بعضی از کسانی که از جراحی تعویض مفصل زانو یا لگن اجتناب می‌کنند، و درد و بی‌حرکتی را ترجیح می‌دهند، نگران بیهوشی هستند! آن‌ها درباره ریسک‌های بیهوشی شنیده‌اند، و حالا زیر بار این بخش از عمل جراحی نمی‌روند. نظر شما درباره بیهوشی چیست؟ در این مقاله وب‌سایت دکتر امین جواهری، بی حسی موضعی و بیهوشی عمومی را باهم مقایسه می‌کنیم تا با دید بازتری تصمیم بگیرید.
مقایسه بی حسی موضعی و بیهوشی عمومی برای عمل تعویض مفصل
مسلما برای انجام عمل جراحی باید بیمار را بیهوش کرد. این بیهوشی گاهی به‌صورت عمومی است، یعنی کل بدن بیمار تحت‌تأثیر داروی بیهوشی قرار می‌گیرد؛ و گاهی موضعی است، یعنی فقط قسمتی از بدن بی‌حس می‌شود که قرار است جراحی شود. در ادامه، بی حسی موضعی و بیهوشی عمومی را باهم مقایسه می‌کنیم.
بی‌حسی موضعی برای عمل تعویض مفصل
بی‌حسی موضعی (Regional Anesthesia) به طور معمول به یکی از دو روش اسپینال یا اپیدورال انجام می‌شود. در بی‌حسی موضعی، بیمار بیهوش است، اما به‌راحتی نفس می‌کشد، و نیازی به دستگاه تنفس نیست.
در روش اسپاینال، از سوزن بسیار نازکی برای تزریق استفاده شده، و داروی کمی هم تزریق می‌شود. در این روش بیهوشی، دارو سریع‌تر اثر کرده و بیمار زودتر دچار بی‌حسی می‌شود.
در روش اپیدورال، شلنگ بسیار نازکی در فضای اپیدورال قرار می‌گیرد. هنگام عمل جراحی، دیگر نیازی به تزریق با سوزن نیست، بلکه داروی بیهوشی از طریق همان شلنگ وارد بدن بیمار می‌شود.
مطالعات مختلف حاکی از آن هستند که بی‌حسی موضعی عوارض کمتری برای بیمار دارد. به همین خاطر، بعضی جراحان ترجیح می‌دهند از این روش استفاده کنند.
این‌ها مهم‌ترین مزایای بی‌حسی موضعی هستند:
- بیمار دچار مشکلات ریوی و کلیوی نمی‌شود
- احتمال بروز عفونت بسیار کمتر است
- احتمال آمبولی بسیار کمتر است
- خون کمی از بیمار می‌رود.
علاوه بر این‌ها، بیمارانی که با بی‌حسی موضعی عمل جراحی می‌شوند، مدت کمتری بستری شده، و زودتر ترخیص می‌شوند. هزینه این بیهوشی هم نسبت به بیهوشی عمومی، کمتر است.
در بی‌حسی موضعی، داروی بی‌حسی را با سوزن کوچکی به اطراف اعصاب نخاعی بیمار تزریق می‌کنند. اگر هم بیمار طی انجام عمل، استرس زیادی داشته باشد، جراح می‌تواند با تزریق مجدد دارو، او را به خواب ببرد.
البته سوزن کوچک و داروی بی‌حسی کم، باعث نمی‌شوند بیمار دردی احساس کند. بعد از جراحی تعویض مفصل هم اثر بی‌حسی کم‌کم از بین می‌رود.
بیهوشی عمومی برای عمل تعویض مفصل
بیهوشی عمومی (General Anesthesia) بیشتر برای بیمارانی است که قبلا تحت جراحی نخاعی قرار گرفته‌اند، و اکنون بی‌حسی موضعی برایشان خیلی دشوار است.
در بعضی شرایط پزشکی دیگر، مانند تنگی درچه آئورت قلب (Aortic Valve Stenosis) هم ترجیح جراح با بیهوشی عمومی است، چون ایمنی بیشتری برای بیمار دارد.
بیهوشی عمومی به‌طور معمول برای جراحی‌های بزرگی مانند تعویض مفصل زانو یا لگن استفاده می‌شود. این بیهوشی گاهی به انتخاب بیمار، و گاهی توصیه جراح ارتوپد است.
البته بنابر آمارهای موجود، میزان موفقیت بی‌حسی اسپاینال بیش از 90درصد است. اما بیشتر جراحان، بیهوشی عمومی را به‌خاطر سرعت بیشتر در عمل جراحی ترجیح می‌دهند.
نکته مهم اینکه مسلما جراح ارتوپد، پیش از عمل جراحی، همه شرایط بیمار را بررسی کرده، و از بین بی حسی موضعی و بیهوشی عمومی روشی را انتخاب می‌کند که به صلاح بیمار باشد، و عوارض احتمالی کمتری به بار بیاورد.
جمع‌بندی
عمل جراحی تعویض مفصل زانو و لگن، باید تحت بیهوشی انجام شود. البته بیهوشی با ریسک‌هایی همراه است و گاهی عوارض خودش را بعد از عمل دارد. پس انتخاب و انجام این بخش از عمل، باید طوری باشد که کمترین عوارض را به بار بیاورد.
بی حسی موضعی و بیهوشی عمومی دو نوع بیهوشی هستند که برای انجام عمل‌های جراحی استفاده می‌شوند. اگر سؤالی درباره این بیهوشی‌ها دارید، و نگران هستید، می‌توانید زیر همین مقاله برای ما کامنت بگذارید تا در اولین فرصت پاسخ نگرانی‌هایتان را بدهیم.
منابع:
مطالب مشابه
زانودرد، درد یا ناراحتی است که در داخل یا اطراف مفصل زانو احساس می‌شود. محل احساس درد زانو و درمان آن معمولاً به این بستگی دارد که کدام قسمت از مفصل و چرا آسیب دیده است.
با افزایش سن، درد زانو به‌طور طبیعی ایجاد می‌شود. بااین‌حال، سن تنها عامل پشت زانودرد نیست. امروزه حتی افراد 30 تا 40 ساله نیز درد زانو را تجربه می‌کنند که بیشتر به‌دلیل اضافه‌وزن و سبک زندگی کم‌تحرک است.
گاباپنتین به ندرت برای درمان آرتروز تجویز می‌شود. بااین‌حال، ممکن است زمانی تجویز شود که سایر داروها شکست خورده باشند، یا کسی نتواند سایر درمان‌های توصیه‌شده را مصرف کند.
اگر آرتروز دارید، باید بدانید رژیم غذایی تأثیر قابل توجهی بر سلامتی شما می‌گذارد. برخی غذاها مانند شکر، نمک، لبنیات و ... برای آرتروز مضر هستند و اغلب منجر به التهاب، تحریک بیماری و تشدید درد می‌شوند.
عدم درمان روماتیسم مفصلی اثرات گسترده‌ای بر روی بدن می‌گذارد. این بیماری علاوه بر مفاصل بر پوست، مغز، قلب و سایر نواحی نیز تأثیر می‌گذارد. در عین حال مصرف داروهای مختلف نیز می‌تواند عوارض جانبی دیگری در سراسر بدن ایجاد کند.
روماتیسم به علت های مختلف ازجمله افزایش سن، ژنتیک، رژیم غذایی نامناسب، عدم تحرک و ... اتفاق میفتد. آرتریت روماتوئید (روماتیسم) نوعی بیماری خودایمنی است که می‌تواند باعث درد، تورم و سفتی مفاصل شود.
قرص و دارو‌هایی که برای درمان روماتیسم مفصلی استفاده می‌شود نقش اساسی در کنترل پیشرفت و علائم این بیماری دارند. شروع درمان بلافاصله پس از تشخیص مؤثرتر است و بهترین مراقبت‌های پزشکی، ترکیبی از داروهای آرتریت روماتوئید با روش‌های درمانی دیگر است.
انواع بیماری‌های روماتیسمی بیماری‌هایی هستند که گروه‌های سنی مختلف را تحت تأثیر قرار می‌دهند و ازنظر شدت در افراد مختلف به‌شکلی متفاوت بروز پیدا می کنند. اختلالات روماتیسمی به دو دسته التهابی و غیرالتهابی تقسیم می‌شوند که در این مطلب به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.
تمرینات ورزشی برای اصلاح زانوی ضربدری به فرد در درمان پای ضربدری کمک می‌کند. این تمرینات به‌عنوان یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی برای اصلاح زانوی ضربدری در نظر گرفته می‌شود.
تنها راه کاهش درد آرتروز زانو مصرف داروها نیست. بلکه می‌توانید با تغییری اندک در سبک زندگی خود به کاهش درد ناشی از آرتروز زانو و بهبود کیفیت زندگی کمک کنید.