وقتی درد آرتروز مفصل ران زندگی روزمره را با مشکل مواجه می کند ، یا اگر سایر درمان ها تسکین درد کافی را ایجاد نمی کنند ، ممکن است جراحی توصیه شود. گزینه های جراحی عبارتند از:
تعویض کامل مفصل ران (آرتروپلاستی مفصل ران)
رایج ترین و موفق ترین جراحی برای درمان آرتروز مفصل ران ، تعویض مفصل ران است.
رایج ترین و موفق ترین جراحی برای درمان آرتروز مفصل ران ، تعویض مفصل ران است. حدود 10٪ از افراد در طول زندگی خود ، تعویض مفصل ران انجام می دهند.
در طی جراحی تعویض مفصل ران ، غضروف های آسیب دیده و سطوح استخوانی مفصل برداشته شده و پروتزهای مصنوعی جایگزین آنها می شوند. تعویض مفصل ران یک جراحی بزرگ است و بیشتر بیماران بین 6 هفته تا 3 ماه برای قطع داروی مسکن ، بازیابی توانایی راه رفتن طبیعی و بازگشت کامل به فعالیتهای روزانه زمان نیاز دارند.
بازسازی سطح مفصل ران
در حین بازسازی سطح مفصل ران ، قسمت توپی ران در مکانیزم گوی و کاسه که سر فمورال نامیده می شود ، شکل داده شده و با یک روکش فلزی صاف پوشانده می شود. هدف این است که اصطکاک داخل گوی و کاسه کاهش داده شده و در نتیجه درد لگن کمتر و حرکت ران تقویت شود. برخی تحقیقات نشان می دهند که این روش برای مردان فعال زیر 55 سال مفید است. با این حال ، در مقایسه با جایگزینی کامل مفصل ران ، در این روش نگرانی هایی در مورد اثرات آزاد سازی یونهای فلزی در خون (ناشی از سایش و خوردگی) و همچنین ریسک نیاز به جراحی دوم (جراحی ترمیمی) وجود دارد.
آرتروسکوپی مفصل ران / استئوتومی
اینها هایی هستند که ممکن است در اوایل شروع آرتروز یا برای جلوگیری از بدتر شدن آرتروز مفاصل پیشرونده توصیه شوند. اما برای درمان آرتروز شدید مفصل ران توصیه نمی شوند.
منبع محتوا : arthritis-health