ورم زانو را گاهاً می‌توان در خانه با استراحت، یخ‌درمانی و سایر روش‌های درمانی درمان کرد اما در صورت عدم رفع علائم باید جهت معاینه به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه نمایید. اما برخی علائم ممکن است نشان‌دهنده آسیب یا وضعیت سلامتی شدیدتر باشند.
تورم میتواند پاسخ بدن به آسیب به بخشی از زانو، آسیب ناشی از فعالیت بیش‌ازحد یا نشانه‌ای از بیماری‌ای خاص باشد. تورم زانو زمانی اتفاق میفتد که مایع در داخل یا اطراف مفصل زانو جمع می‌شود.
اصطلاح دیگری برای زانوی متورم، افیوژن زانو یا آب آوردن زانو است. بیمار درصورت مشاهده موارد زیر به مراقبت‌های پزشکی نیاز پیدا میکند:
- تورم بیش از 3 روز ادامه داشته باشد
- تورم بدتر شود
- درد شدید همراه با تورم داشته باشد یا نتواند روی زانوی خود وزن اعمال کند
- علائم نگران‌کننده دیگری مانند تب 38 درجه سانتی‌گراد یا بالاتر یا بی‌حسی داشته باشید
در ادامه به توضیح راه‌هایی برای تسکین سریع آب آوردن زانو در خانه می‌پردازیم:
استراحت
سعی کنید به زانوی خود استراحت دهید. از ورزش و سایر فعالیت‌هایی که باعث اعمال وزن به مدت 24 ساعت یا بیشتر بر روی زانوها می‌شوند، خودداری کنید تا به زانوی خود فرصت بهبودی بدهید.
اما باز هم خوب است که به آرامی زانوی خود را چند بار در روز خم و راست کنید. این فعالیت میتواند به زانو کمک کند تا دامنه حرکتی خود را حفظ کند.
یخ‌درمانی
می‌توانید برای 2 تا 3 روز اول پس از آسیب‌دیدگی زانو، هر 2 تا 4 ساعت یک بار کمپرس سرد را به مدت 15 تا 30 دقیقه روی زانو بگذارید.
این کار میتواند به کاهش درد و تورم کمک کند. به خاطر داشته باشید که از حوله بین کیسه یخ و پوست خود استفاده کنید تا آسیبی به پوستتان وارد نشود.
بااینحال، ورم بخشی از روند بهبودی است و بر اساس بررسی‌های انجام‌شده در سال 2021، قرار دادن یخ بیش‌ازحد روی زانوی متورم ممکن است بهبودی را طولانی‌تر کند.
استفاده از زانوبند
برای جلوگیری از بدتر شدن تورم، می توانید از زانوبند طبی استفاده کنید و آن را به خوبی دور زانوی خود بپیچید. مراقب باشید که آن را خیلی محکم نبندید، تا باعث بدتر شدن تورم در ساق پا و پا نشود.
بلند کردن پاها
درحالی‌که روی زانوی خود یخ می‌گذارید، بنشینید یا دراز بکشید و پای خود را روی سطح بالاتر از سطح بدن قرار دهید. پای خود را روی یک بالش بلند قرار دهید تا جریان خون کمتری به زانوی آسیب‌دیده برسد. این کار به کاهش التهاب کمک میکند.
مطمئن شوید که پای شما بالاتر از سطح قلب قرار دارد تا تورم کاهش یابد.
مصرف داروهای ضدالتهاب
داروهای بدون نسخه (OTC) می‌توانند به زانودرد کمک کنند. مسکن‌هایی مانند استامینوفن (تیلنول) و ایبوپروفن (ادویل، موترین) گزینه‌های مناسب و در دسترس‌تری هستند.
درحالی‌که استامینوفن فقط مسکن است، ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن (Aleve) ضدالتهاب نیز هستند. این داروها متعلق به دستهای هستند که به‌عنوان داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) شناخته می‌شوند. استفاده از مسکن‌های ضدالتهابی برای کمک به تسکین تورم زانو خوب است.
اگر داروهای دیگری مانند داروهای خاص برای لخته شدن خون یا افسردگی مصرف می‌کنید، بهتر است با پزشک یا داروساز درمورد بی‌خطر بودن مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی صحبت کنید. این دارو می‌توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند و باعث ایجاد عوارض جانبی جدی شوند.
در مواردی که مداخله پزشکی ضروری باشد، پزشک ممکن است به شما یک مسکن تجویزی یا یک کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون بدهد. همچنین استروئیدهایی وجود دارند که می توانند مستقیماً به مفصل زانو تزریق شوند. این داروها می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند.
گرمادرمانی
پس از 72 ساعت یخ‌درمانی متناوب، می‌توانید از گرمادرمانی نیز استفاده کنید. چند بار در روز حمام آب گرم یا استفاده از پد گرم‌کننده یا حوله گرم را به مدت 15 تا 20 دقیقه در نظر بگیرید. اگر تورم بدتر شد، گرمادرمانی را متوقف کنید.
ماساژدرمانی
ماساژ زانو ممکن است به تخلیه مایع از مفصل کمک کند. می‌توانید خودتان را به آرامی به ماساژ زانو بپردازید یا از متخصص کمک بگیرید.
برای ماساژ خود، می‌توانید روغن کرچک را روی زانوی خود بمالید. این روغن نه تنها به دستهای شما کمک میکند تا به راحتی روی زانوی شما سر بخورند، بلکه استفاده موضعی از روغن کرچک ممکن است به کاهش درد و التهاب کمک کند.
حرکات کششی زانو
هنگامی که جراحت کمی بهبود یافت، می توانید تمرینات ایزومتریک را برای تقویت ماهیچه‌هایی که از زانوی شما حمایت می‌کنند انجام دهید. هنگامی که عضلات اطراف مفصل قوی هستند، می‌توانند به کاهش فشار مفاصل کمک کنند. این تمرینات همچنین می‌توانند به کاهش مایعات در زانو کمک کنند.
بهتر است زانوهای خود را در برابر آسیب و تورم قوی کنید. برخی از ورزش‌ها می‌توانند برای حفظ زانوهای قوی مفید باشند. این ورزش‌ها عبارت‌اند از:
- تمرین‌های انعطاف‌پذیری
- تمرین با وزنه
- ورزش‌های کم تأثیر مانند ایروبیک در آب و شنا
حفظ وزن سالم همچنین میتواند به جلوگیری از آسیب‌های فرسایشی غیرضروری که می‌توانند منجر به تورم زانو شوند کمک کند.
مصرف زردچوبه
زردچوبه ادویه‌ای محبوب است که به‌دلیل خواص ضدالتهابی آن شناخته شده است. زردچوبه حاوی کورکومین است، ترکیبی که با مسدود کردن فعالیت سایتوکین‌های التهابی، التهاب و درد را مهار میکند.
برای استفاده از زردچوبه برای ورم زانو می‌توانید یک قاشق چایخوری پودر زردچوبه را با شیر گرم مخلوط کنید و به‌صورت روزانه بنوشید.
از طرف دیگر، می‌توانید پودر زردچوبه را به وعده‌های غذایی خود اضافه کنید تا از فواید آن برای سلامتی بهره‌مند شوید.
همچنین می‌توانید با مخلوط کردن پودر زردچوبه با آب، خمیر زردچوبه تهیه کنید و آن را روی زانوی آسیب‌دیده بمالید. قبل از اینکه آن را بشویید، بگذارید 15 دقیقه بماند.
مکمل‌های زردچوبه نیز موجود هستند، اما قبل از مصرف باید با پزشک خود مشورت کنید. توجه به این نکته مهم است که زردچوبه میتواند با برخی داروها تداخل داشته باشد، بنابراین قبل از گنجاندن آن در برنامه درمانی خود با پزشک خود صحبت کنید.
به‌طور کلی، یکی از روش‌های سنتی درمان آب آوردن زانو، استفاده از زردچوبه است. زردچوبه با خواص ضدالتهابی‌ای که دارد میتواند به بهبود تحرک و انعطاف مفاصل کمک کند.
مصرف زنجبیل
زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی و تسکین‌دهنده درد است که آن را به یک درمان خانگی عالی برای آب آوردن زانو تبدیل میکند.
زنجبیل علاوه بر کاهش ورم زانو، فواید دیگری نیز مانند بهبود هضم و کاهش حالت تهوع برای سلامتی دارد. بااینحال، اگر از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنید، مهم است که قبل از مصرف زنجبیل با پزشک خود مشورت کنید؛ زیرا مصرف زنجبیل همراه با داروهای رقیق‌کننده خون میتواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
زنجبیل را می‌توان به اشکال مختلف مانند چای یا مکمل مصرف کرد. همچنین می‌توانید زنجبیل تازه را با رنده کردن و اضافه کردن آن به غذا در وعده‌های غذایی خود بگنجانید.
برای تهیه چای زنجبیل، یک تکه کوچک زنجبیل را رنده کرده و به یک فنجان آب جوش اضافه کنید. بگذارید 5 تا 10 دقیقه دم بکشد، سپس آن را صاف کنید و چای را بنوشید. برای بهبود طعم زنجبیل، می‌توانید عسل را به چای اضافه کنید.
مصرف سرکه سیب
سرکه سیب به‌دلیل خواص ضدالتهابی بالقوه‌اش شناخته شده است و می‌توان از آن برای کاهش ورم زانو استفاده کرد.
یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را در یک لیوان آب مخلوط کنید و دو بار در روز بنوشید.
همچنین می‌توانید سرکه سیب را به‌صورت موضعی بر روی زانوی متورم بمالید. سرکه سیب را به مقدار مساوی با آب گرم مخلوط کنید و با استفاده از پارچه‌ای نخی بر روی زانو قرار دهید. پارچه خیس‌شده را به مدت 20-30 دقیقه روی ناحیه آسیب‌دیده بمالید. این روند را دو بار در روز تکرار کنید تا ورم زانو کاهش یابد.
سرکه سیب همچنین به بهبود هضم و کاهش وزن کمک میکند و سلامت زانو را بهبود می‌بخشد.
حمام نمک اپسوم
نمک اپسوم دارویی شناخته‌شده برای بیماری‌های مختلف ازجمله تورم زانو است. این ماده حاوی منیزیم است و به کاهش التهاب و تسکین درد کمک میکند.
برای تهیه حمام نمک اپسوم، نصف فنجان نمک اپسوم را در آب گرم حمام حل کنید و زانوی خود را به مدت 15 تا 20 دقیقه در آن قرار دهید. این درمان را چند بار در هفته تکرار کنید تا تورم کاهش یابد.
حمام نمک اپسوم میتواند به شل شدن عضلات و کاهش تورم زانو کمک کند. همچنین گردش خون را در ناحیه آسیب‌دیده افزایش می‌دهد و باعث بهبودی می‌شود. علاوه بر این، نمک اپسوم حاوی سولفات است که اعتقاد بر این است که به حذف سموم از بدن کمک میکند.
جمع‌بندی
روش‌های زیادی برای درمان آب آوردن زانو به‌صورت سنتی وجود دارند. این روش‌ها به کاهش تورم زانو و التهاب کمک می‌کنند. نکته قابل توجه در هنگام استفاده از روش‌های درمانی خانگی توجه مشورت با پزشک در هنگام مصرف داروهای مختلف است؛ زیرا در برخی موارد روش‌های خانگی با داروهای مصرفی بیمار تداخل پیدا می‌کنند و باعث بدتر شدن شرایط بیمار می‌شوند. در برخی موارد نیز روش‌های خانگی باعث تسکین تورم نمی‌شوند و بیمار نیاز به مراجعه به پزشک پیدا میکند. در این صورت می‌توانید از تخصص دکتر علیرضا جواهری بهره‌مند شوید. کافی است با شماره 02129123462 تماس بگیرید و نسبت به دریافت نوبت ویزیت اقدام نمایید.
منابع
سوالات متداول
اگر زانو درد دارید، استراحت ممکن است به تسکین آن کمک کند. پس از کاهش درد، می‌توانید حرکات کششی ملایم انجام دهید. اما اگر با حرکت درد زانوی شما افزایش می‌یابد، بهتر است این فعالیت را متوقف کرده و با پزشک متخصص صحبت کنید.
مطالب مشابه
تاندونیت لگن، عارضه‌ای التهابی است که تاندون‌های اطراف مفصل لگن را درگیر میکند. میتواند منجر به درد، تورم و محدودیت حرکت شود و معمولاً در ورزشکاران و افرادی که حرکات تکراری ران انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
بسیاری از بیماریها می‌توانند باعث مشکلات زانو شوند، بنابراین گزینه‌های درمانی و مدیریتی که برای شما مناسب‌تر هستند، به علت درد زانوی شما بستگی دارند. درمان‌ها شامل خودمراقبتی (مثلاً استراحت دادن به پا و استفاده از کیسه یخ)، فیزیوتراپی، دارو و جراحی می‌شوند. ممکن است به بیش از یکی از این موارد نیاز داشته باشید.
آسیب‌های وارده به زانوها می‌توانند در اثر رگ به رگ شدن یا پارگی رباط‌ها یا استفاده از بیش‌ازحد از زانو اتفاق بیفتند. زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. این مفصل، ساق پا را به ران متصل میکند و به شما اجازه می‌دهد راه بروید، بدوید، بپرید، برقصید و در سایر فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان میکند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آنها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آنها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.
استئوکندرال زانو، به آسیب یا صدمه به غضروف مفصلی صاف اطراف مفصل زانو و استخوان زیرین غضروف اشاره دارد. میزان آسیب ممکن است از پارگی غضروف یا ترک خفیف استخوان گرفته تا شکستن قطعه‌ای از استخوان در داخل مفصل متغیر باشد.
آرتروسنتز زانو که به آن آسپیراسیون نیز گفته می‌شود، روشی ساده برای تخلیه مایع از مفصل ازطریق سوزنی توخالی است. اگر مفصل شما ملتهب و متورم باشد، مایع اضافی در آن جمع می‌شود. تخلیه این مایع، مقداری از تورم و درد را تسکین می‌دهد و همچنین جهت بررسی آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
شکستگی‌های استرسی لگن با ترک ناقص در یکی از استخوان‌های لگن مشخص می‌شود. ممکن است در ابتدا به‌صورت درد خفیف ظاهر شوند که با فعالیت، به‌ویژه فعالیت‌های با ضربه بالا مانند دویدن یا پریدن، بدتر می‌شوند.
آرتروز پس از سانحه (PTOA) نوعی از آرتروز است که پس از آسیب مفصلی ایجاد می‌شود. درواقع، این بیماری درصد قابل توجهی از موارد آرتروز در مراحل پایانی را تشکیل می‌دهد.