جراحی تعویض مفصل زانو برای همه سنین راهکار مناسبی نیست. پزشک متخصص به‌طور معمول به کسانی ایمپلنت زانو را توصیه می‌کند که 50سالگی را گذرانده‌اند. البته سبک زندگی و وضعیت کلی سلامت بیمار، آسیبی که به زانو وارد شده، میزان درد و مقدار تحرک زانو، همگی روی انتخاب بهترین روش درمان زانو درد تأثیر دارند. در این مقاله، به توضیح تعویض مفصل زانو در سالمندان می‌پردازیم.
سن مناسب جراحی تعویض مفصل زانو چیست؟
بیشترین جراحی تعویض مفصل زانو یا ایمپلنت زانو در سنین بالای 50 سال انجام می‌شوند. هرچه سن بالاتر می‌رود، امکان اثربخشی درمان‌های جایگزین کاهش یافته و تعویض مفصل زانو در سالمندان ضروری‌تر می‌شود.
البته شیوع آرتروز، به‌عنوان شایع‌ترین دلیل تعویض مفصل زانو، با افزایش سن بیشتر هم می‌شود. خانم‌ها در سنین 45 تا 50 سال، و آقایان در سنین 55 تا 60 سال علائم اولیه آرتروز را نشان می‌دهند.
نکته مهم اینکه درد هنگام راه رفتن بعد از عمل تعویض مفصل زانو و انجام حرکت‌های ورزشی، طبیعی است. شاید پاهای بیمار متورم هم بشوند.
اما کاهش درد، بازیابی توان و دامنه حرکتی و کاهش وابستگی به دیگران، مهم‌ترین مزایای جراحی تعویض مفصل زانو در سالمندان هستند.
نکته دیگر اینکه روش جراحی، جنس پروتز زانو و مراقبت‌های بعد از عمل، برای بیمارانی که سن‌وسال بیشتری دارند، باید به‌دقت برنامه‌ریزی شوند. به همین خاطر، توصیه می‌کنیم به پزشک مجرب مراجعه کنید.
دکتر علیرضا امین جواهری، جراح و متخصص ارتوپدی، و فوق‌تخصص جراحی زانو و لگن از سو‌ئیس، سال‌هاست عمل تعویض مفصل زانو را با درصد موفقیت بالایی انجام می‌دهند.
پس اگر می‌خواهید جراحی مطمئنی داشته باشید، و زانویتان هر چه زودتر بهبودی کامل پیدا کند، برای گرفتن وقت معاینه و مشاوره با دکتر امین جواهری، با شماره تلفن 02129123462 تماس بگیرید.
بهبودی بعد از تعویض مفصل زانو در سالمندان چقدر طول می‌کشد؟
بهبودی بعد از ایمپلنت زانو بسته به روش جراحی و آسیبی که به زانو وارد شده، ممکن است بلافاصله بعد از به هوش آمدن باشد یا چند روزی طول بکشد.
فیزیوتراپ به بیمار کمک می‌کند تا توان حرکتی خود را خیلی سریع به دست بیاورد. مرخصی از بیمارستان هم به‌طور معمول دو یا سه روز بعد از عمل جراحی است.
بیمار بعد از رفتن به خانه، باید برنامه فیزیوتراپی را زیر نظر فیزیوتراپ انجام بدهد؛ داروهایش را به‌موقع مصرف کند، و توصیه‌های پزشک خود را موبه‌مو اجرا نماید.
دوره بهبودی جراحی تعویض مفصل زانو در سالمندان حدود سه ماه است. بسیاری از بیماران طی دو تا سه هفته اول، به عصا یا واکر نیاز دارند.
طی یک تا یک‌ونیم ماه بعد از عمل، درد و تورم کاهش زیادی یافته، و دامنه حرکتی زانوی بیمار خیلی بهتر می‌شود. در این دوره، باید جلسه‌های فیزیوتراپی بسیار جدی گرفته شوند.
در نهایت اینکه بهبودی کامل و راه افتادن مفصل زانوی جدید حدود دو سال طول می‌کشد. در این مدت، بافت زخم هم خوب شده، و ماهیچه‌ها با ورزش و حرکات فیزیوتراپی ترمیم می‌شوند.
حتما بخوانید: مراقبت‌های بعد از جراحی تعویض مفصل زانو
جمع‌بندی
تعویض مفصل زانو در سالمندان و افرادی که آرتروز شدید دارند، و دامنه حرکتی‌شان خیلی کاهش یافته، ضروری است. این عمل جراحی باعث از بین رفتن درد زانو و افزایش توان حرکتی در فرد می‌شود. البته کسانی که کمتر از 50 سال دارند، می‌توانند سراغ درمان‌های جایگزین بروند.
اگر پرسشی درباره انواع روش‌ها و رویکردها در جراحی تعویض مفصل زانو یا همان ایمپلنت زانو دارید، حتما بقیه مقاله‌های وب‌سایت دکتر امین جواهری را بخوانید. ما درباره پرسش‌های پرتکراری که دریافت می‌کنیم، مقاله‌های به‌روز و جامعی نوشته و منتشر می‌کنیم، تا شما هر چه سریع‌تر، پاسخ آن‌ها را پیدا کنید.
منابع:
مطالب مشابه
مور مور شدن پا به‌دلایل متعددی اتفاق میفتد و می‌تواند ناشی از بیماری‌های متفاوتی باشد. به‌عنوان مثال، دیابت کنترل‌نشده می‌تواند به زخم‌های مزمن و درنهایت قطع عضو منجر شود. مشکلات دیسک کمر ممکن است با بی‌اختیاری ادرار، اختلالات جنسی یا حتی فلج همراه شوند. در موارد مسمومیت نیز، مور مور شدن پا می‌تواند نشانه‌ای خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
شکستگی رقصنده در پنجمین متاتارس زمانی رخ می‌دهد که تاندون یا رباط متصل به استخوان، قطعه کوچکی از استخوان را جدا می‌کند. این آسیب اغلب به‌دلیل انقباض ناگهانی و شدید عضلانی رخ می‌دهد که باعث شکستن قطعه‌ای از استخوان می‌شود.
شیوع روماتیسم مفصلی در زنان جوان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان است و این نسبت با افزایش سن کاهش می‌یابد. بیشترین تشخیص‌ها در زنان جوان 25 تا 45 ساله رخ می‌دهد.
سندرم تونل تارسال (TTS) می‌تواند باعث درد، بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در پاها شود. این بیماری به‌خاطر التهاب عصب تیبیال خلفی که در امتداد قسمت داخلی مچ پا قرار دارد، ایجاد می‌شود. التهاب به‌دلیل آسیب عصبی و فشردگی اتفاق میفتد.
سزاموئیدیت، اختلالی است که در آن استخوان‌های سزاموئید و بافت‌های نرم اطراف آن‌ها دچار التهاب و درد می‌شوند. درد در زیر مفصل انگشت شست پا احساس می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند افراد جوان و فعال بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.
مورتون نوروما (نوروم مورتون) التهاب عصبی در پای شما است. این بیماری به‌خاطر بزرگ شدن اعصاب بین انگشتی، بین استخوان‌های متاتارس، که پا را به انگشتان سوم و چهارم (انگشتان میانی نزدیک به انگشت کوچک پا) متصل می‌کنند، اتفاق میفتد.
بیماری متاتارسالژیا به درد و التهاب در قسمت توپی‌شکل کف پا اشاره دارد. این ناحیه بین قوس‌ها و انگشتان پا در کف پا قرار دارد. درد ناشی از متاتارسالژیا معمولاً زیر یک یا چند استخوان از پنج استخوان در پایه انگشتان پا و بالای استخوان متاتارس رخ می‌دهد.
التهاب فاشیای پلانتار زمانی اتفاق میفتد که فاشیا بیش‌ازحد استفاده شود یا به‌صورت مداوم تحت کشش باشد. آسیب به این رباط باعث تورم آن می‌شود. این التهاب باعث می‌شود راه رفتن با درد همراه باشد.
آرتریت روماتوئید (RA) در پاها به‌دلیل بیماری‌ای خودایمنی رخ می‌دهد. درنتیجه سیستم ایمنی بدن فرد به اشتباه به بدن خود حمله می‌کند. این حمله باعث التهاب در پوشش مفاصل می‌شود، به غضروف‌های موجود در آن‌ها آسیب وارد می‌کند و درنهایت مفاصل آسیب‌دیده و بافت‌های پشتیبان آن‌ها را از بین می‌برد.
درد کف پا در هنگام راه رفتن می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی، ازجمله پوشیدن کفش‌های نامناسب، انجام فعالیت‌هایی مانند دویدن یا پیاده‌روی‌های طولانی‌مدت، ایستادن طولانی در محل کار و … باشد. این درد ممکن است از مشکلاتی در استخوان‌ها، اعصاب، غضروف، تاندون‌ها یا رباط‌های پا ناشی شود.