روماتیسم مفصلی در مردان

یک روز صبح در سال 1972 ، بیل مولویهیل از شدت درد و سفتی آرنج از خواب بیدار شد.

" مولویهیل می گوید ، در زاویه 90 درجه قفل شده بودم و نمی توانستم آن را باز کنم. دیگر نیز هرگز نتوانستم آن را به طور کامل باز کنم. ” او اکنون 68 ساله است و در سینسیناتی زندگی می كند.

در آن زمان ، مولویهیل فکر کرد که در حال بازی در بسکتبال از آرنج آسیب دیده است. وقتی دکترش به او گفت که به آرتریت روماتوئید (RA) مبتلا است ، با خود فکر کرد ، "این نمی تواند درست باشد. فقط افراد مسن به رماتیسم مفصلی مبتلا می شوند! "

اما این درست نیست همچنین این درست نیست که این بیماری فقط زنان را درگیر می کند ، گرچه احتمال ابتلا به این بیماری در زنان بیشتر از مردان است.

آیا درمان خیلی سخت است؟

مردان بیشتر در سنین میانسالی خود به رماتیسم مفصلی مبتلا می شوند تا نسبت به سال های طلایی جوانی.

اگر برای شما اتفاق بیفتد ، ممکن است وسوسه شوید که خودتان درد را تسکین دهید ، اما مراجعه به پزشک جهت بررسی آن را به تعویق نیندازید. جیمز اودل ، پزشک و رئیس گروه روماتولوژی در مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها ، می گوید ، مهم است که بیماری تشخیص داده شده و درمان سریعا شروع شود.

تشخیص رماتیسم مفصلی در مردان ممکن است کمی دشوار باشد زیرا ابتدا اغلب مفاصل کوچک دست مانند مفاصل یا بند انگشتان یا انگشتان پا را درگیر می کند. اودل می گوید: "در مردان با دستهای بزرگ ، عضلانی یا استخوانی ، یافتن تورم در بین مفاصل دشوارتر است."

تیفانی تافت ، روانشناس ، می گوید مردان کمتر می توانند در مورد دردهای خود صحبت کنند.

تافت می گوید ، زن و مرد از نظر آشکار بودن بیماری در آنها متفاوت هستند. مردان " معمولا ناراحتی و مشکلات خود را بیان نمی کنند و آنها را در خود حفظ میکنند . همه این موارد می توانند باعث شوند که مرد از کمک خواستن احساس شرم کند. "

حتما مطالعه کنید: چرا زنان بیشتر دچار آرتروز می شوند؟

چه عواملی باعث رماتیسم مفصلی می شود؟

اودل می گوید ، برخی از ژن ها شما را در معرض ابتلا به رماتیسم مفصلی قرار می دهند. سالها بعد ، چیزی مانند سیگار کشیدن یا عفونت باعث شروع بیماری می شود.

"مردان مبتلا به رماتیسم مفصلی ممکن است تاثیر ژنتیکی بیشتری برده باشند. زنان بیشتر از مردان به رماتیسم مفصلی مبتلا می شوند اما مردان ژن های بد بیشتری دارند. "

رماتیسم مفصلی بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد. به مفاصل و اندامها از جمله قلب ، ریه ها یا چشم ها حمله می کند. این باعث می شود بدن به جای اینکه آنطور که باید با بیماری مبارزه کند ، به بافتهای خود حمله کند.

اودل می گوید ، از آنجا که مردان کمتر از زنان به رماتیسم مفصلی مبتلا می شوند ، به ندرت در بررسی ها و تحقیقات شرکت می کنند ، بنابراین ما اطلاعات زیادی نداریم که نشان دهد این بیماری به طور متفاوتی بر روی آنها تأثیر می گذارد.

هرچه سریعتر درمان را شروع کنید

به محض مشاهده علائمی مانند گرمی یا تورم مفاصل یا سفتی آنها در صبح، به پزشک مراجعه کنید. از این طریق می توانید سایر علل مانند تروما را رد کنید. درمان زود و تهاجمی با داروها می تواند التهاب را متوقف کرده و از مفاصل شما در برابر آسیب محافظت کند.

مولویهیل می گوید ، در دهه 1970 ، پزشکان برای تسکین درد و تورم، رماتیسم مفصلی را با داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) درمان می کردند.

"من با چهار آسپرین در روز شروع کردم و در نهایت تا 28 تا در روز پیش رفتم. در نتیجه ، به زخم معده مبتلا شدم. ”

پزشکان قبل از تجویز داروهای قوی تر مانند کورتیزون ، منتظر می ماندند تا رماتیسم مفصلی بسیار وخیم شود. "من یک درد خاصی در انگشت کوچکم احساس کردم که بسیار دردناک بود و گفتم:" دیگر هرگز! "

او همچنین برای بازسازی مفاصل آسیب دیده پای خود جراحی داشته است. به گفته او ، در نهایت ، شماره کفش او از 11.5 به 8 تبدیل شد.

عوارض جانبی درمان

پزشکان هنوز از NSAID ها برای درمان علائم رماتیسم مفصلی استفاده می کنند ، اما داروهای موثرتری نیز دارند که خود بیماری را متوقف می کنند. آنها این داروها را داروهای اصلاح کننده آنتی روماتوئید یا DMARD می نامند ، اما شما باید از عوارض جانبی و خطرات آن آگاه باشید.

اودل می گوید: "مردان هنگام مصرف این داروها باید نگران بچه دار شدن باشند." متوترکسات که اغلب به عنوان اولین درمان رماتیسم مفصلی تجویز می شود ، ممکن است به دلیل تغییر DNA در اسپرم، نقایص مادرزادی را ایجاد کند.