درد لگن بعد از عمل دیسک کمر عارضه‌ای رایج است که برخی از بیماران تجربه می‌کنند. در طول عمل دیسک (دیسککتومی) کمر، جراح قسمت فتق دیسک را برمی‌دارد و فشار روی اعصاب مجاور را کاهش می‌دهد. این روش اغلب با حداقل تهاجم انجام می‌شود. بیایید ببینیم علل درد لگن بعد از عمل دیسک کمر چیست.
ارتباط بین ستون فقرات و لگن
از سر شما تا انگشتان پا، استخوان‌ها و عضلاتتان به هم متصل هستند تا به حرکت شما کمک کنند.
به طور خاص، بالاتنه شما از طریق لگن و ستون فقرات به پایین تنه شما متصل است. این دو از طریق مفصل ساکروایلیاک (SI) به هم متصل می شوند، که هر طرف ساکروم (پایین ستون فقرات شما) را به سطح داخلی ایلیوم (استخوان پروانه ای شکل لگن) متصل می کند.
لگن شما همچنین از ناحیه استابولوم به استخوان فمور (استخوان ران) متصل می شود.
از آنجایی که لگن و ستون فقرات شما نقش اصلی را در حرکت ایفا می کنند و ارتباط نزدیکی با هم دارند، مسائل مربوط به یک ناحیه می تواند ناحیه دیگر را تحت تاثیر قرار دهد.
علل بالقوه درد
پس از جراحی فیوژن ستون فقرات، برای بهبودی نیاز به زمان دارید، که احتمالاً به این معنی است که فعالیت کمتری خواهید داشت. برای محافظت از خود در حین بهبودی، عضلات شما ممکن است سفت شوند و عملکرد متفاوتی نسبت به معمول داشته باشند.
به عنوان مثال، خم کننده های لگن شما ممکن است سفت شوند، که می تواند فشار بیشتری بر روی لگن شما وارد کند و باعث درد بیشتر شود.
از آنجایی که ستون فقرات - به ویژه ستون فقرات کمری - و لگن به طور نزدیکی به هم متصل هستند، کاهش تحرک ستون فقرات کمری ممکن است برای حفظ وضعیت بدن و حمایت از حرکت، اتکا و فشار بیشتری بر روی لگن و ران ایجاد کند.
در واقع، همجوشی ستون فقرات باعث ایجاد تغییراتی در وضعیت ایستادن و حرکت (راه رفتن و تعادل) می شود و می تواند باعث فشار بیش از حد بر روی لگن و ران ها شود که منجر به درد یا ناراحتی می شود. همچنین ممکن است فشار بیشتری بر روی مفصل ساکروایلیاک وارد شود که در نتیجه درد بیشتر می شود.
علل بالقوه زیادی برای درد لگن پس از فیوژن ستون فقرات وجود دارد. دلایل اصلی عبارتند از:
تحریک عضله پیریفورمیس
عضله پیریفورمیس نزدیک اعصاب سیاتیک است و به‌وسیله فتق دیسک تحریک می‌شود. در برخی موارد این عضله در طول جراحی دیسککتومی تحریک می‌شود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است دچار دردی شوید که تا ناحیه لگن گسترش یابد و تا زمانی که عضله آرامش نشود، از بین نرود. پزشک پس از عمل جراحی دیسک کمر از ام‌آرآی برای بررسی عضله پیریفرومیس استفاده می‌کند.
تحریک طولانی‌مدت عصب سیاتیک
گاهی پس از عمل جراحی دیسک کمر، عصب سیاتیک علائم طولانی‌مدتی را تجربه می‌کند که باعث تحریک آن می‌شود. ازآنجایی‌که این عصب از پایه ستون فقرات شروع می‌شود و به سمت پایین حرکت می‌کند، ناراحتی می‌تواند به هر نقطه از مسیر عصب گسترش یابد و باعث ایجاد درد در لگن شود. در این مورد، علائم احتمالاً شامل بی‌حسی و احساس سوزن سوزن شدن تا لگن هستند.
ضعیف شدن عضلات در حین جراحی
در برخی موارد عضلات پشتیبان لگن و ستون فقرات در حین جراحی یا بلافاصله بعد از آن ضعیف می‌شوند. این اتفاق در صورتی مشاهده می‌شود که بیمار بعد از عمل جراحی فعالیت کافی نداشته باشد. در این راستا فیزیوتراپ می‌تواند به بیمار کمک کرده و از تمرینات تقویتی عضلات ستون فقرات و لگن برای درمان بیمار استفاده کند.
استراحت بیش‌ازحد
استراحت بیش‌ازحد پس از عمل جراحی دیسک کمر باعث تضعیف عضلات نزدیک یا اطراف لگن می‌شود. در این صورت فعالیت داشتن و انجام حرکات ورزشی تحت نظر فیزیوتراپ به شما کمک می‌کند.
میزان شیوع درد پس از فیوژن ستون فقرات
درد لگن پس از جراحی فیوژن ستون فقرات نسبتاً شایع است و تخمین زده می‌شود 32 تا 42٪ بیماران را تحت تأثیر قرار دهد.
گرچه این آمار همچنین شامل بیمارانی می شود که ممکن است قبل از جراحی هم درد داشته باشند. تحقیقات نشان داده که درد جدید SI پس از همجوشی ستون فقرات کمری در حدود 12.6٪ از بیماران رخ داده است.
درمان درد لگن بعد از عمل دیسک کمر
اگر بعد از جراحی دیسککتومی دچار ناراحتی غیرعادی شدید، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید. ناراحتی غیرعادی شامل هر گونه دردی است که ممکن است به لگن شما کشیده شود. به این ترتیب، پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا منشاء آن علائم اشتباه تشخیص داده شده است یا خیر. بسته به منبع ناراحتی شما، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- فیزیوتراپی برای تقویت عضلات لگن و بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش درد
- کشش ملایم که ممکن است شامل کشش همسترینگ منظم یا نشسته باشد
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن برای کاهش ناراحتی و درد ناشی از التهاب
- توصیه‌های بهبود وضعیت بدن برای کاهش استرس بر روی گروه‌های عضلانی آسیب‌دیده
- تزریق استروئید یا بی‌حسی برای تسکین درد
- انجام عمل جراحی در موارد نادر برای ترمیم آسیب عصبی یا برداشتن لخته خون
پیشگیری از درد لگن بعد از عمل دیسک کمر
توجه به نکات زیر به جلوگیری از ایجاد درد لگن بعد از عمل دیسک کمر کمک می‌کند:
- از دستورات پزشک به دقت پیروی کنید.
- از بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزید.
- از خم شدن و چرخاندن کمر بپرهیزید.
- به‌صورت منظم پیاده‌روی کنید.
- وزن خود را در حد سالم حفظ کنید.
- از انجام فعالیت‌های ورزشی‌ای که به کمر فشار وارد می‌کنند، بپرهیزید.
جمع‌بندی
درد لگن بعد از عمل دیسک کمر به دلایل مختلفی اتفاق میفتد. در برخی موارد این دردها طبیعی هستند و بعد از اتمام دوره نقاهت برطرف می‌شوند. ولی در برخی موارد درد لگن به‌خاطر تحریک عضلات، اعصاب و استراحت بیش‌ازحد اتفاق میفتد و به راحتی از بین نمی‌رود. در این صورت باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید و به‌دنبال درمان آن باشید.
منابع
مطالب مشابه
اسپاسم عضلانی (که به آن گرفتگی عضلانی نیز گفته می‌شود) زمانی رخ می‌دهد که عضله شما به طور غیرارادی و اجباری به طور غیرقابل کنترلی منقبض شده و نمی‌تواند شل شود. اسپاسم عضلانی مشکلی کاملاً طبیعی و شایع است و می‌تواند بخشی یا تمام یک عضله یا چند ماهیچه را در یک گروه درگیر کند.
درد پا از زانو به پایین می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از بیماری‌هایی که ممکن است با درد در این ناحیه شروع شوند شامل تاندونیت، نوروپاتی دیابتی و شین اسپلینت هستند. همچنین، گرفتگی عضلانی نیز می‌تواند باعث ایجاد درد در پا از زانو به پایین شود.
دو نوع اصلی تعویض دوطرفه مفصل لگن وجود دارند: تعویض مرحله‌ای مفصل لگن و تعویض همزمان مفاصل. تعویض دوطرفه مفصل لگن کمتر از تعویض یک‌طرفه رایج است.
پزشک برای تأیید تشخیص و ارزیابی بیشتر مفصل زانو از نظر پارگی مینیسک، تصویربرداری با اشعه ایکس و رزونانس مغناطیسی (MRI) را تجویز می نماید.
در اختلال کوتاهی پا اندازه پاهای بیمار قرینه نیست و مقداری اختلاف در طول پاها وجود دارد. اگر این اختلاف طول کمتر از ۲ سانتی‌متر باشد، به درمان نیاز ندارد اما اگر اختلاف طولی بیشتر از آن باشد، می‌توان با درمان های جراحی این اختلال را مدیریت یا درمان کرد.
تجربه بیمارانی که تعویض مفصل لگن انجام داده اند به شما کمک می کند از واقعیت های زندگی این افراد بعد از عمل و نحوه بازگشت آنها به انجام فعالیت های مورد علاقه شان مطلع شوید تا بتوانید بهترین تصمیم را برای خود بگیرید.
میانگین سنی بیماران تعویض مفصل زانو معمولاً بین 50 تا 80 سال است، سن به‌تنهایی معیار تعیین‌کننده برای انجام جراحی تعویض زانو نیست. بسیاری از عوامل دیگر ازجمله وضعیت سلامت ، مزایای بالقوه جراحی و طول عمر پروتز در نظر گرفته می‌شوند.
. یکی از مهم‌ترین خطرات، افزایش احتمال بروز مشکلات قلبی، به‌ویژه در 90 روز اول پس از جراحی است. مشکلات قلبی که ممکن است پس از جراحی تعویض مفصل رخ دهند شامل حمله قلبی، ایست قلبی و آریتمی یا ضربان قلب نامنظم هستند.
اگر بیمار مبتلا به پوکی استخوان پس از جراحی تعویض مفصل زانو یا مفصل لگن- حتی سال‌ها بعد از عمل - زمین بخورد، استخوان‌های ضعیف اطراف ایمپلنت ممکن است به راحتی دچار شکستگی شوند.
بیمارانی که قبل و بعد از تعویض مفصل سیگار می کشند، 10 برابر بیشتر از غیرسیگاری‌ها نیاز به جراحی مجدد دارند. همچنین، احتمال بروز عوارضی مانند لخته شدن خون، ضربان قلب نامنظم و نارسایی کلیه در آنها بیشتر است.