چه بر روی زمین و چه در آب، ورزش استقامتی می تواند به افراد مبتلا به آرتروز کمک کند تا قدرت خود را افزایش دهند و تحرک خود را بهبود بخشند.
یک مطالعه جدید نشان میدهد که هم برنامههای ورزشی مبتنی بر آب (آب درمانی) و هم برنامههای ورزشی سنتی باشگاهی میتوانند قدرت عضلانی فرد را افزایش داده و به افراد مبتلا به آرتروز زانو یا لگن کمک کنند تا سریعتر و طولانیتر راه بروند و با این کار خطر افتادن و ناتوانی در آنها کاهش می یابد.
آب درمانی برای کاهش درد آرتروز زانو
ورزش بخشی جدایی ناپذیر از هر برنامه درمانی آرتریت است، زیرا به تقویت و تثبیت مفاصل کمک می کند و از آسیب بیشتر به آنها جلوگیری می کند. برای بیمارانی که از استئوآرتریت یا آرتروز زانو که یک مشکل تخریب کننده مفاصل است رنج می برند ، درد ناشی از ورزش معمولی می تواند غیرقابل تحمل باشد. آب درمانی به دلیل کاهش فشار وارد شده به مفاصل، برای بیماران مبتلا به آرتروز زانو، آرتروز مفصل ران و آرتروز ستون فقرات گزینه بسیار خوبی است.
حتما مطالعه کنید : علائم آرتروز زانو در زنان بهتر بشناسید
آرتروز زانو یک بیماری دژنراتیو است که در نتیجه تجزیه غضروفی که انتهای مفاصل را می پوشاند به وجود می آید. وظیفه این غضروف ایجاد یک سطح ضربه گیر و تسهیل کردن حرکت نرم مفصل است. هنگامی که دیگر غضروفی وجود نداشه باشد، انتهای ناهموار استخوان های مجاور به هم ساییده می شوند و باعث ایجاد درد، سفتی و تورم در محل مفصل می شود. به دلیل از دست رفتن قابلیت جذب ضربه، به نظر میرسد فعالیتهای پر فشار، مانند پیادهروی، دویدن یا سایر اشکال ورزش هوازی، فقط علائم این بیماری را بدتر میکند.
آب درمانی که استخر درمانی یا گاهی اوقات آکوا تراپی یا هیدروتراپی نیز نامیده می شود، محیط ایده آلی را برای ورزش بیماران فراهم می کند زیرا نیروی شناور آب با کشش گرانش رو به پایین مقابله می کند و در نتیجه نیروی وزن وارد شده بر روی مفاصل کاهش پیدا می کند. مطالعات نشان داده اند که در سطح آب تا کمر، حدود 50 درصد وزن بدن و در سطح آب تا گردن فرد 90 درصد وزن او حمایت می شود.
بیمارانی که از آرتروز رنج می برند به دلیل افزایش درد ناشی از فشار و ضربه، اغلب قادر به انجام تمرینات سنتی بر روی زمین نیستند. در یک محیط حمایتی مانند آب، بیماران می توانند تمرینات قدرتی یا استقامتی مشابهی را با بهره مندی از مقاومت ملایم و همچنین کاهش درد انجام دهند.
تمرین ها اغلب مشابه همان هایی هستند که در فیزیوتراپی و برنامههای ورزشی سنتی بر روی زمین انجام میشوند. نمونه هایی از تمرینات معمولی عبارتند از:
- کشش همسترینگ، کمر، قسمت بالایی پشت و گردن.
- تمرینات قدرتی، مانند استفاده از هالترهای فومی که در برابر مقاومت آب عمل می کنند.
- ایروبیک، مانند پیادهروی در آب، اسکی صحرا نوردی، یا آهسته دویدن برای شل کردن کمر و باسن.
- آی چی، فرم ترکیبی تای چی است که از حرکات آهسته و ملایم و نیز تمرکز بر آرامش و تنفس کنترل شده برای ایجاد تعادل، قدرت و انعطاف پذیری مفاصل استفاده می کند.
حتما مطالعه کنید : آشنایی کامل با درمان قطعی آرتروز زانو
آب درمانی علاوه بر کاهش علائم، اثرات مهمی بر سیستم قلبی عروقی نیز دارد. بهبود عملکرد قلب و بهبود گردش خون در عضلات و مفاصل بیماران گزارش شده است که به تقویت قدرت و تسهیل هر گونه فرآیند بهبودی کمک میکند. تناسب اندام قلبی عروقی به افراد مبتلا به آرتروز اجازه می دهد تا با شدت بیشتری ورزش کنند و آسیب های ناشی از ورزش باشگاهی نیز متوجه آنها نشود. این مورد می تواند به ویژه برای افرادی که اشکال شدید این بیماری را دارند مهم باشد.
محققان همچنین می گویند که شدت، حجم و تعداد دفعات ورزش در برخی مطالعات به طور قابل توجهی بالاتر از موارد توصیه شده برای تمرینات قدرتی در افراد مبتلا به آرتروز بوده است. این یافته ها نشان می دهد که ورزش با شدت بالاتر را می توان با خیال راحت برای افراد مبتلا به این بیماری ناتوان کننده بالقوه تجویز کرد.
منبع محتوا : arthritis-health.com