پروتز اونی کندیلار زانو
تعویض کمپارتمان زانو به کمک ، پروتز اونی کندیلار زانوامروزه ، به دلیل کاهش عوارض بعد از جراحی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و تکنیک نوینی در رفع عوارض مفصل زانو محسوب می شود.
در این مقاله به بررسی پروتز اونی کندیلار زانو می پردازیم.
به منظور درمان آسیب های ایزوله کندیل خارجی یا داخلی مفصل زانو از پروتز اونی کندیلار استفاده می شود تا حداکثر فیزیولوژی زانو حفظ شود. با پیشرفت و ترقی در طراحی پروتزها ، روش های جراحی و اندیکاسیون های استفاده از پروتزهای اونی کندیلار، با استفاده از این مدل پروتزها در توتال کندیلارها قابل قیاس می باشد.
مزایای استفاده از پروتز اونی کندیلار زانو
استفاده از پروتزهای اونی کندیلار نسبت به پروتزهای توتال کندیلار ، آسیب های بافتی کمتری را متحمل فرد می کند. به همین منظور آسیب کمتری به زانو وارد می شود و عملکرد زانو طبیعی تر می باشد.
دكتر سید علیرضا امین جواهری ، جراح و متخصص ارتوپدی در تهران و فوق تخصص جراحی زانو و لگن از سوئیس هستند . شما عزیزان می توانید، برای كسب اطلاعات بیشتر و معاینه حضوری با دکتر ، از راه های زیر اقدام کنید:
شماره تماس: 71062400 - 09334131004
روش جراحی پروتز کندیلار زانو، در راستای استفاده از تکنیک های کم آسیب در جراحی های حوزه ی ارتوپدی ، به دلیل آسیب های کمتر بافتی (با ایجاد برشی کوچک در کنار پتلا و عدم اورسیون)، مورد توجه می باشد.
از مزیت های استفاده از پروتزهای کندیلار می توان به ، خونریزی کم در حین جراحی و کم بودن موربیدیتی بعداز جراحی اشاره کرد. طبق مطالعات انجام شده، عوارض ناشی از استفاده از این نواع پروتزها ، کم می باشد و به دنبال این موضوع ، بیمار نسبت به پروتزهای توتال روند بهبودی و بازتوانی بهتری را نشان می دهد.
به دلیل اینکه این تکنیک از جراحی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و کاندید کمتری برای استفاده از این روش وجود دارد، معمولا جراحان تجربه ی کمتری نسبت به انجام این نوع از جراحی های ارتوپدی دارند. به همین منظور این نکته حائز اهمیت می باشد که ؛ برای انجام پروتزهای توتال ، جراح مجرب و توانایی را انتخاب کنید.
اندیکاسیون های استفاده از پروتزهای اونی کندیلار
کاندید شدن بیمار به منظور نصب پروتزهای اونی کندیلار زانو ، از نکات مهمی می باشد که ، جراحان باید مدنظر قرار دهند.
برخی از شرایط مهم در کاندید بیمار ، به منظور تعبیه این نوع از پروتزها
- فقط یکی از کمپارتمان های زانو ( داخلی یا خارجی ) آسیب دیده باشد، و مابقی اجزای مفصل زانو، سالم باشند. در تعبیه این پروتزها لازم است تا، هردو رباط صلیبی پا سالم باشند.
- همچنین از این تکنیک جراحی، به منظور درمان استِو نکروز و یا آسیب های بزرگ استِوکندرال کمپارتمان فمورال نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
- نکته ی حائز اهمیت دیگری که در انتخاب بیمار مطرح است، استفاده از پروتزهای اونی کندیلار مال الایمنت ، بیمار می باشد. مال الایمنت در بیماران با واروس دفورمیتی ، کمتر از 15 درجه باشد و در والگوس دفورمیتی نیز کمتر از 20 درجه باشد.
- در بیماران کاندید پروتز اونی کندیلار، دفورمیتی اندام خفیف می باشد. یعنی: بالاترین حد فلکسیون کانترکشن 20درجه باشد، زیرا در این تکنیک جراحی،حتی با برداشتن و حذف استیوفیت ها ، دفورمیتی های متوسط اصلاح نمی شوند.
- بیماران کاندید این پروتز، باید فلکسیونی معادل با 110 درجه داشته باشند، زیرا این حد از فلکسیون در مداخلات کندیل فمورال لازم و ضروری می باشد.
موارد زیر کنترا اندیکاسیون ، این عمل جراحی هستند
- آرتروپاتی های التهابی
- HTO قبلی با overcorrection
- عفونت خوني
- آسیب های وارده به رباط های صلیبی
- سابلاکسیون داخلی و یا خارجی (معمولاهمراه با ACL Torn همراه است)
- دفورمیتی های شفت تیبیا یا فمور
- چسبندگی فلکسیون بیشتر از 15 درجه
- دفورمیتی واروس بیشتر از 15 درجه
- دفورمیتی والگوس بیشتر از 20 درجه
- فلکسیون کمتر از 110 درجه
در مواردی همچون : جوانان با فعالیت های زیاد ، آرتریت پاتلوفمورال ، چاقی ، کندروکلسینوز و آرتروپاتی های کریستالی ، استفاده از پروتز اونی کندیلار زانو، هنوز کنتراورسی می باشد.
پروتز اونی کندیلار زانو
مقایسه پروتز اونی کندیلار با روش توتال
مطالعات بدست آمده حاکی از آن است که ؛ پروتز اونی کندیلار به نسبت تعویض مفصل زانو ، از نظر مواردی همچون : استحکام زانو ، درد ، بالا رفتن از پله ها و از نظر هزینه ، مناسب تر می باشد.
پروتز اونی کندیلار داخلی
- اغلب در بیمارانی که درگیرآرتروز کمپارتمان داخلی زانو (با درد لوکالیزه و علائم one-finger-sign را در معاینات به همراه دارند) هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.
- سن بیمار هیچگونه کنترااندیکاسیونی در مورد استفاده از این نوع پروتزها نمی باشد.
- رویزیون این نوع پروتزها آسان می باشد.
پروتز اونی کندیلار خارجی
معمولا استفاده از این نوع پروتزها در بیمارانی با آرتروز (استیو آرتریت) کمپارتمان خارجی مفصل زانو، بسیار نادر می باشد. آرتروز کمپارتمان خارجی برعکس آرتروز کمپارتمان داخلی ، بیشتر در قسمت خلفی خارجی ، ایجاد می شود.
تکنیک جراحی پروتز اونی کندیلار زانو
از روش Anterior Approach در قدیم بهره می گرفتند ، اما امروزه با اهمیت بالای استفاده از تکنیک هایی با حداقل میزان آسیب ، از روش هایی همچون : ایجاد برش کوچک بدون دیسلوکاسیون پتلا و آسیب رسیدن به فضای سوپراپتلا بهره گرفته می شود.
عوارض روش پروتز اونی کندیلار
معمولا عوارض این روش درمانی در دو گروه 1- عوارض سریع و 2- عوارض دیر ، طبقه بندی می شود.
1- عوارض سریع (زودرس)
- عفونت
- شکستگی صفحه تیبیا
2- عوارض دیررس
- عفونت تاخیری ، مخصوصا به دنبال منتقل شدن از طریق خون
- دیسلوکاسیون پروتز ، مخصوصا در کمپارتمنت خارجه
مطالب مشابه
کیست‌های استخوان ساب کندرال (SBCs) کیسه‌های پر از مایعی هستند که در داخل مفاصلی مانند زانو، لگن و شانه تشکیل می‌شوند. این کیسه‌ها معمولاً در درجه اول با هیالورونیک اسید پر شده‌اند. هیالورونیک اسید مایعی در مایع مفصلی است که مفصل را روان می‌کند. کیست‌های استخوان ساب کندرال از نظر فنی کیست نیستند. در عوض، آن‌ها ضایعات پر از مایع هستند که توسط استخوان احاطه شده‌اند.
شکستگی‌های استرسی در استخوان‌های پا و مچ پا شایع هستند؛ زیرا ما به‌طور مداوم با ایستادن، راه رفتن، دویدن و پریدن به آن‌ها نیرو وارد می‌کنیم. در شکستگی استرسی، استخوان می‌شکند اما معمولاً جابجا نمی‌شود.
بونیون، برآمدگی استخوانی است که در لبه داخلی مفصل شست پا ایجاد می‌شود. اگر متوجه برآمدگی روی شست پا شدید، به‌ویژه اگر درد، سفتی یا بی‌حسی در انگشتان پا یا پای خود تجربه کردید، حتماً به متخصص مراجعه کنید.
استئوکندرال زانو، به آسیب یا صدمه به غضروف مفصلی صاف اطراف مفصل زانو و استخوان زیرین غضروف اشاره دارد. میزان آسیب ممکن است از پارگی غضروف یا ترک خفیف استخوان گرفته تا شکستن قطعه‌ای از استخوان در داخل مفصل متغیر باشد.
آرتروسنتز زانو که به آن آسپیراسیون نیز گفته می‌شود، روشی ساده برای تخلیه مایع از مفصل ازطریق سوزنی توخالی است. اگر مفصل شما ملتهب و متورم باشد، مایع اضافی در آن جمع می‌شود. تخلیه این مایع، مقداری از تورم و درد را تسکین می‌دهد و همچنین جهت بررسی آزمایشگاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
شکستگی‌های استرسی لگن با ترک ناقص در یکی از استخوان‌های لگن مشخص می‌شود. ممکن است در ابتدا به‌صورت درد خفیف ظاهر شوند که با فعالیت، به‌ویژه فعالیت‌های با ضربه بالا مانند دویدن یا پریدن، بدتر می‌شوند.
آرتروز پس از سانحه (PTOA) نوعی از آرتروز است که پس از آسیب مفصلی ایجاد می‌شود. درواقع، این بیماری درصد قابل توجهی از موارد آرتروز در مراحل پایانی را تشکیل می‌دهد.
سندرم پیریفورمیس زمانی اتفاق میفتد که عضله پیریفورمیس شما عصب سیاتیک را فشرده می‌کند و منجر به التهاب می‌شود. این مسئله می‌تواند باعث درد یا بی‌حسی در لگن و پشت ساق پا در یک یا هر دو طرف بدن شود.
اگر هنگام حرکت مفاصل، صدای تق‌تق یا ترکیدن می‌شنوید، باید به آن توجه کنید. اگر صدای مفاصل با درد یا ناراحتی همراه نباشد، احتمالاً آسیبی اتفاق نیفتاده است. اما در برخی موارد صدای مفصل نشان‌دهنده کمبود مواد مغذی در بدن است.
پیشگیری و درمان لخته‌های خون پس از جراحی تعویض مفصل لگن بخش مهمی از بهبودی بیمار است. بیمارانی که تعویض مفصل انجام داده‌اند، دو تا ده روز پس از جراحی در بالاترین خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) قرار دارند و این خطر حدود سه ماه ادامه می‌یابد.