بررسی اجمالی درمان
آرتروز زانو می تواند شما را از فعالیت عادی‌تان باز دارد. ممکن است در پیاده روی های طولانی خسته شوید یا در هنگام استفاده از پله اجتناب کنید. اما وقتی تحرک بدن‌تان را به علت درد آرتروز زانو کاهش دهید ، درنتیجه رباط‌ها، تاندون‌ها و عضلات اطراف آن کوتاه شده و ضعیف‌تر می‌شوند.
حرکت همچنین مایع میان مفصلی را به داخل و خارج از فضای مفصل پمپ می کند که به سلامت زانوی شما کمک می کند. هنگامی که شما به اندازه کافی حرکت نمی کنید، مقداری از عملکرد پمپاژ طبیعی را از دست می دهید.
هدف فیزیوتراپی آسان‌تر کردن کارها و فعالیت‌های روزانه است و می تواند به حرکت بهتر و تسکین درد شما کمک کند.
ممکن است فقط فیزیوتراپیست ویزیت کند. اما شما می توانید چیزهای زیادی یاد بگیرید، از جمله:
- زانوی شما چگونه کار می کند و آرتروزبا مفصل چه می کند.
- راه هایی برای وارد کردن فشار کمتر به زانو، مانند حمل بارهای سبک تر، کاهش وزن اضافی یا استفاده از عصا.
- چگونگی استفاده از گرما یا سرما در خانه برای کاهش درد خود.
- ایده هایی برای فعالیت ها و ورزش هایی که زانوی شما را قوی تر می کند.
حتما بخوانید: عوارض آرتروز زانو
انواع فیزیوتراپی
فیزیوتراپی زانو تقریباً همیشه شامل ورزش می شود که می تواند شامل کشش، انجام تمرینات اصلی ، تقویت قدرت و راه رفتن باشد. ممکن است تمریناتی را بیاموزید که به شکل شگفت‌انگیزی در جهت بهبودی شما کمک می‌کنند - عضلات قوی مرکزی (که شامل عضلات شکم و پشت، اطراف گردن و تیغه های شانه و اطراف لگن، باسن، کشاله ران و باسن هستند) و لگن می‌توانند به کنترل درد زانو، به بهبود وضعیت بدنی، تعادل، قدرت و حرکت هماهنگ، محافظت از بدن در برابر آسیب کمک کنند و شما را قادر به انجام فعالیت های بیشتر کنند. فیزیوتراپیست شما همچنین تمریناتی را به شما آموزش می دهد که می توانید در خانه انجام دهید.
فیزیوتراپیست با شما همکاری خواهد کرد تا یک برنامه درمانی متناسب با مشکل و نیازهای شما تهیه کند. اهداف این برنامه درمانی می تواند شامل کاهش درد و تورم و افزایش انعطاف پذیری، قدرت، تعادل و استقامت باشد.
فیزیوتراپیست شما ممکن است از موارد زیر برای درمان استفاده کند:
منوآل تراپی یا درمان دستی
درمان دستی (گاهی اوقات فعالیت بدنی نیز نامیده می شود) یک اصطلاح کلی برای درمان است که بیشتر با دست انجام می شود. اهداف درمان دستی شامل آرامش، کاهش درد و افزایش انعطاف پذیری است.
درمان دستی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ماساژ دادن: فشار به بافت های نرم بدن مانند ماهیچه ها می تواند به آرامش عضلات، افزایش گردش خون و کاهش درد در بافت های نرم کمک کند.
- حرکت دادن: حرکات آهسته و شمرده برای چرخاندن، کشیدن یا فشار دادن استخوان‌ها و مفاصل مورد استفاده قرار می‌گیرند. این می تواند به شل شدن و منعطف شدن بافت های سفت اطراف مفصل کمک کند و به انعطاف پذیری و هم ترازی کمک کند.
- اعمال فشار: در این روش به یک مفصل فشار وارد می‌شود. می‌توان این کار را با دست یا دستگاه های مخصوص انجام داد. نیروی دقیق و کنترل شده ای که بر روی مفصل استفاده می شود، بسته به شرایط بیمار، می‌تواند از ملایم تا قوی و از آهسته تا سریع قابل تغییر باشد.
اولتراسوند
اولتراسوند امواج صوتی با فرکانس بالاست که در محدوده شنوایی انسان ها نیست و افراد قادر به شنیدن آن نیستند. این امواج صوتی گاهی اوقات برای درمان اسپاسم و درد عضلانی و بهبودی درد آرتروز استفاده می شود.
اگر در طول فیزیوتراپی از اولتراسوند با شدت بالا استفاده شود گرمای شدیدی ایجاد می کند که ممکن است به کاهش اسپاسم عضلانی، شل شدن و گرم شدن ماهیچه ها و افزایش کشش عضلانی قبل از حرکات کششی و ورزش کمک کند. و در شدت های کمتر، می تواند این اثر شفابخش را بدون گرم کردن بافت ها داشته باشد.
اولتراسوند همچنین بر روند تسریع بهبودی سلول ها تاثیر مثبت دارد اما استفاده بیش از حد از خواص گرمایی یا غیر گرمایی سونوگرافی می تواند به بافت ها آسیب برساند. همچنین این نکته قابل ذکر است که اولتراسوند معمولا برای کودکان استفاده نمی شود.
تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)
تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) درمانی است که از جریان الکتریکی خفیف برای کاهش یا قطع درد استفاده می کند.
جریان ضعیف برق از طریق قطعات کوچکی از موادی رسانای الکتریسیته (الکترودها) منتقل می شود. الکترود ها روی پوست نزدیک موضع درد قرار می گیرند. هنگامی که جریان تخلیه می شود، برخی افراد درد کمتری را تجربه می کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که الکتریسیته از الکترودها اعصاب ناحیه آسیب دیده را تحریک می کند و سیگنال هایی را به مغز می فرستد که سیگنال های درد طبیعی را در هم می زند. نظریه دیگر این است که تحریک الکتریکی عصب ممکن است به بدن کمک کند تا مسکن های طبیعی به نام اندورفین تولید کند که ممکن است درک درد را برای مغز مسدود کند.
فیزیوتراپیست شما ممکن است از گرما و سرما نیز استفاده کند و نحوه استفاده از این تکنیک ها را به شما آموزش دهد. یا درخصوص نیاز شما به استفاده از زانوبند تصمیم بگیرد.
بسته به نوع آرتروزعموما فیزیوتراپی باید برای همه بیماران مبتلا به آرتروز زانو آغاز شود. ورزش برای کنترل درد موثر است و همچنین عملکرد فیزیکی را در کوتاه مدت بهبود می بخشد.تمرینات در ابتدا باید تحت نظارت یک فیزیوتراپیست انجام شوند و در صورت آموزش صحیح، این تمرینات را می توان در خانه انجام داد، اگرچه تحقیقات نشان داده است که ورزش گروهی همراه با ورزش خانگی موثرتر است.
اگر شما نیز از درد رنج می‌برید و به دنبال روش درمانی مؤثر برای درمان آرتروز زانو هستید، می‌توانید برای گرفتن نوبت معاینه بیماری‌های زانو و لگن با مطب دکتر امین جواهری تماس بگیرید.
منابع:
مطالب مشابه
عفونت مفصل لگن وضعیتی جدی است که زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها به لگن یا بافت استخوانی اطراف آن حمله کنند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث درد شدید، تورم و سفتی قابل توجهی شوند و حرکت یا استفاده عادی از مفصل لگن را دشوار سازند.
عفونت زانو وضعیت پزشکی جدی‌ای است که اغلب به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد. هنگامی که باکتری‌ها باعث آلوده شدن مایع مفصلی (مایعی که مفصل زانو را روان می‌کند) می‌شوند، عفونتی به نام عفونت مفصلی اتفاق میفتد.
آرتریت زانو به التهاب و تخریب غضروف مفصل زانو اشاره دارد؛ غضروفی که وظیفه دارد به‌عنوان ضربه‌گیر استخوان‌ها عمل کند و خم و راست شدن نرم و روان زانو را امکان‌پذیر سازد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) برای لگن، گزینه درمانی ترمیمی است که برای رفع درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز، پارگی‌های لابروم، یا سایر آسیب‌های بافت نرم طراحی شده است.
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر می‌کند. می‌تواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.
استئوکندرال زانو، به آسیب یا صدمه به غضروف مفصلی صاف اطراف مفصل زانو و استخوان زیرین غضروف اشاره دارد. میزان آسیب ممکن است از پارگی غضروف یا ترک خفیف استخوان گرفته تا شکستن قطعه‌ای از استخوان در داخل مفصل متغیر باشد.