پارگی لابروم لگن می‌تواند سبب عوارض نامطلوبی در ناحیه لگن شود. ساییدگی و آرتروز مفصل لگن، ازجمله عوارضی هستند که می‌توانند بیمار را درگیر کنند. بنابراین لازم است برای درمان این عارضه در زمان مناسب و با راهکار درمانی درست، اقدام کنید.
لابروم، بافتی با خاصیت لاستیکی می‌باشد. این بافت سفت اما قابل انعطاف است. همچنین از مواد ترکیبی تاندون و غضروف تشکیل شده است. این بافت سرتاسر لبه حفره استابولوم را می‌پوشاند و نقش آن، حفظ و تقویت پایداری سر استخوان ران، در داخل حفره استابولوم است.
پارگی لابروم لگن از علت‌های شایع دردهای لگن و کشاله ران است. این عارضه حتی سبب ایجاد صدا در مفصل ران نیز می‌گردد. پارگی لابروم بیشتر در ناحیه جلو و بالای مفصل ران اتفاق میفتد. این بیماری اکثراً در سنین 20 تا 40 سال شیوع بیشتری دارد.
دكتر سید علیرضا امین جواهری ، جراح و متخصص ارتوپدی در تهران و فوق تخصص جراحی زانو و لگن از سوئیس هستند . شما عزیزان می توانید، برای كسب اطلاعات بیشتر و معاینه حضوری با دکتر ، از راه های زیر اقدام کنید:
شماره تماس: 71062400 - 09334131004
انواع پارگی لابروم لگن
پارگی لابروم لگن می‌تواند در هر نقطه‌ای در امتداد لابروم رخ دهد. پزشکان گاهی‌اوقات پارگی‌های لابروم را بسته به اینکه کدام قسمت از مفصل را تحت تأثیر قرار داده‌اند، قدامی یا خلفی توصیف می‌کنند:
- پارگی‌های لابروم قدامی لگن: شایع‌ترین نوع پارگی لابروم لگن هستند. این پارگی‌ها در جلوی مفصل لگن رخ می‌دهند.
- پارگی‌های لابروم خلفی لگن: این پارگی‌ها در پشت مفصل لگن رخ می‌دهند.
علائم پارگی لابروم لگن
این عارضه در بسیاری از موارد هیچ علائم و نشانه‌ای از خود بروز نمی‌دهد . گرچه گاهی فرد ممکن است دچار یک یا چند مورد از علائم زیر شود:
- احساس قفل‌شدگی، کلیک یا گرفتگی در مفصل ران
- درد در مفصل لگن یا کشاله ران (درد به هنگام راه رفتن)
- سفتی یا محدود شدن حرکت مفصل ران
علت پارگی لابروم لگن
- آسیب: ضرب‌دیدگی یا دررفتگی مفصل ران (این آسیب‌ها در تصادفات رانندگی یا ورزش‌هایی از قبیل فوتبالشایع‌تر هستند) می‌تواند سبب ایجاد عارضه پارگی لابروم لگن شود.
- ناهنجاری‌های ساختاری: بعضی از افراد از بدو تولد با ناهنجاری‌های لگن به دنیا می‌آیند، که این عارضه، احتمال ایجاد سایش و پارگی مفصل لگن را تشدید می‌کند و فرد بیشتر در معرض پارگی لابروم لگن قرار می‌گیرد. از میان این ناهنجاری‌ها می‌توان به مواردی همچون بیماری پرتس، بیماری لغزش استخوان ران و... اشاره کرد.
- حرکات تکراری: انجام فعالیت‌های ورزشی و حرکات چرخشی مانند ورزش گلف ازجمله رفتارهای بدنی‌ای هستند که ممکن است فرد را در معرض سایش یا پارگی لابروم مفصل لگن قرار دهند. پارگی لابروم لگن درصورت عدم بهبودی، فرد را مستعد آرتروز مفصل لگن می‌نماید.
عوامل خطر
هر کسی می‌تواند دچار پارگی لابروم لگن شود، اما برخی بیماری‌ها و فعالیت‌ها خطر این پارگی را افزایش می‌دهند.
- افرادی که مشکلات ساختاری در لگن مانند سندروم گیرافتادگی، دیسپلازی یا رباط‌های شل دارند، به‌مرور زمان بیشتر مستعد پارگی لابروم لگن می‌شوند.
- شرکت در فعالیت‌های خاصی مانند باله، گلف و شنا که شامل حرکات تکراری یا چرخشی هستند، می‌تواند خطر پارگی لابروم لگن را افزایش دهد. انجام ورزش‌های برخوردی مانند فوتبال و هاکی نیز خطر آسیب‌های لگن، ازجمله پارگی لابروم، را بالا می‌برد.
عوارض
پارگی لابروم لگن می‌تواند احتمال ابتلا به آرتروز (استئوآرتریت) را در آن مفصل افزایش دهد.
پارگی لابروم در لگن چقدر جدی است؟
جدیت پارگی لابروم لگن بستگی به این دارد که چه چیزی باعث آن شده و چقدر بر توانایی شما در استفاده از لگن تأثیر می‌گذارد. برخی از پارگی‌ها آنقدر کوچک یا خفیف هستند که ممکن است هرگز متوجه آنها نشوید. ممکن است فقط به فیزیوتراپی یا داروهای بدون نسخه برای مدیریت علائم گاه به گاه پارگی خفیف نیاز داشته باشید.
برخی از پارگی‌های لابروم لگن به اندازه‌ای جدی هستند که نیاز به جراحی دارند. این نوع پارگی‌ها باعث درد شدید می‌شوند و حرکت یا فعالیت را دشوار (یا غیرممکن) می‌کنند.
آیا با پارگی لابروم در لگن همچنان می‌توانید راه بروید؟
بسیاری از افراد می‌توانند با پارگی لابروم لگن راه بروند. برخی افراد اصلاً دردی احساس نمی‌کنند. برخی دیگر می‌توانند راه بروند و حرکت کنند، اما ناراحتی قابل توجهی خواهند داشت.
حتی اگر می‌توانید با پارگی لابروم لگن راه بروید، حرکت کرده یا ورزش کنید، ممکن است انجام فعالیت بدنی شدید ایمن نباشد. بنابراین با پزشک خود درمورد فعالیت‌های ایمن صحبت کنید.
آیا پارگی لابروم لگن به خودی خود بهبود می‌یابد؟
خیر، پارگی‌های لابروم لگن به‌صورت خود به خودی بهبود نمی‌یابند. جراحی تنها راه برای ترمیم لابروم پاره‌شده لگن است. برخی از پارگی‌ها آنقدر کوچک هستند که باعث درد یا علائم دیگر نمی‌شوند، اما حتی آنها نیز بدون ترمیم جراحی بهبود نخواهند یافت.
بااین‌حال، اگر علائم شدیدی را تجربه نمی‌کنید و پارگی لابروم بر کیفیت زندگی یا روال روزانه شما تأثیر نمی‌گذارد، می‌توانید بدون نیاز به جراحی با آن زندگی کنید.
هرگز درد، سفتی یا علائم دیگر را نادیده نگیرید. اگر درد لگن شما پس از چند هفته با استراحت و درمان‌های خانگی بهبود نیافت، به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص پارگی لابروم لگن
پزشک ابتدا در خصوص درد و ناراحتی می‌پرسد. سپس معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و در طول معاینه، حرکات پا و مفصل لگن را در موقعیت‌های مختلف بررسی می‌کند تا متوجه محل درد شود. همچنین دامنه حرکتی لگن و نحوه راه رفتن شما را مشاهده می‌کند.
اسکن‌های تصویربرداری
پارگی لابروم لگن به‌ندرت به‌تنهایی رخ می‌دهد. در بیشتر موارد، ساختارهای دیگر در مفصل لگن نیز آسیب می‌بینند. تصاویر اشعه ایکس برای تجسم استخوان عالی هستند. آنها می‌توانند آرتروز و مشکلات ساختاری را بررسی کنند.
آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی (MRA) می‌تواند تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم لگن شما ارائه دهد. MRA فناوری MRI را با ماده‌ای کنتراست که به فضای مفصل لگن تزریق می‌شود، ترکیب می‌کند تا دیدن پارگی لابروم آسان‌تر شود.
تزریق بی‌حسی
درد لگن می‌تواند ناشی از مشکلات درون مفصل یا خارج از مفصل باشد. پزشک ممکن است تزریق ماده بی‌حس‌کننده به فضای مفصل را پیشنهاد دهد. اگر این کار درد شما را تسکین دهد، به احتمال زیاد مشکل در داخل مفصل لگن است.
درمان پارگی لابروم لگن
چندین گزینه برای درمان پارگی لابروم لگن وجود دارند. به‌طور معمول، پزشک شما ابتدا درمان‌های غیرجراحی را توصیه می‌کند، اما بسته به شدت پارگی و درد شما، جراحی ممکن است بهترین رویکرد درمانی باشد.
درمان‌های غیرجراحی
درمان‌های غیرجراحی برای پارگی لابروم لگن بر مدیریت علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر به لابروم تمرکز دارند:
- استراحت و تغییر فعالیت با هدف کاهش یا حذف حرکاتی است که باعث درد می‌شوند و آسیب را تشدید می‌کنند.
- داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن می‌توانند به مدیریت درد و التهاب کمک کنند.
- تزریق استروئیدها و داروهای بی‌حسی به لگن می‌توانند به‌طور موقت درد و التهاب را تسکین دهند. البته اگر داروهای بدون نسخه باعث تسکین نشوند، از این داروها استفاده می‌شود.
- فیزیوتراپی شامل تمریناتی است که می‌تواند به تقویت و کشش عضلات لگن شما کمک کند تا بتوانند بهتر از مفصل حمایت کرده و به شما اجازه دهند با درد کمتری حرکت کنید.
جراحی پارگی لابروم لگن
اگر پارگی لابروم لگن شما شدید باشد، یا اگر پس از امتحان گزینه‌های غیرجراحی همچنان درد داشته باشید، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. شایع‌ترین جراحی برای ترمیم پارگی لابروم لگن، جراحی آرتروسکوپی است.
در طول این روش، جراح ارتوپد چندین برش کوچک برای دسترسی به لگن ایجاد می‌کند. او با کمک دوربینی مخصوص به نام آرتروسکوپ، محل پارگی لابروم را پیدا کرده و از ابزارهای جراحی برای ترمیم آن استفاده می‌کند.
ترمیم پارگی لابروم لگن ممکن است شامل برداشتن بخش‌های فرسوده لابروم، بخیه زدن پارگی یا استفاده از بافت‌های سایر قسمت‌های بدن برای جایگزینی بخش از دست رفته لابروم باشد.
اگر پارگی لابروم ناشی از سندروم گیرافتادگی لگن باشد، جراح با تغییر شکل استخوان‌های مفصل لگن مشکل آن را برطرف می‌کند تا بتوانید به‌صورت راحت‌تر حرکت کنید.
بهبودی پس از ترمیم لابروم لگن
جراحی آرتروسکوپی معمولاً روشی سرپایی است؛ به این معنی که می‌توانید همان روز بعد از عمل به خانه بروید. پس از ترمیم لابروم لگن، تقریباً بلافاصله قادر خواهید بود به فعالیت‌های کم‌برخورد مانند راه رفتن بازگردید. جراح شما را به فیزیوتراپ ارجاع می‌دهد تا تمرینات لگن را برای بازگرداندن دامنه حرکتی و تقویت مفصل شروع کنید.
اگر شغل شما در محیطی با فعالیت کم، مانند کار دفتری، است، ممکن است بتوانید یک تا دو هفته پس از جراحی پارگی لابروم لگن مشغول به کار شوید. اگر شغل شما فشار قابل توجهی بر لگن وارد می‌کند، می‌توانید با فیزیوتراپ خود برای تعیین تاریخ بازگشت ایمن به کار صحبت کنید یا درمورد تغییرات شغلی با کارفرمای خود حرف بزنید تا به شما اجازه دهد تا زمان بهبودی کامل، فعالیت‌های سبک‌تر انجام دهید.
چگونه می‌توانم از پارگی لابروم لگن پیشگیری کنم؟
معمولاً نمی‌توانید از پارگی لابروم لگن پیشگیری کنید؛ زیرا بیشتر پارگی‌ها ناشی از شکل طبیعی مفصل لگن شما (اگر سندروم گیرافتادگی مفصل ران یا FAI دارید)، اختلالی غیرقابل پیشگیری مانند آرتروز یا آسیب‌های غیرمنتظره هستند.
برای کاهش خطر آسیب، به نکات ایمنی زیر توجه کنید:
- خانه و محل کار خود را مرتب کنید؛ به‌طوری که به وسایل گیر نکنید و نیفتید.
- برای برداشتن اشیاء از روی کمد و کابینت روی صندلی و میز نروید و از نردبانی مناسب استفاده کنید.
- اگر در حین راه رفتن مشکل دارید و فکر می‌کنید ممکن است بیفتید از عصا یا واکر استفاده کنید.
در طول ورزش یا سایر فعالیت‌های بدنی:
- از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنید.
- اگر در حین یا بعد از فعالیت بدنی لگن شما درد می‌کند، «فعالیت بدنی را ادامه ندهید».
- پس از فعالیت شدید استراحت کنید و به بدن اجازه ریکاوری بدهید.
- قبل از بازی یا ورزش، تمرینات کششی و گرم کردن انجام دهید.
- پس از فعالیت بدنی، تمرینات کششی و سرد کردن انجام دهید.
چه زمانی باید به پزشک خود مراجعه کنم؟
درد لگن بسیار شایع است و می‌توانید بسیاری از علل آن را در خانه با استراحت، استفاده از کمپرس یخ و مسکن‌های بدون نسخه درمان کنید. اگر درد، سفتی و سایر علائم در لگن شما پس از چند هفته به‌صورت خود به خودی بهتر نشدند، به پزشک مراجعه کنید. دردی که عود می‌کند یا احساس می‌کنید بدتر می‌شود را نادیده نگیرید.
اگر هر یک از علائم زیر را تجربه می‌کنید، به اورژانس مراجعه کنید:
- درد شدید لگن یا کشاله ران
- تجربه تروما مانند افتادن یا تصادف رانندگی
- ناتوانی در حرکت دادن یا تحمل وزن روی لگن یا پا
جمع‌بندی
شنیدن اینکه چیزی در داخل بدن شما پاره شده است، ترسناک است، اما شما گزینه‌های زیادی برای مدیریت پارگی لابروم لگن خواهید داشت. ارائه‌دهنده شما احتمالاً ابتدا چند ماه درمان‌های غیر جراحی را پیشنهاد می‌کند. بسیاری از مردم می‌توانند علائم خود را به اندازه کافی مدیریت کنند که نیازی به جراحی نداشته باشند. با این حال، اگر بعد از مدتی همچنان درد دارید، ممکن است به آرتروسکوپی لگن نیاز داشته باشید.
چه به جراحی برای ترمیم پارگی لابروم لگن نیاز داشته باشید و چه نه، در مورد احساس خود با ارائه‌دهنده خود صحبت کنید. نباید مجبور باشید با درد زندگی کنید، و ناراحتی دائمی برای سلامتی خوب نیست. با ارائه‌دهنده خود در مورد آنچه احساس می‌کنید و اینکه علائم شما چقدر بر فعالیت‌های روزمره شما تأثیر می‌گذارد، صادق باشید. آنها به شما کمک خواهند کرد تا راه‌هایی برای بازگشت به حالت عادی پیدا کنید.
منابع
مطالب مشابه
در عقب زدگی زانو، مفصل زانو در جهت اشتباه خم می‌شود که اغلب منجر به تورم، درد و آسیب بافتی می‌گردد. در موارد شدید، رباط‌هایی مانند رباط صلیبی قدامی (ACL)، رباط صلیبی خلفی (PCL)، یا رباط پوپلیتئال (رباطی که در امتداد پشت زانو قرار دارد) ممکن است دچار پیچ‌خوردگی (رگ به رگ شدن) یا پارگی شوند.
عفونت مفصل لگن وضعیتی جدی است که زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها به لگن یا بافت استخوانی اطراف آن حمله کنند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث درد شدید، تورم و سفتی قابل توجهی شوند و حرکت یا استفاده عادی از مفصل لگن را دشوار سازند.
عفونت زانو وضعیت پزشکی جدی‌ای است که اغلب به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد. هنگامی که باکتری‌ها باعث آلوده شدن مایع مفصلی (مایعی که مفصل زانو را روان می‌کند) می‌شوند، عفونتی به نام عفونت مفصلی اتفاق میفتد.
آرتریت زانو به التهاب و تخریب غضروف مفصل زانو اشاره دارد؛ غضروفی که وظیفه دارد به‌عنوان ضربه‌گیر استخوان‌ها عمل کند و خم و راست شدن نرم و روان زانو را امکان‌پذیر سازد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) برای لگن، گزینه درمانی ترمیمی است که برای رفع درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز، پارگی‌های لابروم، یا سایر آسیب‌های بافت نرم طراحی شده است.
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر می‌کند. می‌تواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.