سر استخوان ران در درون حفره استابولوم قرار گرفته است و در داخل آن آزادانه حرکت می کند. سطح داخلی استابولوم و سطح رویی سر استخوان ران معمولا، از غضروف مفصلی پوشیده شده است . این امر موجب تسهیل حرکت ، سر استخوان ران در درون حفره استابولوم می شود.
سر تا سر لبه حفره استابولوم یک بافت محکم ولی منعطف وجود دارد که به آن لابروم می گویند. وظیفه ی لابروم ، پوشش دهی سر استخوان ران به منظور افزایش پایداری مفصل ران می باشد.
سندرم گير افتادگي مفصل ران
سندرم گیر افتادن مفصل ران چیست؟
سندرم گیر افتادگی مفصل ران یا همان femuroacetabular impingement ، نوعی اختلال در ساختار مفصل ران می باشد. این اختلال مختص به سن خاصی نیست و در تمامی سنین ، از نوجوانان گرفته تا بزرگسالان ، امکان ایجاد شدن دارد.
این اختلال هنگامی اتفاق می افتد، که حرکت های آزاد و فاقد درد مفصل سوکت و سر استخوان ران ، با مشکل روبرو شود.
انواع سندرم گیر افتادگی مفصل ران
سندرم گیر افتادگی مفصل ران به دونوع اصلی تقسیم می‌شود:
1- نوع بادامکی cam
اینگونه تغییر در شکل به دلیل ایجاد یک برآمدگی و برجستگی غیر متعادل در ناحیه ی بالای سر استخوان ران، ایجاد می گردد. سر استخوان ران به شکل تخم مرغ در می آید.
٢- نوع انبرکی Pincer
در این نوع ، استخوان اضافه در ناحیه ی لبه ی استابولوم ایجاد می گردد. این امرو موجب می شود تا لابروم بین این برآمدگی و سر استخوان ران گیر بیافتد و دچار آسیب شود.
سندرم گیر افتادگی مفصل ران یکی از علت های شایع و رایج در بروز استئوآرتریت، در افراد زیر 40 سال می باشد.
از علت های ایجاد كننده ، سندرم گیرافتادگی مفصل ران می توان به عواملی همچون : بیماری پرتس ( سیاه شدن سر استخوان در دوران کودکی) ، لغزش اپی فیز سر استخوان ران (بیماری اسلیپ) و شکستگی های کج جوش خورده ی اطراف مفصل ران اشاره کرد .
با این حال معمولا اكثر افراد مبتلا به این سندرم در زمان تولد مشكلی در ساختار مفصل ران خود ندارند. اما در طی دوران بلوغ ، اسکلت مفصل ران از لحاظ ساختاری ، فرم غیر طبیعی به خود می گیرد. توصیه می شود از انجام فعالیت هایی که به این ناحیه فشار بیشتری وارد می کند ( ورزش هایی از جمله : تنیس ، اسکی ، ورزش های رزمی و...) که باعث تشدید این اختلال می شوند ، پرهیز کنید.
علایم بیماری سندرم گیر افتادگی مفصل ران
این بیماری در اوایل دردناک نیست، بنابراین ممکن است بیمار سال‌ها ، مبتلا به سندرم گیر افتادگی مفصل ران باشد، اما نسبت به آن مطلع نباشد.
اغلب بیماران مبتلا به ایمپینجمنت یا همان سندرم گیرافتادگی مفصل را، احساس ناراحتی و درد در ناحیه ی کشاله ی ران خود دارند. این درد با انجام فعالیت هایی همچون چرخیدن بالا تنه و یا نشستن به صورت چمباتمه، تشدید می گردد.
از علائم دیگر سندرم گیر افتادگی مفصل ران می توان به : احساس سفتی در مناطقی از بدن ( ناحیه ران ، مفصل ران و یا کشاله ران) و ناتوانی در خم كردن مفصل ران ، اشاره کرد.
دكتر سید علیرضا امین جواهری ، جراح و متخصص ارتوپدی در تهران و فوق تخصص جراحی زانو و لگن از سوئیس هستند . شما عزیزان می توانید، برای كسب اطلاعات بیشتر و معاینه حضوری با دکتر ، از راه های زیر اقدام کنید:
شماره تماس: 71062400 - 09334131004
تشخیص بیماری سندرم گیر افتادگی مفصل ران
تشخیص سریع و درمان این بیماری برای جلوگیری از ایجاد استئوارتریت بسیار مهم می باشد.
تشخیص این بیماری بر پایه موارد زیر است:
- خصوصیات درد بیمار
- عاینه بالینی پزشک
- بررسی های تصویربرداری ( رادیولوژی یا ام آر آی)
رادیوگرافی ساده، تغییر در شکل استخوانی در مفصل ران را نشان می دهد. ام آر آی می تواند آسیب به غضروف مفصلی و لابروم را مشخص کند.
سندرم گير افتادگي مفصل ران
درمان سندرم گیر افتادگی مفصل ران
- تزریق مواد بی حسی موضعی
- داروهای ضد التهاب
موارد ذکر شده سبب کاهش میزان درد بیمار می شود. در صورتیکه درد بیمار با اقدامات ذکر شده، کاهش نیافت و یا آثار آسیب غضروف یا لابروم وجود داشته باشد، احتمال انجام عمل جراحی، تقویت می شود.
جراحی ها شامل: آرتروسکوپی لگن و یا جراحی باز می باشد. جراحی آرتروسکوپی ، به رفع و اصلاح بد فرمی ها می پردازد.
در موارد حاد ، جراحی باز صورت می گیرد. مانند: عمل جراحی استئوتومی (برش استخوان) كه سبب اصلاح کردن، تغییر شکل نامناسب سر استخوان می شود. معمولا در افراد جوان و یا ورزشکاران ، جراحی باز و یا آرتروسکوپی توصیه می شود. بعد از جراحی ،بیماران بایستی تحت دوره 3 تا 4 ماهه مراقبت های فیزیکی و یا فیزیوتراپی ، قرار بگیرند.
مطالب مشابه
استئوکندرال زانو، به آسیب یا صدمه به غضروف مفصلی صاف اطراف مفصل زانو و استخوان زیرین غضروف اشاره دارد. میزان آسیب ممکن است از پارگی غضروف یا ترک خفیف استخوان گرفته تا شکستن قطعه‌ای از استخوان در داخل مفصل متغیر باشد.
آرتروسنتز زانو که به آن آسپیراسیون نیز گفته می‌شود، روشی ساده برای تخلیه مایع از مفصل ازطریق سوزنی توخالی است. اگر مفصل شما ملتهب و متورم باشد، مایع اضافی در آن جمع می‌شود. تخلیه این مایع، مقداری از تورم و درد را تسکین می‌دهد و همچنین جهت بررسی آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
شکستگی‌های استرسی لگن با ترک ناقص در یکی از استخوان‌های لگن مشخص می‌شود. ممکن است در ابتدا به‌صورت درد خفیف ظاهر شوند که با فعالیت، به‌ویژه فعالیت‌های با ضربه بالا مانند دویدن یا پریدن، بدتر می‌شوند.
آرتروز پس از سانحه (PTOA) نوعی از آرتروز است که پس از آسیب مفصلی ایجاد می‌شود. درواقع، این بیماری درصد قابل توجهی از موارد آرتروز در مراحل پایانی را تشکیل می‌دهد.
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب می‌شود. این مسئله می‌تواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.
پیشگیری و درمان لخته‌های خون پس از جراحی تعویض مفصل لگن بخش مهمی از بهبودی بیمار است. بیمارانی که تعویض مفصل انجام داده‌اند، دو تا ده روز پس از جراحی در بالاترین خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) قرار دارند و این خطر حدود سه ماه ادامه می‌یابد.
جراحی تعویض مفصل زانو، عمل بزرگی بوده که شامل دوره بهبودی قابل توجهی است و بیمار قطعاً پس از جراحی، علائمی را مشاهده می‌کند. اما تشخیص تفاوت بین درد معمول پس از جراحی و درد ناشی از لخته شدن خون بسیار مهم است. در اینجا تفاوت این علائم را توضیح می‌دهیم.
تشخیص روماتیسم مفصلی توسط معاینه فیزیکی انجام می شود و درمورد سابقه پزشکی و علائم شما سؤال می‌کنند. روماتولوژیست شما همچنین آزمایش خون و آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز می‌کند.
آرتریت نوجوانان، بیماری‌ای خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن کودک شما به‌اشتباه سینوویوم (بافتی که داخل مفصل را می‌پوشاند) و مایع سینوویال داخل مفصل را هدف قرار می‌دهد.