عفونت استخوان و مفاصل (ارگانیسم های چرکزا) استئومیلیت نامیده می شود. این عفونت به دو شکل حاد و مزمن ایجاد می گردد. در ادامه ی مطلب به انواع عفونت استخوان و مفاصل می پردازیم. با ما همراه باشید.
استئومیلیت حاد استخوان
دو نوع کاملا متمایز از عفونت حاد و چرکزای استخوان را باید مد نظر قرار داد.
- استئومیلیت خونزاد که عمدتا در کودکان رخ می دهد و ارگانیسم های عفونت زا از طریق جریان خون به استخوان می رسند.
- استئومیلیت به دنبال شکستگی های باز یا اعمال جراحی که در این نوع؛ ارگانیسم های عفونت زا مستقیما از محل زخم وارد بدن بیمار می شوند.
استئومیلیت یا عفونت استخوان
استئومیلیت خونزاد
استئومیلیت حاد خونزاد از بیماری های مهم دوران کودکی محسوب می شود. تنها 5% از موارد این بیماری در بزرگسالان دیده می شود. تشخیص زودرس این بیماری حائز اهمیت می باشد، زیرا جهت دستیابی به نتایج رضایت بخش در این عفونت به درمان سریع و کارآمد نیاز می باشد.
استئومیلیت به دنبال شکستگی باز یا عمل جراحی
هنگامی که استئومیلیت حاد به دنبال شکستگی باز یا اعمال جراحی روی می دهد. ارگانیسم ها مستقیما از محل زخم به استخوان وارد می شوند.
بسته به محل آسیب، هر قسمت استخوان ممکن است دچار عفونت گردد. مثل: استئومیلیت خونزاد، تولید چرک و نکروز استخوان (مانند سیاه شدن سر استخوان ران)
استئومیلیت مزمن
استئومیلیت مزمن تقریبا همیشه عارضه ی به وجود آمده از استئومیلیت حاد می باشد. گاهی عفونت استخوان و مفاصل از ابتدا به صورت تحت حاد یا مزمن آغاز می شود.
علت استئومیلیت مزمن همانند عفونت حاد استخوان، میکروارگانیسم استافیلوکوک می باشد. اگرچه استرپتوکوک ها، پنوموکوک ها، باسیل های تیفوئید، یا سایر باکتری ها نیز ممکن است عامل ایجاد این نوع عفونت باشند.
علت عفونت استخوان چیست
این بیماری به علت عفونت استخوان با ارگانیسم های چرکزا (استافیلوکوک طلایی) رخ می دهد. یک آسیب جزئی به استخوان ممکن است آن را نسبت به ایجاد عفونت توسط ارگانیسم های موجود در جریان خون، حساس و آسیب پذیر سازد.
به خاطر داشته باشید میکروارگانیسم های عفونت زا، از یک کانون عفونی در هرجای بدن، مثلا از راه یک جوش چرکی در پوست وارد جریان خون فرد می شوند و از این طریق می توانند به بافت استخوانی او راه پیدا کنند. در موارد نادری در انواع آتیپیک عفونت در بالغین، ارگانیسم ها از یک ضایعه عفونی داخل لگن از طریق شبکه وریدی به فقرات و مهره ها می رسند و آن را درگیر می سازند.
علائم استئومیلیت استخوان
- تب: دمای بدن بیمار به دنبال درمان عفونت اولیه کاهش نمی یابد یا چند روز بعد از درمان مجدد افزایش می یابد.
- ترشحات چرکی از زخم: از آنجا که چرک تحت فشار تجمع نمی یابد، درد علامت بارز این عفونت نمی باشد. در معاینه زخم های باز، شاهد ترشحات چرکی خواهیم بود.
درمان عفونت استخوان و مفاصل
بسته به نوع استئومیلیت انتخاب راهکار درمانی نیز متفاوت می باشد. متخصص ارتوپدی شرایط شما را مورد بررسی های دقیق قرار می دهد و با مشخص شدن علت عفونت استخوان بهترین روش درمانی را انتخاب می نماید.
- به طور مثال با عفونت مفصل لگن بعد از جراحی تعویض مفصل لگن ممکن است جراح ارتوپد، عمل جراحی تعویض مجدد مفصل لگن را به منظور درمان عفونت موجود و عوراض ناشی از آن تجویز نماید.
با تشکر از توجه شما عزیزان، مدیریت سایت: دکتر علیرضا امین جواهری، جراح و متخصص ارتوپد
راه های برقراری ارتباط با ما:
شماره های تماس: 09334131004 - 71062400
مطالب مشابه
اسپاسم عضلانی (که به آن گرفتگی عضلانی نیز گفته می‌شود) زمانی رخ می‌دهد که عضله شما به طور غیرارادی و اجباری به طور غیرقابل کنترلی منقبض شده و نمی‌تواند شل شود. اسپاسم عضلانی مشکلی کاملاً طبیعی و شایع است و می‌تواند بخشی یا تمام یک عضله یا چند ماهیچه را در یک گروه درگیر کند.
درد پا از زانو به پایین می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از بیماری‌هایی که ممکن است با درد در این ناحیه شروع شوند شامل تاندونیت، نوروپاتی دیابتی و شین اسپلینت هستند. همچنین، گرفتگی عضلانی نیز می‌تواند باعث ایجاد درد در پا از زانو به پایین شود.
دو نوع اصلی تعویض دوطرفه مفصل لگن وجود دارند: تعویض مرحله‌ای مفصل لگن و تعویض همزمان مفاصل. تعویض دوطرفه مفصل لگن کمتر از تعویض یک‌طرفه رایج است.
پزشک برای تأیید تشخیص و ارزیابی بیشتر مفصل زانو از نظر پارگی مینیسک، تصویربرداری با اشعه ایکس و رزونانس مغناطیسی (MRI) را تجویز می نماید.
در اختلال کوتاهی پا اندازه پاهای بیمار قرینه نیست و مقداری اختلاف در طول پاها وجود دارد. اگر این اختلاف طول کمتر از ۲ سانتی‌متر باشد، به درمان نیاز ندارد اما اگر اختلاف طولی بیشتر از آن باشد، می‌توان با درمان های جراحی این اختلال را مدیریت یا درمان کرد.
تجربه بیمارانی که تعویض مفصل لگن انجام داده اند به شما کمک می کند از واقعیت های زندگی این افراد بعد از عمل و نحوه بازگشت آنها به انجام فعالیت های مورد علاقه شان مطلع شوید تا بتوانید بهترین تصمیم را برای خود بگیرید.
میانگین سنی بیماران تعویض مفصل زانو معمولاً بین 50 تا 80 سال است، سن به‌تنهایی معیار تعیین‌کننده برای انجام جراحی تعویض زانو نیست. بسیاری از عوامل دیگر ازجمله وضعیت سلامت ، مزایای بالقوه جراحی و طول عمر پروتز در نظر گرفته می‌شوند.
. یکی از مهم‌ترین خطرات، افزایش احتمال بروز مشکلات قلبی، به‌ویژه در 90 روز اول پس از جراحی است. مشکلات قلبی که ممکن است پس از جراحی تعویض مفصل رخ دهند شامل حمله قلبی، ایست قلبی و آریتمی یا ضربان قلب نامنظم هستند.
اگر بیمار مبتلا به پوکی استخوان پس از جراحی تعویض مفصل زانو یا مفصل لگن- حتی سال‌ها بعد از عمل - زمین بخورد، استخوان‌های ضعیف اطراف ایمپلنت ممکن است به راحتی دچار شکستگی شوند.
بیمارانی که قبل و بعد از تعویض مفصل سیگار می کشند، 10 برابر بیشتر از غیرسیگاری‌ها نیاز به جراحی مجدد دارند. همچنین، احتمال بروز عوارضی مانند لخته شدن خون، ضربان قلب نامنظم و نارسایی کلیه در آنها بیشتر است.