پارگی تاندون کالکانئال (تاندون آشیل) به طرز عجیبی غالبا تشخیص داده نمی شود و علائم این ضایعه به اشتباه به کشیدگی یا پارگی تاندون پلانتاریس نسبت داده می شود.
آسیب شناسی
پارگی تاندون آشیل تقریبا همیشه کامل است و معمولا حدود 5 سانتی متری بالای محل اتصال تاندون ه استخوان روی می دهد. اگر این ضایعه درمان نشود، به طور خود به خودی بهبود می یابد اما تاندون در طولی درازتر ترمیم می شود و عملکرد پا در اثر این امر کاهش می یابد.
علائم پارگی تاندون آشیل پا
- هنگام دویدن یا پریدن، بیمار ناگهان دردری شدید در پشت مچ پا احساس می کند. بیمار ممکن است تصور نماید چیزی به او برخورد کرده است.
- وی می تواند راه برود اما فقط با لنگیدن شدید.
- در معاینه بالینی پشت پاشنه پا، تندرنس در محل پارگی تاندون آشیل وجود دارد.
- افزایش ضخامت ناحیه آسیب به علت تجمع خون و ادم پاراتنون وجود دارد، اما معمولا می توان شکافی را در این مسیر تاندون احساس نمود.
- قدرت فلکشن مچ پا به سمت پایین به شدت کاهش یافته است، اگرچه مقداری از این عملکرد با عمل عضلات تیبالیس خلفی، عضلات پرونئال و فلکسورهای انگشتان باقی مانده است.
یک آزمون مفید برای تشخیص این ضایعه، فشار دادن توده عضلات پشت ساق در دو طرف است. به طور طبیعی این حرکت باعث حرکت فلکشن مچ پا به سمت پایین در حد خفیف می شود. (اما در شرایطی که تاندون پاره شده باشد، این حرکت دیده نمی شود.)
تشخیص پارگی تاندون آشیل
باقی ماندن مقداری از عملکرد فلکشن مچ پا به سمت پایین ممکن است، افراد ناآگاه را به اشتباه بیاندازد. آزمون حیاتی در این مورد این است که از بیمار بخواهید در حالی که روی پای مبتلا ایستاده، پاشنه پایش را از روی زمین بلند نماید.
اگر تاندون پاره شده باشد، انجام این حرکت امکان پذیر نخواهد بود. در موارد مشکوک، با استفاده از اولتراسوند یا MRI می توان حفره ای را در تاندون مشاهده نمود.
درمان پارگی تاندون آشیل
-
درمان غیر جراحی
در موارد انتخاب شده معمولا در بیماران مسن که کمتر به عملکرد مچ پا نیاز دارند، می توان از درمان های غیرجراحی استفاده نمود.
از این روش های غیرجراحی، تنها در مواردی می توان استفاده نمود که دو انتهای تاندون پاره شده را بتوان با فلکشن غیر فعال مچ پا به هم نزدیک نمود.
سپس مچ پا در یک گچ زیر زانو به مدت 5 هفته بی حرکت می شود. جهت در استراحت قرار گرفتن تاندون و جلوگیری از افزایش طول آن، کف پا کمی در وضعیت اکوینوس گچ گرفته می شود.
-
جراحی پارگی تاندون آشیل
برای اکثریت بیماران جوان تر، به ویژه کسانی که می خواهند فعالیت ورزشی را ادامه دهند، درمان جراحی ترجیح داده می شود.
با انجام جراحی، با استفاده از بخیه های غیرقابل جذب با نخ های مصنوعی، تاندون ترمیم می شود. پس از جراحی جهت کاهش فشار وارده بر خط بخیه، اندام در وضعیت فلکشن زانو در زاویه 90 درجه و فلکشن مچ پا به سمت پایین در حد متوسط به مدت 2 هفته در گچ بی حرکت می گردد.
درمان جراحی پارگی تاندون آشیل
- برای چهار هفته بعدی اندام در یک گچ زیر زانو در وضعیت زاویه 90 درجه مچ پا بی حرکت می گردد.
- بعضی پروتکول ها، استفاده زودتر از اندام تحت نظر متخصص فیزیوتراپی را اجازه می دهند.
- درمان جراحی یا گچ گیری به تنهایی باید پس از برداشتن گچ با انجام ورزش های شدید برای تقویت عضلات ساق پا تحت نظر یک متخصص فیزیوتراپی کامل گردد.
سایر مقالات ارائه شده:
مطالب مشابه
عمل کوردکامپرشن لگن، عملی جراحی است که برای درمان استئونکروز مفصل ران استفاده می‌شود. این روش شامل ایجاد سوراخی بزرگ، یا چندین سوراخ کوچک در استخوان مرده سر استخوان ران به منظور کاهش فشار در استخوان است. این کار امکان افزایش جریان خون را فراهم کرده و کانال‌هایی برای رگ‌های خونی جدید ایجاد می‌کند تا مناطق آسیب‌دیده مفصل ران را تغذیه کنند. این روش می‌تواند تخریب استخوان و مفصل ران را کُند یا متوقف کند.
پس از جراحی رباط صلیبی، تجربه مقداری درد طبیعی است. سطوح درد می‌توانند بر اساس شرایط فردی متفاوت باشند، اما به‌طور کلی، درد خفیف تا متوسط نشان می‌دهد که بدن در حال بهبودی است. اما درد شدید ، تیز یا دردی که به‌جای بهبودی، بدتر شود نگران‌کننده است و گاها نشانه عفونت، لخته‌ی خون یا بهبود نامناسب است.
عفونت مفصل لگن وضعیتی جدی است که زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها به لگن یا بافت استخوانی اطراف آن حمله کنند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث درد شدید، تورم و سفتی قابل توجهی شوند و حرکت یا استفاده عادی از مفصل لگن را دشوار سازند.
عفونت زانو وضعیت پزشکی جدی‌ای است که اغلب به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد. هنگامی که باکتری‌ها باعث آلوده شدن مایع مفصلی (مایعی که مفصل زانو را روان می‌کند) می‌شوند، عفونتی به نام عفونت مفصلی اتفاق میفتد.
آرتریت زانو به التهاب و تخریب غضروف مفصل زانو اشاره دارد؛ غضروفی که وظیفه دارد به‌عنوان ضربه‌گیر استخوان‌ها عمل کند و خم و راست شدن نرم و روان زانو را امکان‌پذیر سازد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) برای لگن، گزینه درمانی ترمیمی است که برای رفع درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز، پارگی‌های لابروم، یا سایر آسیب‌های بافت نرم طراحی شده است.
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر می‌کند. می‌تواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.