کاهش وزن یک درمان اثبات شده برای درد آرتروز زانو در مراحل اولیه بیماری است، اما افراد کمی از آن استفاده می کنند. از دست دادن وزن اضافی با وجود داشتن زانو درد می تواند یک چالش بزرگ به نظر برسد. در زیر چند ایده برای دستیابی به وزن مورد نظر و حفظ آن آورده شده است. گنجاندن تنها یک یا دو مورد از این ایده ها در برنامه روزانه تان ممکن است باعث کاهش وزن قابل توجهی شود. در صورت عدم دریافت نتیجه مطلوب و یا پیشرفت بیماری باید سایر روش های درمان آرتروز زانو را امتحان کنید.
حتما بخوانید: آرتروز زانو چیست؟
1. یک عادت بد را حذف کنید
حذف یک ماده چاق کننده یا شیرین از رژیم غذایی روزانه می تواند تفاوت زیادی در طول زمان ایجاد کند. به عنوان مثال، فردی می تواند یک کلوچه صبحگاهی را با یک تکه میوه جایگزین کند یا نوشیدنی های شیرین را با آب عوض کند.
2. غذا را از ابتدا درست کنید
با درست کردن وعده‌های غذایی از ابتدا، افراد می‌توانند از بیشتر چربی‌های ترانس و همچنین قند، افزودنی‌ها و نگهدارنده‌های غیرضروری که بسیاری از غذاهای فرآوری‌شده حاوی آنها هستند، اجتناب کنند. تحقیقات نشان می دهد که افزودنی ها و نگهدارنده ها با تورم و چاقی مرتبط هستند.
بیشتر بخوانید: علت زانو درد در زنان و راههای پیشگیری از آن
3. هر روز فیبر بیشتری بخورید
افزایش مصرف فیبر اغلب برای کاهش وزن توصیه می شود. خوردن غذاهای پر فیبر باعث می شود فرد احساس سیری کند و در نتیجه میل او به غذاهای پرکالری کاهش پیدا کند. چرا؟
غذاهای فیبردار با کالری کمتر فضای بیشتری را اشغال می کنند. یک آب نبات یا گرانولای قندی می تواند 180 تا 300 کالری داشته باشد. یک فنجان برگ سبز نپخته کمتر از 10 کالری دارد. یک سالاد سبزیجات بزرگ می تواند پر کننده باشد و کمتر از 100 کالری داشته باشد. (به خاطر داشته باشید که اضافه کردن تکه های بیکن، کروتون، مغزهای شیرین شده و سس های سنگین می تواند تا چند صد کالری اضافه کند.)
هضم غذاهای فیبری بیشتر طول می کشد. زمان هضم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما به طور کلی، غذاهای فیبری مانند میوه ها و سبزیجات زمان بیشتری برای تجزیه شدن در معده و روده بزرگ نیاز دارند و باعث می شوند افراد مدت ها پس از صرف غذا احساس سیری کنند. آب نبات و محصولات پخته شده مانند کراکر و کلوچه به سرعت هضم می شوند، بنابراین افراد زودتر احساس گرسنگی می کنند.
سبزیجات برگدار تنها غذاهای پر فیبر نیستند. سایر سبزیجات، میوه ها، حبوبات، جو دوسر و بسیاری از غذاهای دیگر سرشار از فیبر هستند.
4. هر روز چند کالری بیشتر بسوزانید
در حالی که کاهش کالری دریافتی مطمئن ترین راه برای کاهش وزن است، سوزاندن کالری نیز می تواند به کاهش وزن کمک کند. رفتن به باشگاه، شنا، و انجام ایروبیک در آب روش های آزمایش شده و واقعی برای سوزاندن کالری هستند، اما راههای دیگری نیز برای صرف انرژی وجود دارد. پیاده روی روزانه، باغبانی، یا انجام یوگای ملایم و حرکات کششی روی کف اتاق نشیمن، کالری بیشتری نسبت به یک جا نشستن می سوزاند.
5. قبل از خواب غذا نخورید
پایان دادن به میان وعده های بعد از شام و عادات غذایی اواخر شب راهی آسان برای کاهش وزن است. این رویکرد نه تنها کالری های غیر ضروری را کاهش می دهد، بلکه به بدن در هضم و متابولیسم غذا کمک می کند. در نتیجه سیستم گوارشی و متابولیک بدن در طول روز به بهترین شکل کار می کند.
6. نوشیدن الکل را متوقف کنید.
انواع نوشیدنی های حاوی کالری مایع که در حال حاضر مصرف می کنید را کنار بگذارید تا کالری دریافتی خود را کاهش دهید. به جای آن آب را انتخاب کنید، زیرا نه تنها کالری ندارد، بلکه به آبرسانی بدن نیز کمک می کند. همراه غذا یک لیوان بخورید تا شکمتان پر شود.
بیشتر بخوانید: جدیدترین روش های درمان قطعی زانو درد
7. در طول روز از میان وعده های سالم استفاده کنید
تا متابولیسم خود را بالا نگه دارید و گرسنگی خود را برطرف کنید. میوه‌های تازه را برای میان‌وعده‌های سریع با خود همراه داشته باشید، یا یک بار گرانولا با فیبر بالا را در کیف خود قرار دهید.
8. برای سوزاندن چربی و تسریع کاهش کالری خود، با یک دستگاه اسکی فضایی تمرین کنید.
کار کردن با دستگاه اسکی فضایی در مقایسه با دویدن روی تردمیل، فشار کمتری بر روی زانو، ران و کمر شما وارد می کند. روی پدال ها قدم بگذارید، میله ها را با دستان خود بگیرید و دست ها و پاهای خود را به جلو و عقب حرکت دهید. 30 دقیقه تمرین را در زمانی که برای اولین بار شروع می کنید، هدف قرار دهید و زمانی که ظرفیت هوازی شما بهبود یافت به تدریج آن را به 60 دقیقه افزایش دهید. چهار یا پنج روز در هفته ورزش کنید.
با دستگاه های بدنسازی مانند پرس سینه، پرس شانه، قایقی، اکستنشن عضله سه سر و .... تمرین کنید تا بدون اینکه به زانوهای خود فشار وارد کنید حداکثر عضله را بسازید. 10 تا 12 تکرار را هدف گذاری کرده، چهار یا پنج ست انجام دهید و دو یا سه روز در هفته ورزش کنید. برای بالا نگه داشتن ضربان قلب در بین ست ها استراحت کوتاهی داشته باشید.
با توجه به تحقیقات علمی، هر نیم کیلوگرم ماهیچه ای که به بدن خود اضافه می کنید، روزانه 30 تا 50 کالری اضافی می سوزاند. یک پزشک یا متخصص تغذیه می تواند به بیماران کمک کند تا در مورد ایده های بالا برای کاهش وزن و همچنین ایده های دیگر آنها را راهنمایی کند.
منبع:
مطالب مشابه
پس از جراحی رباط صلیبی، تجربه مقداری درد طبیعی است. سطوح درد می‌توانند بر اساس شرایط فردی متفاوت باشند، اما به‌طور کلی، درد خفیف تا متوسط نشان می‌دهد که بدن در حال بهبودی است. اما درد شدید ، تیز یا دردی که به‌جای بهبودی، بدتر شود نگران‌کننده است و گاها نشانه عفونت، لخته‌ی خون یا بهبود نامناسب است.
عفونت مفصل لگن وضعیتی جدی است که زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌های مضر مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها به لگن یا بافت استخوانی اطراف آن حمله کنند. این عفونت‌ها می‌توانند باعث درد شدید، تورم و سفتی قابل توجهی شوند و حرکت یا استفاده عادی از مفصل لگن را دشوار سازند.
عفونت زانو وضعیت پزشکی جدی‌ای است که اغلب به درمان فوری و تهاجمی نیاز دارد. هنگامی که باکتری‌ها باعث آلوده شدن مایع مفصلی (مایعی که مفصل زانو را روان می‌کند) می‌شوند، عفونتی به نام عفونت مفصلی اتفاق میفتد.
آرتریت زانو به التهاب و تخریب غضروف مفصل زانو اشاره دارد؛ غضروفی که وظیفه دارد به‌عنوان ضربه‌گیر استخوان‌ها عمل کند و خم و راست شدن نرم و روان زانو را امکان‌پذیر سازد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) برای لگن، گزینه درمانی ترمیمی است که برای رفع درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز، پارگی‌های لابروم، یا سایر آسیب‌های بافت نرم طراحی شده است.
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر می‌کند. می‌تواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل می‌کند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.