عفونت مفصل مصنوعی لگن

عفونت مفصل مصنوعی لگن

آیا می دانید عفونت مفصل مصنوعی لگن یکی از عوامل مهم در تعویض مجدد مفصل لگن می باشد؟

عفونت مفصل مصنوعی لگن يكی از علل اصلي موربيديتی و مورتاليتی می باشد.

به منظور كاهش ريسك عفونت مفصل مصنوعی ، پروتكل های مختلفی برای درمان بيماران درنظر گرفته می شود .

دكتر سيد عليرضا امين جواهري  ، جراح و متخصص ارتوپد و فوق تخصص جراحي زانو و لگن از سوئیس هستند . شما عزیزان می توانید ، براي كسب اطلاعات بيشتر و معاينه حضوري ،  از راه های زیر با دکتر جواهری ارتباط برقرار کنید:

شماره تماس:   71062400 /  09334131004   و  کانال  اینستاگرام

همچنین فاکتورهایی مانند:

چاقی

دیابت

سندروم متابولیک

سیگار

کلونیزاسیون استاف اورئوس

سوء تغذیه

که بیماران را در معرض عفونت مفصل مصنوعی قرار می دهد، باید تعدیل گردند.

احتمال عفونت در تعویض مفصل لگن حدود 3/0 تا 3/1 درصد و احتمال عفونت مفصل مصنوعی در جراحی تعویض مجدد مفصل لگن تا 3 درصد می باشد.

همچنین احتمال عفونت مفصل مصنوعی در، جراحی تعویض مفصل زانو (1 الی 2 درصد و تعویض مجدد مفصل زانو تا 6 درصد) برآورد شده است. از این آمار بدست آمده می توان نتیجه گرفت که احتمال عفونت مفصل مصنوعی در تعویض مفصل زانو به نسبت تعویض مفصل لگن مقدار کمی می باشد.

لازم است عفونت مفصل مصنوعی لگن، در کنار تشخیص های افتراقی بعد از جراحی تعویض مفصل اعم از؛ شل شدن یا لق شدن مفصل مصنوعی، شکستگی های پیرامونی پروتز و... در نظر گرفته شود.

عفونت مفصل مصنوعی لگن

عفونت مفصل مصنوعی لگن چیست؟

در این حالت مفصل مصنوعی جایگذاری شده توسط یک میکروارگانیسم عفونت پیدا می کند. نحوه ی تشخیص و تایید عفونت پروتز تعبیه شده، هنوز قطعی نیست و نیاز به مطالعات بیشتر دارد. زیرا بهره گرفتن از تکنیک کشت به منظور تشخیص عفونت تنها در 60 درصد موارد حساسیت دارد.

• عفونت زودرس مفصل مصنوعی

معمولا عفونت زودرس مفصل مصنوعی، زودتر از گذشت چهار هفته بعد از جراحی تعویض مفصل لگن اتفاق می افتد.

زمانی که بیمار بنا به دلایلی مانند: درد ، تورم و التهاب، اریتم و ترشح ؛ مشکوک به عفونت مفصل مصنوعی می شود، باید به متخصص ارتوپد مراجعه نماید.

قدم اول در بررسی این وضعیت؛ مارکرهای التهابی شامل  ESR و CRPمی باشد. اگر مارکرهای التهابی بالا بود، اسپيراسيون برای بیمار انجام می گردد.

در مراحل ابتدایی شروع عفونت های حاد باکتری، کشت از مایع مفصلی انجام می شود اما در مواردی که عفونت مزمن مفصل مصنوعی را درگیر کرده باشد، کاشت از طریق بیوفیلم از روی پروتز و یا در محل بین استخوان و پروتز صورت می گیرد.

• عفونت دیررس مفصل مصنوعی

این نوع عفونت مفصل مصنوعی لگن، به مدت بالای چهار هفته بعد از جراحی تعویض مفصل اتفاق می افتد. معمولا طبق آمار تهیه شده این عفونت سال ها بعد از تعویض مفصل به همراه آرتریت التهابی، صورت می گیرد.

هدف درمانی در این وضعیت؛ برطرف شدن عفونت می باشد. انتخاب تکنیک درمانی به زمان بروز علائم ، نوع عفونت و نوع باکتری مسبب عفونت مفصل مصنوعی وابسته می باشد.

عفونت مفصل مصنوعی لگن

درمان عفونت مفصل مصنوعی

در عفونت زودرس؛ از آنتی بیوتیک وریدی به مدت شش هفته، استفاده می شود. طبق تحقیقات به عمل آمده درصد موفقیت این راهکار درمانی بیشتر از 50 درصد می باشد. اما احتمال شکست در درمان استاف اورئوس مقاوم به متی سیلین نیز وجود دارد و این احتمال حدود 85 درصد برآورد شده است.

اگر عفونت مزمن اتفاق افتاده باشد، درمان از طریق دبریدمان بافت عفونت و خارج کردن پروتز عفونت کرده و باز کردن کانال فمورال و تیبیال و جایگذاری اسپیسر حاوی آنتی بیوتیک انجام می شود.

در مراحل بعدی درمان؛ اسپیسر جایگذاری شده برداشته می شود و طبق تشخیص و تجویز جراح ارتوپد، جراحی ریویژن صورت می گیرد. احتمال موفقیت این تکنیک درمانی وابسته به نوع میکروارگانیسم عفونت زا، حدود 85 تا 90 درصد گزارش شده است.