمانی که فرد به استئوآرتریت (آرتروز مفصل ران) مبتلا شده باشد ، دیگر جراحی مفید نخواهد بود و تعویض مفصل ران ، به عنوان درمان ارجح برای بيمار در نظر گرفته می شود.
هدف از انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران ، از بین بردن درد بیمار است. البته جراحی تعویض مفصل لگن می تواند تا حدودی کوتاهی اندام تحتانی را که در دیسپلازی بوجود آمده است را جبران کند.
مطالب مشابه
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.
استئوکندرال زانو، به آسیب یا صدمه به غضروف مفصلی صاف اطراف مفصل زانو و استخوان زیرین غضروف اشاره دارد. میزان آسیب ممکن است از پارگی غضروف یا ترک خفیف استخوان گرفته تا شکستن قطعه‌ای از استخوان در داخل مفصل متغیر باشد.
آرتروسنتز زانو که به آن آسپیراسیون نیز گفته می‌شود، روشی ساده برای تخلیه مایع از مفصل ازطریق سوزنی توخالی است. اگر مفصل شما ملتهب و متورم باشد، مایع اضافی در آن جمع می‌شود. تخلیه این مایع، مقداری از تورم و درد را تسکین می‌دهد و همچنین جهت بررسی آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
شکستگی‌های استرسی لگن با ترک ناقص در یکی از استخوان‌های لگن مشخص می‌شود. ممکن است در ابتدا به‌صورت درد خفیف ظاهر شوند که با فعالیت، به‌ویژه فعالیت‌های با ضربه بالا مانند دویدن یا پریدن، بدتر می‌شوند.
آرتروز پس از سانحه (PTOA) نوعی از آرتروز است که پس از آسیب مفصلی ایجاد می‌شود. درواقع، این بیماری درصد قابل توجهی از موارد آرتروز در مراحل پایانی را تشکیل می‌دهد.
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب می‌شود. این مسئله می‌تواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.